Καλοί μου ρεπόρτερ… το να ειρωνεύεστε ηλικιωμένους, που με τον κωδικό Β6-Ασκηση, βγήκαν και περπάτησαν για να ξεσκάσουν, και να δουν λίγο τον κόσμο φορώντας την μάσκα και παίρνοντας ένα καφέ για να τον πιούν στο παγκάκι… και μετά να γυρίσουν στο σπίτι να φάνε και να κοιμηθούν, ελπίζοντας ότι αύριο θα ‘ναι καλύτερα τα “πράγματα”… το να τους ειρωνεύεστε λέω, δεν σας κάνει “καλύτερους επαγγελματίες”.
Σίγουρα κάνατε αυτό που σας παρήγγειλε ο αρχισυντάκτης σας… αλλά ξεχάσατε την ενσυναίσθηση… την απενεργοποιήσατε μάλλον.
Ζητάτε από τους γέροντες, να μιλάνε σε κινητά, να βλέπουν τηλεόραση, ή μήπως Νetflix; ή πορνό;
Τους ζητάτε να προστατευτούν από τον κόβιντ που κολλάει στον δρόμο και κάτω από τα δέντρα ενός πάρκου… αλλά δεν τους προστατεύετε από την μεγάλη θλίψη, μιας “πηγμένης ζωής”.
Μακάρι όλοι να ‘χανε κήπους και μπαλκονάρες. Αλλά πολλοί μένουν σε ισόγεια, υπόγεια, και σε ακάλυπτους, πολλές γυναίκες, δεν θέλουν πια άλλο να βλέπουν συνταγές, και να μαγειρεύουν συνεχώς “εξυπνα φαγητά trendy μαγείρων”.
Δεν θέλουν να βλέπουν Gntm μπιγκμπραδεράκια και άλλα ρεαλιτάκια.
Θέλουν να περπατήσουν.
Αντί να βρούμε μια φόρμουλα για αυτό… μια πρόταση έστω -να το κάνουν με προστασία- τους πνίγουμε στα δυάρια τους… με δόλωμα τον φόβο.
Ξέρετε… καλοί μου… ρεπόρτερ, πολλοί που δεν θα αρρωστήσουν σωματικά, θα βάλουν έναν ιό στο κεφάλι τους… που λέγεται “αποκαρδίωση”.
Δεν έχει εμβόλιο για αυτόν.
Οι φαρμακευτικές δεν θα ανεβάσουν εξαιτίας του τις αξίες των μετοχών τους.
Εμείς, εγώ και εσείς, δουλεύουμε από το σπίτι, μπαίνουμε στους διαδρόμους των “ψηφιακών κόσμων”, μιλάμε με φίλους… νιώθουμε ότι κάτι κάνουμε (που πολλές φορές δεν κάνουμε)… αυτοί… αυτή “η τρίτη ηλικία” που ζούσε μέσω των παιδιών της, που τράφηκε με την αίσθηση ότι στα γηρατειά κάτι ωραίο και ήσυχο θα συμβεί, ώστε να ξεκουραστούν από την ζωή…
Αυτή η ηλικία, θέλει λίγο περπάτημα χέρι με χέρι το ζευγάρι, να κοιτάξουν λίγο τον ουρανό, τα σπίτια, έναν άνθρωπο, να κλάψουν βρε αδελφέ, αλλά όχι το “κλάμα των τεσσάρων τοίχων”… ούτε “τη σιωπή του ταβανιού”… αλλά το κλάμα που δροσίζει τα μάγουλα, καθώς τα φυσά ο αέρας.
“Συμπληρώνουν το Β6 και αντί για άσκηση, περιφέρονται ασκόπως”… είπατε κύριε δημοσιογράφε;
Όχι. Περιφέρονται για σοβαρό σκοπό. Για να μην απορροφηθούν από το πηγάδι. Ξέρεις ποιο δημοσιογράφε…
Αυτό που ένιωσες και εσύ, όταν σε απέλυσαν αδίκως, όταν σου είπανε τι να πεις, όταν κατάλαβες ότι εξυπηρετείς συστήματα.
Εσύ μπορεί να πήρες το ζαναξάκι σου για να αντέξεις.
Θέλεις να δώσεις και σε αυτούς το ίδιο;
Δεν μιλώ για τις “στενές επαφές”. Μιλώ για την ειρωνεία σου, να βλέπεις 2 ηλικιωμένους να περπατούν, χέρι χέρι, μασκοφόροι, έχοντας στην τσέπη το Β6, και αντί να συγκινείσαι, ειρωνεύεσαι.
Μεγάλε είρωνα της ζωής σου.
Και καλό εξ-ημέρωμα.
