Βέροια Βιβλίο Γράμματα & Τέχνες Πολιτισμός Ρεπορτάζ

Βέροια – Βιβλιοπαρουσίαση: “Η φωνή της” / Ένα συλλογικός τόμος, που καταδεικνύει το τραύμα της έμφυλης βίας

01/06/2024, 17:27

Μια εκδήλωση λόγου και μουσικής, αφιερωμένη στην έμφυλη βία, όχι επετειακά αλλά ουσιαστικά, με το λόγο του λογοτεχνικού τόμου να είναι κραυγή και τη μουσική να δημιουργεί το συναισθηματικό υπόβαθρο, για να ανθίσει και να πληγώσει ο λόγος ξεσηκώνοντας συνειδήσεις, φιλοξένησε η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας.

Η εκδήλωση ήταν συνδιοργάνωση της Βιβλιοθήκης με το Δίκτυο γυναικών συγγραφέων κατά της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών «η φωνή της», τις λέσχες ανάγνωσης Γαλάτιστας, Λαγυνών και Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους (Βέροια), το βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο και τις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Για το βιβλίο, που αποτελείται από διηγήματα 53 γυναικών, μίλησαν: η Αλεξάνδρα Μητσιάλη, συγγραφέας, η Δήμητρα Κουβάτα, ποιήτρια και η Νικολέτα Θούα, καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας. Συντονιστής ο ποιητής Δημήτρης Παπαστεργίου.

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν μέλη του Δικτύου και των Λεσχών Ανάγνωσης.

Έπαιξαν οι μουσικοί: Σίσσυ Γεωργοπούλου (φλάουτο) και Γιάννης Γεωργουδάκης (κιθάρα). Στο τραγούδι η Φωτεινή Γεωργουδάκη.

Με το Δημήτρη Παπαστεργίου να προλογίζει , να παρουσιάζει και να συντονίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία και με την ιδιότητά του ως ποιητή, αλλά και με τη στάση ζωής του απέναντι στα όσα οι δύσκολοι καιροί που ζούμε μάς έχουν συνηθίσει, ξεκίνησε η εκδήλωση που είχε τη συνοχή ανθρώπων – αντρών και γυναικών – που νοιάζονται για όσα συμβαίνουν γύρω μας.

“Είμαστε όλοι εδώ, για να ακούσουμε τη φωνή σας” είπε ο Δημήτρης Παπαστεργίου, δίνοντας το λόγο στην Αλεξάνδρα Μητσιάλη, συγγραφέα με πλούσιο βιογραφικό , η οποία χαρακτήρισε υπέροχη τη συνάντηση ανθρώπων που τους συνδέουν τα ίδια ενδιαφέροντα.

Εξηγώντας πώς δημιουργήθηκε – εν θερμώ – το Δίκτυο “Η φωνή της”, μέσα στη συναισθηματική φόρτιση που προκάλεσε η δίκη της Ελένης Τοπαλούδη, χαρακτήρισε την κίνηση αυθόρμητη πρωτοβουλία ομοτέχνων.

Αυτήν τη στιγμή το Δίκτυο αριθμεί 260 μέλη, με στόχο την έκφραση απόψεων για την έμφυλη βία και φυσικά την καταδίκη της, πράγμα που είναι και χρέος παράλληλα απέναντι σε όσα συμβαίνουν.

Η κίνηση είναι κοινωνική – πολιτική και ενέχει και χαρακτήρα παράλληλα ακτιβιστικό.

Τονίζοντας πως η έμφυλη βία είναι η κορυφή του παγόβουνου που ο κύριος όγκος του, η έμφυλη ανισότητα, είναι καλά κρυμμένος, δήλωσε πως από τις ανισότητες αυτές πρέπει να ξεκινήσει η αντιμετώπιση της βίας, με τους άντρες συνοδοιπόρους και συνεργάτες πλάι στις γυναίκες.

Η ποιήτρια Δήμητρα Κουβάτα, με πλούσια λογοτεχνική πορεία και αυτή, χαρακτήρισε το συλλογικό εγχείρημα του βιβλίου όχι απλά λογοτεχνική κατάθεση, αλλά σκληρή κατάδειξη του τραύματος της βίας που υφίστανται οι γυναίκες ανυπεράσπιστες.

Είναι ένα βιβλίο που φωτογραφίζει όλες τις μορφές βίας που βιώνουν οι γυναίκες μέσα από τις ιστορίες των ηρωίδων του. Ένα βιβλίο που καταγράφει την πατριαρχία στην πιο σκληρή της μορφή. Ένα βιβλίο πλουραλιστικό, πολιτικό και κοινωνικό.

Έκλεισε με τους στίχους αγαπημένης της Σύριας ποιήτριας λέγοντας:

Οι γυναίκες μιλούν δύο γλώσσες / τη γλώσσα των αντρών / ή τη γλώσσα της σιωπής…

Η Νικολέτα Θούα, εκπαιδευτικός, μιλώντας για το βιβλίο ανέτρεξε σ’ όλες τις μορφές βίας που μπορεί να υποστεί μια γυναίκα. Από τον παππού, τον πατέρα και τον άντρα της, μέχρι τον φίλο της, τον προϊστάμενο ή τον συμμαθητή της.

Κυρίαρχη στάση της γυναίκας που οδηγεί στη γυναικοκτονία είναι η υποταγή, που πηγάζει από το φόβο.

“Σε μια κοινωνία, όπου άντρες έκαναν τους νόμους και όπου ανθρωπάρια και όχι άνθρωποι επιβάλλουν τη βία, χρειάζεται όλους να μας βρουν απέναντι ” ολοκλήρωσε.

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, όταν διαβάστηκαν εμβόλιμα και αποσπάσματα από μέλη των Λεσχών που συμμετείχαν.

Και η παρουσία της μουσικής που δημιουργούσε γοητευτικά μουσικά ιντερμέδια, ήταν μια ακόμη συναισθηματική γέφυρα με το κοινό.

Χατζιδάκις, με την υπέροχη φωνή της Φωτεινής Γεωργουδάκη, αλλά και ένα έξοχο μεξικάνικο τραγούδι κατά της έμφυλης βίας μεταγραμμένο στα ελληνικά, έδωσαν στην εκδήλωση ένα έντονα συναισθηματικό φινάλε, καθώς τραγουδιόταν απ’ όλους μαζί!