Βέροια – “Κυριώτισσας Ουτοπία”. Ο συγγραφέας Ηλίας Παπαμόσχος μιλά για τη ζωή, το θάνατο και τη γραφή
Η Κίνηση Πολιτών Κυριώτισσας κάλεσε απόψε τον βραβευμένο συγγραφέα Ηλία Παπαμόσχο στον μικρό της και ιδιαίτερο Χώρο Τέχνης, την «Κυριώτισσας Ουτοπία», σε μια «Αναγνωστική Βραδιά» πρωτότυπης και ουσιαστικής επικοινωνίας μ’ έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα συγγραφέα.
Μακριά από μικρόφωνα και φώτα, σ’ ένα παραδοσιακό παλιό σπίτι της συνοικίας τους, που τα μέλη της «Κίνησης» το διαμόρφωσαν με προσωπική δουλειά σ’ έναν χώρο πρωτογενούς λαϊκού πολιτισμού, στα πλαίσια των δράσεων «Αναγνωστικές Βραδιές», ο καλεσμένος συγγραφέας, βραβευμένος με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2016 για τη συλλογή διηγημάτων του «Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες», βρέθηκε ανάμεσα σ’ ένα μικρό αλλά ζεστό και μυημένο στη Λογοτεχνία κοινό, κουβεντιάζοντας φυσικά και αβίαστα μαζί του.
Για τον συγγραφέα μίλησαν ο Γιάννης Καισαρίδης και η Ειρήνη Κωστοπούλου, με τον δικό τους πάντα τρόπο, κάνοντας ένα μικρό πορτρέτο του που το ολοκλήρωσε ο ίδιος αργότερα μέσα από την επικοινωνία του με το κοινό.
Ο Γιάννης Καισαρίδης διαβάζοντας με τη γνωστή του θεατρική προσέγγιση κείμενο του συγγραφέα, που δημιούργησε στο χώρο την ανάλογη περιρέουσα ατμόσφαιρα είπε για τον Ηλία Παπαμόσχο με ποιητικό και πυκνό λόγο: Διηγηματογράφος εκ πεποιθήσεως – Έρχεται από βάθη απύθμενα – Σημαντική μορφή του σύγχρονου λογοτεχνικού πολιτισμού – Αρμενίζει νύχτα και μέρα – Λόγος ελλειπτικός και ποιητικός ο λόγος του.
Η Ειρήνη Κωστοπούλου μίλησε για λόγο πνοής, για μικρά διηγήματα, που όμως έχουν την ικανότητα της διαστολής, για έναν ανθρωποκεντρικό και ευαίσθητο συγγραφέα, που μέσα στην εσωστρέφειά του υποβόσκει ο κοινωνικός προβληματισμός.
Και η πραγματικά ιδιαίτερη βραδιά ξεκίνησε με ερωτήσεις που του έθεσε η ίδια και τις συνέχισε το κοινό, γνωρίζοντας έναν συγγραφέα αποκαλυπτικό μέσα από τις καθόλου επιτηδευμένες απαντήσεις του, που δημιούργησε μια πραγματική και στέρεα γέφυρα επικοινωνίας, ασυνήθιστη στις κλασικές βιβλιοπαρουσιάσεις.
Από τα πολλά που είπε ο Ηλίας Παπαμόσχος απόψε, κάποια μπορούν να συνοψιστούν επιγραμματικά έτσι:
Για το χρόνο και το θάνατο: Ο φόβος του θανάτου δίνει αξία στη ζωή.
Για το χρόνο και τον άνθρωπο: Αλλάζουμε, δεν είμαστε ίδιοι και στη ζωή και στη γραφή.
Για τις βιωματικές αφετηρίες στη γραφή: Για μένα λειτούργησε περισσότερο το βίωμα και λιγότερο η επινόηση.
Για το συγγραφικό ταλέντο: Νομίζω πως ο συγγραφέας γεννιέται, δε γίνεται.
Για τη μικρή φόρμα των διηγημάτων του: Με εκφράζει το λίγο, με βαραίνει το περιττό. Δε μ’ ενδιαφέρει το «λούσο» στη γραφή αλλά η ουσία.
Για το συνεχές ταξίδι της γραφής: Είναι τυραννικό ταξίδι η γραφή. Ταξίδι που δεν μπορείς να το σταματήσεις. Δεν ολοκληρώνεται ποτέ.
Για τη σχέση τόπου και γραφής: Είμαστε δεμένοι με τον τόπο μας. Άλλωστε η έννοια της ταυτότητας σηματοδοτεί την ύπαρξη.
Στο τέλος της βραδιάς ο συγγραφέας, που είχε το χάρισμα της επικοινωνίας σύμφυτο με το χιούμορ, υπέγραψε βιβλία του.
Φωτογραφίες: faretra.info
