Απόψεις Πολιτική

“Νεροκουβαλητές” του Δημήτρη Νανούρη

Οι εγκυκλοπαίδειες περιέχουν συμπυκνωμένη σοφία ακόμα και στην αλφαβητική σειρά των λημμάτων. Ετσι, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας θα συμπεριληφθεί με πεζοκεφαλαία ακριβώς κάτω από τη λέξη τσίπουρα. Χρειάζονται τουλάχιστον τρεις νταμιτζάνες για να τον αντέξεις· Μνημόνιο και νταμιτζάνα πά’ να πει. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία μαθητής, μέλος της Νεολαίας του μικρού Συνασπισμού (σκάρτα τρία τοις εκατό) και θα την τελειώσει, κατά τα φαινόμενα, ως πρωθυπουργός κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού, παρεΐτσα με τη Νου Δου ή παρεμφερείς σχηματισμούς του φθαρμένου και φαύλου πολιτικού συστήματος.

Ιδρωσε μα κατόρθωσε να κάνει το κόμμα του από τοσοδούλι τιτανοτεράστιο, που λέει μια ψυχή. Το επίτευγμά του επηρεάζει καταλυτικά την πολιτική σκακιέρα, πολλαπλασιάζοντας τα πιόνια και τους τρελούς. Ως εκ τούτου, συνωστίζονται στην κάλπη της 20ής Σεπτεμβρίου δύο ΣΥΡΙΖΑ, δύο ΠΑΣΟΚ και δύο ΔΗΜΑΡ. Κι η Συγγρού είναι διπλής κατεύθυνσης και μάλιστα με τέσσερις λωρίδες σε κάθε ρεύμα, αλλά προσπαθεί να το κρύψει επιστρέφοντας στον μονόδρομο της Ρηγίλλης, απ’ όπου ο Βαγγέλας Μεϊμαράκης δηλώνει γελαστός πως ο Τσίπρας αναζητεί «αυτοφωράκηδες». Τον βρίσκω γελασμένο και αφελή.

Καμώνεται ο ίδιος και τα συνεταιράκια του, που επικύρωσαν την απεχθή συμφωνία, πως το πολύ πολύ να καθίσουν στο εδώλιο του πλημμελειοδικείου, ενώ διά παν ενδεχόμενο ζεσταίνουν ήδη τις μηχανές των ελικοπτέρων, μην πάει και τους αιφνιδιάσει το πόπολο με κάναν απότομο ξεσηκωμό και δεν προλάβουν να επιβιβαστούν. Προκαλούν λύπη οι ταγοί μας στον λαό, που ενίοτε δεν είναι οικτίρμων. Για την ευχέρεια του αντιπάλου του στην επιλογή παρατρεχάμενων τηρεί σιγήν ιχθύος ο Βάγγος, γνωρίζοντας πως δουλεύουν για πάρτη του. Τα εν λόγω καϊνάρια, επί παραδείγματι, έπεισαν τον απερχόμενο πρωθυπουργό πως έχει την αυτοδυναμία στο τσεπάκι και τώρα βαράει το κεφάλι του στον τοίχο αλλά βγάζει κούφιο ήχο.

Τα ᾽χω ξαναγράψει για τον Ιουστινιανό, ωστόσο η επανάληψη αποτελεί μητέρα πάσης μαθήσεως. Αυτοκράτωρ φύσει διστακτικός και άβουλος, συνέδεσε τ’ όνομά του με τον χρυσό αιώνα του Βυζαντίου επειδή είχε το σπάνιο χάρισμα να διαλέγει συνεργάτες. Οι στρατηγοί Βελισάριος και Ναρσής επέκτειναν τα σύνορα της αυτοκρατορίας από την Αραβία ίσαμε τη βόρεια Αφρική και την κεντρική Ευρώπη. Ο μέγας λογοθέτης Ιωάννης Καππαδόκης εφοδίαζε με ζεστό χρήμα τα ταμεία του κράτους.

Ο νομομαθής Τριβωνιανός αναμόρφωσε το δίκαιο και με τις περίφημες «Νεαρές» επέβαλε τη χρήση της ελληνικής γλώσσας στα δημόσια έγγραφα. Ο εφάμιλλος του Θουκυδίδη, Προκόπιος, κατέγραψε τους θριάμβους στα πεδία των μαχών. Οι Ανθέμιος και Ισίδωρος στόλισαν τη βασιλεύουσα με κτίρια εκπάγλου κάλλους. Οσο για τη Θεοδώρα, σας παραπέμπω στις «Παράπλευρες απώλειες» του Περικλή Κοροβέση απ’ τις Εκδόσεις των Συναδέλφων. Ατυχείς οι συγκρίσεις μεταξύ Ιουστινιανού και Τσίπρα, καίτοι ο τελευταίος παριστάνει εσχάτως τον αυτοκράτορα.

Σταύρωσε τον βασικό του διαπραγματευτή, προσφέροντάς τον βορά στις διεθνείς αρένες. Παρόμοια συμπεριφορά επέδειξε απέναντι στην πρόεδρο της Βουλής επειδή έπαιξε κατενάτσιο κατά την ψήφιση των Μνημονίων. Εδωσε μάχη να συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια οι Αγλαΐα Κυρίτση και Ραχήλ Μακρή. Τις θεωρεί αποδιοπομπαίες διότι κράτησαν αξιοπρεπή στάση. Εχει βγάλει σκάρτους τους μισούς και ποντάρει στους Παππάδες και τους Φλαμπουράρηδες. Ψωνίζει κατιμάδες και μάλιστα από σβέρκο.

efsyn.gr

banner-article

Δημοφιλή άρθρα

  • Εβδομάδας