Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας: Η συγγραφέας Γλυκερία Γκρέκου και το τρυφερό παραμύθι της σήμερα στο “Δεκέμβρη των παραμυθιών”

Ο “Δεκέμβρης των παραμυθιών” στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας άνοιξε και σήμερα την αγκαλιά του, για να φιλοξενήσει τους μικρούς μαθητές του στην “χιονισμένη” του αίθουσα εκδηλώσεων, αλλά και την “παραμυθού” Γλυκερία Γκρέκου.

Ανάμεσα στους πιο καταξιωμένους συγγραφείς παραμυθιών η Γκρέκου, ήταν σήμερα προσκεκλημένη του βραβευμένου σχολείου της Ημαθίας, δίνοντας με το βιβλίο της, “Χριστούγεννα με Ντο Ρε Μι, τζιτζικομέρμηγκες μαζί”,  μια άλλη, χριστουγεννιάτικη νότα, καθώς τα Χριστούγεννα είναι ένα ακόμη βήμα πιο κοντά μας.

Γεμάτη με παιδιά η αίθουσα, μάτια λαμπερά, γεμάτα ενδιαφέρον και ανάμεσά τους οι δάσκαλοι, που κρατούν ένα τέτοιο σχολείο, με 70% παιδιά Ρομά και παιδιά μεταναστών, (το έχουμε ξαναπεί), κάνοντας πράξη το πάντοτε ζητούμενο, την Παιδεία!

Προλογίζοντας ο Διευθυντής, ο Δημήτρης Κατσαβός, καλωσόρισε τη συγγραφέα και μίλησε για τη συνέχεια του “Δεκέμβρη των παραμυθιών”, που, αν δεν είχε τη συμπαράσταση όλων των διδασκόντων, (και εθελοντών μη διδασκόντων), δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και να κρατιέται ως θεσμός, χρόνια τώρα, με τέτοια επιτυχία.

Τα φώτα χαμήλωσαν και  μπαίνοντας ορμητικά τα παιδιά μέσα, γαλάζια σύννεφα με κορώνες στο κεφάλι, ίδια αστέρια λαμπερά, υποδέχτηκαν τη συγγραφέα χορεύοντας ανάλαφρα.

Στο βάθος το σκηνικό, δημιουργία, όπως και τα χορευτικά, της “δια βίου εκπαιδευτικού” Σοφίας Παυλίδου, (που έχει συνταξιοδοτηθεί κι όμως “δημιουργεί” για το παλιό της σχολείο), φαντασμαγορικό! Σημαντική βοήθεια στην κατασκευή του από τη Σοφία Αναγνώστη και τη Μαρία Μακριδάκη.  Τι χιόνια, τι φανάρια μέσα στη νύχτα… Τι ατμόσφαιρα…

Και η συγγραφέας, η Γλυκερία Γκρέκου, καθισμένη σε μια παλιά ξύλινη πολυθρόνα ξεκίνησε το παραμύθι της. Τα παιδιά άκουγαν. Χωρίς φασαρία. Από τα πιο μικρά του νηπιαγωγείου μέχρι τα μεγαλύτερα. Να, ένα πρώτο δείγμα παιδείας που πέτυχε το σχολείο τους!

Η Γλυκερία Γκρέκου διάβαζε το παραμύθι της και ταυτόχρονα  έπαιζε με τη φωνή της, πλάθοντας ρόλους. Τα παιδιά συμμετείχαν διαδραστικά.

Αυτός, ο μυρμηγκούλης, λοιπόν, να θέλει να γίνει μουσικός,  να θέλει να έχει μια κιθάρα σαν τεμπελοτζίτζικας!! Τι  παράξενο και φοβερό για την μυρμηγκοοικογένεια, που μόνο να δουλεύει εξαντλητικά ξέρει! Τι δυσάρεστη έκπληξη μπροστά στην επιλογή του παιδιού τους! Μπροστά στη  διαφορετικότητα!

Ο μυρμηγκούλης μέσα από ένα νυχτερινό ταξίδι στον κόσμο των ανθρώπων, όπου θα συναντήσει και τον Άγιο Βασίλη με το ελάφι του, ίσως μπορέσει να κατακτήσει το όνειρό του… Ίσως…

Τα παιδιά, βέβαια, που ήταν εκεί, αφού η συγγραφέας τους διάβασε το τέλος του παραμυθιού, τώρα ξέρουν!

Δεύτερη χορευτική… “έφοδος”! Αυτήν τη φορά χορεύουν τα μυρμήγκια!!… Πω, πω!! Και με τις κεραίες τους και με φτερά! Στα χέρια του ήρωα του παραμυθιού, του μυρμηγκούλη, μια κιθάρα, που κατέβηκε από τον ουρανό!

Τα παιδιά τραγουδούν. Η συγγραφέας χαίρεται, συγκινείται. Φωτογραφίζεται με τα μυρμηγκάκια του παραμυθιού της, φωτογραφίζεται  με όλα τα παιδιά, με όλους τους διδάσκοντες. Λάμπει. Δηλώνει στο τέλος, όταν φεύγουν τα παιδιά, μέσα σ’ ένα κλίμα γενικής ευφορίας:

“Πήγα καλεσμένη σε πολλά σχολεία. Και σε σχολεία με μαθητές που το οικονομικό και γνωστικό επίπεδο των οικογενειών τους είναι άλλο από των δικών σας παιδιών. Την παιδεία που συνάντησα εδώ, σ’ αυτά, τα δικά σας παιδιά, δεν την έχω ξανασυναντήσει! ”

Η Γλυκερία Γκρέκου χάρισε στη βιβλιοθήκη αυτού του ιδιαίτερου σχολείου όχι μόνο δικά της βιβλία αλλά και άλλα, εκτιμώντας τη δουλειά που γίνεται σ’ αυτό, με τόσο δύσκολο υλικό και με τόσο εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Φωτογραφίες: faretra.info