Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε Υπ. Δικαιοσύνης: ”Με το σύμφωνο συμβίωσης επιβραβεύετε την ανευθυνότητα”
“Νεοφιλελεύθερη επιβράβευση της ανευθυνότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις” χαρακτηρίζει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος το σύμφωνο συμβίωσης σε επιστολή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλο που απέστειλε το περασμένο Σάββατο και δόθηκε στη δημοσιότητα.
Έχοντας εξουσιοδότηση της Ιεράς Συνόδου ο Αρχιεπίσκοπος καταθέτει στην επιστολή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης τους προβληματισμούς της Εκκλησίας για το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για να νομιμοποιήσει το σύμφωνο συμβίωσης.
Η Ιερά Σύνοδος επιθυμεί να επαναλάβει, αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος, και να καταστήσει σαφές ότι από το 2008 έχει εκφράσει την κάθετη αντίθεση συνολικά για το σύμφωνο συμβίωσης. Η Εκκλησία, προσθέτει, τάσσεται υπέρ του χριστιανικού γάμου καθώς οποιαδήποτε άλλη μορφή συμβίωσης (πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης) απορρίπτεται όχι ως στείρα άρνηση αλλά γιατί η Εκκλησία έχει τη δική της διαχρονική και θετική πρόταση προς τον άνθρωπο.
Τι διαπαιδαγώγηση παίρνουν οι πολίτες από ένα νομοθέτημα και τι ηθικό μήνυμα λαμβάνουν όταν το κράτος θεσπίζει ένα νομικό υποκατάστατο του μυστηρίου του γάμου, μία δήθεν “ελαφρά μορφή” του που έχει όμως όλες τις συνέπειες του γάμου;
Ο Αρχιεπίσκοπος χαρακτηρίζει το σύμφωνο “σκαιά απομίμηση του γάμου που απευθύνεται σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν σχέση και οικογένεια ξεγελώντας τον εαυτό τους ότι δεν αναλαμβάνουν κάποια σοβαρή ευθύνη”.
Το σύμφωνο συμβίωσης, γράφει ο Αρχιεπίσκοπος, αναγνωρίζει ως πατέρα και μητέρα “συμβαλλόμενο” και “αντισυμβαλλόμενο” και διαφημίζεται ως νομοθετική πρόοδος όμως αποτελεί ουσιαστικα επιστροφή στη ρωμαϊκή εποχή και στον θεσμό της “παλλακείας” που χρησιμοποιήθηκε από όσους συμβίωναν χωρίς πρόθεση έγγαμης συμβίωσης.
Κατά τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο το σύμφωνο αποτελεί νεοφιλελεύθερη επιβράβευση της ανευθυνότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις και τις υποβιβάζει σε απλή συναλλαγή. Αλλοιώνει την ίδια την οικογένεια το σύμφωνο, σημειώνει, και θεσπίζει την “εξώγαμη οικογενεια”. Η ύπαρξη οικογένειας δεν αφορά μόνο τα άτομα και την ελευθερία και ιδιωτικότητά τους αλλά είναι θέμα συντήρησης του οικογενειοκεντρικού χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας.
Πρέπει να κάνει σαφές η Πολιτεία, τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος, αν μετά την “ομοφυλοφιλική συμβίωση” θα προχωρήσει και στην “ομοφυλοφιλική οικογένεια” για την οποία δημιουργεί από τώρα τις προυποθέσεις για να διεκδικηθεί από οργανωμένους ακτιβιστές.
Το σύμφωνο, καταλήγει ο Αρχιεπίσκοπος, “αποτελεί οπισθοδρόμηση σε έθιμα και θεσμούς ειδωλολατρικών εποχών και παρασύρει σε απατηλή διέξοδο όσους στοχεύει να βοηθήσει”. “Είναι ένα πιστοποιητικό καθωσπρεπισμού που κινείται μακριά από την αλήθεια και θα περιπλέξει τις ζωές τους σε χειρότερες περιπέτειες”.
