Στις προχτεσινές συνομιλίες στη Γενεύη συμμετείχαν υψηλόβαθμες αμερικανικές, ουκρανικές και ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες | Martial Trezzini/Keystone via AP
Γιώργος Τσιάρας
Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες στο ουκρανικό ζήτημα, καθώς η ηγεσία του ευρωπαϊκού «Κόμματος του Πολέμου», που προφανώς δεν εκφράζει σε καμία περίπτωση την πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών, επιδίδεται σε πραγματική διπλωματική φρενίτιδα προκειμένου να τορπιλίσει και τη νέα «ειρηνευτική» -λέμε τώρα- πρωτοβουλία του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο οποίος, με τη σειρά του, δεν δίστασε χτες να κατακεραυνώσει τους δήθεν συμμάχους του, κατηγορώντας τους για… αχαριστία – την ώρα που ο ρωσικός στρατός συνεχίζει την προέλαση εκεί που μετράει πραγματικά, δηλαδή στα πεδία των μαχών.
Μετά την πτώση της Κουπιάνσκ και την οριστική περικύκλωση χιλιάδων Ουκρανών στρατιωτών στο καταδικασμένο Ποκρόφσκ, που επιβεβαιώθηκε και επίσημα μέσα στο Σαββατοκύριακο, το παρασκηνιακό παζάρι για την επόμενη μέρα της de facto ηττημένης και ακρωτηριασμένης Ουκρανίας έχει περάσει στο τελικό του στάδιο.
Ο επανεξοπλισμός
Και το πραγματικό ερώτημα των εκατό και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ είναι σε ποιον… σπόνσορα θα υπακούσει τώρα ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που κατά γενική ομολογία βρίσκεται πια σε απόλυτο πολιτικό και στρατιωτικό αδιέξοδο: στον κυνικό Τραμπ, που τον πιέζει να συνθηκολογήσει πριν καταρρεύσει το μέτωπο, ενώ πασάρει το κόστος της ήττας στους συμμάχους του, ή στους Ευρωπαίους κυβερνώντες, που σαν γνήσια «κοτογεράκια» επιμένουν στον πόλεμο μέχρις εσχάτων, αρνούμενοι την αμείλικτη στρατιωτική πραγματικότητα;
Στις χτεσινές συνομιλίες στη Γενεύη συμμετείχαν πάντως υψηλόβαθμες αμερικανικές, ουκρανικές και ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες, μεταξύ των οποίων ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, ο ειδικός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ, ο υπουργός Στρατού Ντάνιελ Ντρίσκολ, αλλά και οι σύμβουλοι εθνικής ασφάλειας από Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία.
Και, όσο κι αν μοιάζει απίστευτο, από το σύνολο των επίσημων τοποθετήσεων και των ανεπίσημων διαρροών από τη Γενεύη, οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν με κάθε μέσον να ενθαρρύνουν τον Ζελένσκι να μην αποδεχτεί το σχέδιο και να συνεχίσει τον πόλεμο, προκειμένου να μην αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα ακραία μιλιταριστικά σχέδιά τους για επανεξοπλισμό της ηπείρου και, κυρίως, για να μην υποχρεωθούν να ομολογήσουν ότι τόσο καιρό κορόιδευαν κατάμουτρα τους δυστυχείς υπηκόους τους… Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που απέρριψε χτες μονοκοντυλιά το σχέδιο Τραμπ δηλώνοντας ότι τα σύνορα της Ουκρανίας δεν μπορούν να αλλάξουν με τη βία, ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανένας περιορισμός στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας και ότι η απόφαση για ένταξη της (χρεοκοπημένης και βυθισμένης σε τεράστια σκάνδαλα διαφθοράς) Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αμετάκλητη διότι, λέει, «έχει επιλέξει ένα ευρωπαϊκό πεπρωμένο»!
«Εναλλακτικό σχέδιο»
Να σημειώσουμε εδώ ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπέγραψαν κοινή δήλωση για το ειρηνευτικό σχέδιο, όπου ουσιαστικά το απορρίπτουν χαρακτηρίζοντάς το ως «βάση για συνομιλίες που απαιτεί περαιτέρω επεξεργασία». Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, μάλιστα, είπε ξεκάθαρα από το Γιοχάνεσμπουργκ και τη σύνοδο κορυφής του G20, την οποία ουσιαστικά «σαμποτάρισε» ο Τραμπ, ότι αμφιβάλλει πως μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία έως τις 27 Νοεμβρίου και ότι «είμαστε πολύ μακριά από αυτό», καθώς «υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των πλευρών». Ο… Φρειδερίκος ο Μικρός, που σημειώνει καθημερινά νέα αρνητικά ρεκόρ δημοτικότητας, είπε ακόμη ότι η Ευρώπη προωθεί το δικό της σχέδιο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι συμμετείχε προσωπικά στη σύνταξή του.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, λοιπόν, το «εναλλακτικό» ευρωπαϊκό σχέδιο απορρίπτει την οποιαδήποτε μείωση στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, ζητά «εγγυήσεις ασφαλείας αντίστοιχες με το Αρθρο 5 του NATO» για την Ουκρανία, δηλαδή αμοιβαία συνδρομή σε περίπτωση επίθεσης, απαιτεί την πλήρη επιστροφή στην Ουκρανία κρίσιμων υποδομών που ελέγχονται από τη Ρωσία, όπως ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορόζιε και το υδροηλεκτρικό φράγμα της Κακόβκα, αλλά και στρατηγικών σημείων στον Δνείπερο.
