Άρθρα Παιδεία

Το “Βατερλώ” των εξετάσεων

Θανάσης Κοπάδης*
.
«Η γνώση ήταν και θα είναι προνόμιο μιας ελίτ, που δεν έχει να κάνει τόσο με κοινωνικές ή οικονομικές παραμέτρους, όσο με την πειθαρχία του μαθητή να καταφέρει να εντρυφήσει στο βιβλίο και την επίπονη μελέτη»

Οι βαθμοί ανακοινώθηκαν και αρχικά οφείλουμε να συγχαρούμε τους μαθητές μας για τα αποτελέσματα τους μετά από δύο δύσκολες χρονιές.

Για όσους δεν έχουν άμεση σχέση με το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δημοσιεύματα του τύπου “Βατερλώ στα μαθηματικά” κλπ που εδώ και μέρες διαβάζουμε αποτελούν περισσότερο δημοσιογραφικούς τίτλους και δεν είναι καινούργιο φαινόμενο.

Μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν των Πανελληνίων Εξετάσεων μπορεί να μας βοηθήσει να θυμηθούμε πολλές «μαύρες» χρονιές για τους υποψηφίους. Δεκαετίες πίσω τα θέματα κάποιων μαθημάτων οδηγούσαν σε «Βατερλώ» τις βαθμολογίες, μια έκφραση που συνηθιζόταν και τότε, αν δούμε τους τίτλους των εφημερίδων.

Το 1990 και το 1991 τα θέματα των Μαθηματικών της Δ’ Δέσμης θεωρήθηκαν υπεύθυνα για την αποτυχία, αφού κάτω από την βάση έγραψαν το 71% και 82% των υποψηφίων αντίστοιχα.

Το 1992 ζητείται η ακύρωση της εξέτασης του μαθήματος της Κοινωνιολογίας λόγω της στρυφνότητας των θεμάτων, τα οποία οδήγησαν το ποσοστό αποτυχίας στο 60%.

Το 1993 τα θέματα στο μάθημα της Φυσικής χαρακτηρίζονται «ιερογλυφικά». Τα ποσοστά μαθητών που έγραψαν κάτω από τη βάση έφτασαν το 79% στη B’ Δέσμη και το 90% στην A’ Δέσμη, κάνοντας αρνητικό ρεκόρ εικοσαετίας.

Το 1997 σημειώνεται το μεγαλύτερο ποσοστό βαθμολογίας κάτω από 10 στην Έκθεση της Δ’ Δέσμης με θέμα ένα απόσπασμα συζήτησης του Νόαμ Τσόμσκι με το Μισέλ Φουκώ. Το ερώτημα «γιατί νομίζετε ότι ο Τσόμσκι προβάλλει με ιδιαίτερη έμφαση την αξία της ανθρώπινης δημιουργικότητας σε μια κοινωνία ελευθερίας» οδήγησε 6 στους 10 υποψηφίους σε βαθμολογία κάτω από τη βάση.

Από την άλλη πλευρά όμως βλέπουμε και έναν Ιρανό μαθητή στη Μόρια που ενώ πριν τρία χρόνια δεν ήξερε ούτε τη γλώσσα μας κατάφερε και έγραψε πάνω από 18.000 μόρια.

Τα συμπεράσματα είναι λοιπόν διαχρονικά. Η γνώση ήταν και θα είναι προνόμιο μιας ελίτ, που δεν έχει να κάνει τόσο με κοινωνικές ή οικονομικές παραμέτρους, όσο με την πειθαρχία του μαθητή να καταφέρει να εντρυφήσει στο βιβλίο και την επίπονη μελέτη.

Στη ζωή εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν…

*Μαθηματικός – Συγγραφέας

alfavita

banner-article

Ροη ειδήσεων