Και, το κυριότερο, αξιώνει την αρπαγή των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, χωρίς να δεσμεύεται για ταυτόχρονη άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Μόσχας, και φυσικά αρνείται την αναγνώριση όλων των πολεμικών τετελεσμένων στο έδαφος, παραπέμποντας την όποια αλλαγή του γεωγραφικού status quo στις καλένδες!
Τι θα κάνει όμως ο Ζελένσκι; Οπως φάνηκε και στη Γενεύη, όπου εκπροσωπήθηκε από το δεξί του χέρι Αντρέι Γέρμακ, ο «Ζέλε» κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή, καθώς είναι αναγκασμένος να πραγματοποιήσει άμεσα μια κίνηση σε μια ήδη χαμένη παρτίδα σκακιού, όπου δεν υπάρχουν πια καλές κινήσεις.
Στο σαββατιάτικο τηλεοπτικό του διάγγελμα ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι φάνηκε πως επιλέγει την οδό της αδιαλλαξίας και της άρνησης | AP Photo/Yorgos Karahalis
Έμμεση απειλή
Αν αποδεχτεί το σχέδιο ως έχει, με την αποχώρηση ουκρανικών δυνάμεων από το υπόλοιπο Ντονμπάς, την περικοπή των ενόπλων δυνάμεων και όλες τις άλλες μεγάλες παραχωρήσεις προς τη Ρωσία, είναι βέβαιο πως όχι μόνο «τελειώνει» πολιτικά, αλλά και ότι θα κατηγορηθεί για προδοσία ακόμη και από τους λιγοστούς εναπομείναντες υποστηρικτές του – πέρα από τις ήδη τρομερές κατηγορίες για τα σκάνδαλα διαφθοράς στην «αυλή του».
Αν πάλι πει… «νιετ» στον Τραμπ και απαιτήσει σημαντικές αλλαγές υπέρ της χώρας του, σαν αυτές που τον πιέζουν να αξιώσει οι Ευρωπαίοι «πολέμαρχοι» της συμφοράς, τότε δεν θα χρεωθεί απλά τη συνέχιση του πολέμου, αλλά θα διακινδυνεύσει την τελική συντριβή των δυνάμεών του και την απώλεια πολύ περισσότερων εδαφών – ειδικά αν ο Τραμπ κάνει πράξη την έμμεση απειλή του και διακόψει ή περιορίσει άμεσα την αμερικανική στρατιωτική και οικονομική στήριξη, αλλά και την παροχή δορυφορικών και άλλων απόρρητων πληροφοριών προς το Κίεβο.
Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν, και με δεδομένη τη δραματική κατάσταση στα ουκρανικά μετόπισθεν, με τα συνεχή μπλακάουτ ηλεκτροδότησης λόγω των ρωσικών βομβαρδισμών, αλλά και την κλιμακούμενη εσωκομματική εξέγερση μέσα στην κυβερνώσα παράταξη «Υπηρέτης του Λαού» λόγω του σκανδάλου «Μίντιτς-γκέιτ», που απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση έτσι κι αλλιώς, δεν κινδυνεύει μόνο η πολιτική επιβίωση του Ζελένσκι, αλλά και η φυσική. Με άλλα λόγια, μπρος γκρεμός και πίσω Πούτιν για τον μέχρι πρότινος εκλεκτό της Δύσης – στον οποίο, μην ξεχνάμε, πριν από μόλις μία εβδομάδα ο… αχάμπαρος Μητσοτάκης έδωσε κυριολεκτικά «γην και ύδωρ»!
Για την ώρα, πάντως, ο Ζελένσκι και οι στενοί συνεργάτες του υπό τον Γέρμακ δείχνουν να κλίνουν προς τη δεύτερη εκδοχή, αυτή της αδιαλλαξίας και της άρνησης. Αυτό τουλάχιστον φάνηκε από το σαββατιάτικο τηλεοπτικό του διάγγελμα, όπου είπε ότι η Ουκρανία κινδυνεύει «είτε να χάσει τον μεγαλύτερό της σύμμαχο, είτε να χάσει την αξιοπρέπειά της»!
«Χαμένος πόλεμος»
Και αυτό φαίνεται επίσης πως ισχύει μετά τη χτεσινή οργισμένη επίθεση του Ντόναλντ Τραμπ εναντίον του Ουκρανού προέδρου, αλλά και των Ευρωπαίων συμμάχων στο ΝΑΤΟ: με ανάρτησή του στο Truth Social, ο Αμερικανός πρόεδρος -που λίγες ώρες νωρίτερα είχε πάρει αποστάσεις από το σχέδιο, δηλώνοντας ότι τα όσα διέρρευσαν «δεν είναι η τελική του προσφορά»- κατήγγειλε πως «η ηγεσία της Ουκρανίας δεν έχει εκφράσει καμία ευγνωμοσύνη για τις προσπάθειές μας, ενώ η Ευρώπη συνεχίζει να αγοράζει πετρέλαιο από τη Ρωσία, την ώρα που οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πωλούν στο ΝΑΤΟ τεράστιες ποσότητες όπλων για περαιτέρω διανομή στην Ουκρανία».
Και βέβαια ο Τραμπ επανέλαβε τις γνωστές τετριμμένες ατάκες ότι αυτός ο «βίαιος και τρομερός πόλεμος» δεν θα είχε ξεκινήσει ποτέ αν ο Μπάιντεν δεν είχε δήθεν «κλέψει και νοθέψει» τις εκλογές του 2020, ότι αν ήταν εκείνος πρόεδρος ο Πούτιν δεν θα είχε επιτεθεί ποτέ και ότι «κληρονόμησε έναν πόλεμο που δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε ξεσπάσει, έναν πόλεμο χαμένο για όλους και ιδιαίτερα για τα εκατομμύρια ανθρώπων που πέθαναν άσκοπα». Μια σειρά από «επιχειρήματα» τα οποία, όπως έχουμε δει και στο πρόσφατο παρελθόν, επιστρατεύει όταν οι «ειρηνευτικές» πρωτοβουλίες του δεν προχωράνε, οπότε προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο στον προκάτοχό του.
Γενικά, θα λέγαμε ότι και στην «αυλή» του Τραμπ έχει ξεσπάσει «εμφύλιος» μεταξύ των φιλο-ουκρανικών και των αντι-ουκρανικών λόμπι, όπως ακριβώς είχε συμβεί και μετά τη συνάντηση της Αλάσκας αλλά και μετά την πιο πρόσφατη «διαρροή» για δήθεν συνάντηση κορυφής με τον Πούτιν στη Βουδαπέστη, που τορπιλίστηκε εκ των έσω.
Οχι φυσικά γιατί κάποια από αυτές τις «παρατάξεις» νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον των δύστυχων περικυκλωμένων Ουκρανών, αλλά γιατί το φιλοπόλεμο λόμπι (με άτυπους επικεφαλής τους υπουργούς Εξωτερικών, Ρούμπιο, και Οικονομικών, Μπέσεντ, αλλά και μια δράκα λυσσασμένων «ψυχροπολεμιστών» γερουσιαστών και βουλευτών και των δύο μεγάλων κομμάτων) ανησυχεί για τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα που εξαρτώνται από τη συνέχιση του πολέμου.
Προς στιγμήν, το «ουδετερόφιλο» λόμπι με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς και τον νέο πρωταγωνιστή των διαπραγματεύσεων και πρώην συμμαθητή του, τον υπουργό Στρατού Ντρίσκολ (που υποστηρίζουν ανοιχτά ότι οι ΗΠΑ πρέπει να τα βρουν με τη Ρωσία ώστε να αποδυναμώσουν τη συμμαχία της με τον πραγματικό αντίπαλό τους, την Κίνα) φάνηκε να παίρνει ξανά το πάνω χέρι: αλλά στην πραγματικότητα όλα δείχνουν ότι η παρασκηνιακή σύγκρουση μαίνεται και οι ισορροπίες αλλάζουν συνεχώς, ανάλογα και με τα… κέφια του κυκλοθυμικού και νάρκισσου προέδρου!
Οι προσθήκες
Οπως προκύπτει από το ρεπορτάζ των Financial Times, στο οποίο κορυφαίοι Δυτικοί αξιωματούχοι δηλώνουν ανώνυμα πως «η μορφή του σχεδίου αλλάζει δραματικά κάθε ώρα», αλλά και από εκείνο των New York Times, το σχέδιο των 28 σημείων είναι περισσότερο… προσχέδιο – ένα «ζωντανό έγγραφο» που μπορεί να τροποποιηθεί με βάση τις παρατηρήσεις όχι μόνο της Ευρώπης και της Ουκρανίας, αλλά και της Ρωσίας, που όπως φάνηκε και από τις πρώτες «χλιαρές» αντιδράσεις Πούτιν αφενός διαφωνεί κάθετα με αρκετά σημεία του και αφετέρου δεν εμπιστεύεται τους Αμερικανούς και τον πρόεδρό τους!
Για παράδειγμα, η Μόσχα «βράζει» μετά τις «αποκαλύψεις» (;) του Ντέιβιντ Ιγκνάσιους στη Washington Post για διάφορες «προσθήκες» στο αρχικό σχέδιο, μεταξύ των οποίων η χορήγηση από τις ΗΠΑ πυραύλων Tomahawk μεγάλου βεληνεκούς στο Κίεβο ως «εγγύηση ασφαλείας», αλλά και η δήθεν διαβεβαίωση προς τον Ζελένσκι και την αυλή του ότι θα τερματιστούν αμέσως, με «άνωθεν» εντολή, όλες οι έρευνες για τα σκάνδαλα διαφθοράς στον ενεργειακό τομέα!















































































































