Πάνω από 2.000 εκπαιδευτικοί σε πειθαρχικό! / Υπουργείο με «λυμένα τα φρένα» / γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

Συγκεκριμένα οι διευθύνσεις Εκπαίδευσης στέλνουν καθημερινά κλήσεις για πειθαρχικά σε νεοδιόριστους που – υλοποιώντας συλλογικές αποφάσεις – αντιστέκονται στις πιέσεις για «αξιολόγηση» και ασκούν το απεργιακό τους δικαίωμα. Η απάντηση που παίρνουν σε κάθε περίπτωση είναι η παρουσία σωματείων εκπαιδευτικών, μαζί με νεοδιόριστους, δηλώνοντας για μια ακόμα φορά ότι ο αγώνας ενάντια στην περαιτέρω κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών, μαθητών συνεχίζεται.

Η διαδικασία αυτή που έχει μετατρέψει την εκπαίδευση σε αίθουσα δικαστηρίου έχει ήδη πυροδοτήσει τις δίκαιες αντιδράσεις και αντιστάσεις των εκπαιδευτικών, ενώ η αλλαγή στη σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων εντείνει την αγανάκτηση στα σχολεία.

Είναι ξεκάθαρος ο αυταρχικός κατήφορος του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α., που δεν ενδιαφέρεται και δεν αναλογίζεται για το πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία με το καθεστώς απειλής και φόβου που επιχειρεί να διαμορφώσει.

Είναι φανερό ότι ανοίγεται μια από τις πιο μελανές σελίδες στη σύγχρονη ιστορία της εκπαίδευσης καθώς καταπατάται το δικαίωμα των εκπαιδευτικών να συμμετέχουν σε κατοχυρωμένες συλλογικές μορφές αγώνα. Το υπουργείο Παιδείας στοχοποιεί πρώτα τους νεοδιόριστους που για χρόνια γύρισαν όλη την Ελλάδα με μια βαλίτσα στο χέρι και σήμερα αντί για τις πράξεις μονιμοποίησης, που παράνομα δεν εκδίδει το Υ.ΠΑΙ.Θ.Α, παραλαμβάνουν παραπομπές σε πειθαρχικά.

Είναι φανερό ότι το υπουργείο Παιδείας θεωρεί τους νεοδιόριστους ως πρόγευμα καθώς προορίζει για κυρίως γεύμα το μεγάλο τμήμα των μονίμων εκπαιδευτικών.

Αλλαγές στη σύνθεση των πειθαρχικών: «Εργαλείο» φίμωσης και καταστολής κάθε αντίθετης φωνής

Δεν σταματά όμως εκεί. Προχωρά και σε αλλαγές στη σύνθεση και τη λειτουργία των Πειθαρχικών Συμβουλίων των Δημοσίων Υπαλλήλων. Όπως ανακοινώθηκε στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο, οι αλλαγές αυτές προχωρούν άμεσα, με στόχο, όπως δηλώνεται υποκριτικά, την «ταχύτητα», την «αποτελεσματικότητα» και τη «διαφάνεια».

Επί της ουσίας, η κυβέρνηση σχεδιάζει τον αποκλεισμό των εκπροσώπων των εργαζομένων με το πρόσχημα της, δήθεν, μεροληπτικής, υπέρ των εργαζομένων, στάσης τους. Προσπαθώντας, μάλιστα, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επικαλείται ως λόγο για την αντιδημοκρατική εκτροπή της ότι υπάρχουν πολλές υποθέσεις σε εκκρεμότητα και μεγάλη αναμονή εξέτασης των πειθαρχικών υποθέσεων λες και φταίνε οι αιρετοί για τις καθυστερήσεις! Αποκρύπτει την αλήθεια, ότι δηλαδή αιτία των καθυστερήσεων αποτελεί το γεγονός ότι οι δύο δικαστές συγκαλούν τα πειθαρχικά συμβούλια, όταν και εάν έχουν χρόνο, δηλ. μετά την άσκηση των καθηκόντων τους στις δικαστικές αίθουσες.

Επιπλέον, καταργεί τη δυνατότητα δεύτερου βαθμού εξέτασης των πειθαρχικών υποθέσεων, με αποτέλεσμα όλες οι αποφάσεις να λαμβάνονται σε πρώτο βαθμό.

Η αντίδραση των συλλόγων εκπαιδευτικών

Τα εκπαιδευτικά σωματεία αντιδρούν μήνες τώρα με πολύπλευρες δράσεις. Δράσεις που όχι μόνο δεν ενισχύονται από τις δυνάμεις που κυριαρχούν στις Εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες αλλά ουσιαστικά υπονομεύονται.

Ωστόσο είναι φανερό ότι για μια ακόμη φορά μια αγωνιστική μειοψηφία, έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο υπουργικό επιτελείο. Ήδη έχει κάνει σκόνη όλα τα χρονοδιαγράμματα του υπουργείου Παιδείας για την επιβολή της αξιολόγησης ενώ παράλληλα έχει κάνει φύλο και φτερό στα μάτια των δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών τα κυβερνητικά επιχειρήματα «για τη συμβολή της αξιολόγησης στην αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας» όπως διακηρύσσει με κάθε ευκαιρία η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας

Στις διώξεις και στα πειθαρχικά το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση  πρέπει να βρουν απέναντι  το κίνημα των εκπαιδευτικών και εργαζομένων ευρύτερα, που μάχεται σε καθημερινή βάση τόσο ενάντια το κύμα των διώξεων, της τρομοκράτησης και του εκφοβισμού αλλά και απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘΑ να αλλάξουν τον χαρακτήρα του δημόσιου και δωρεάν σχολείο με τη δημιουργία σχολείων για λίγους και εκλεκτούς – “νησίδων αριστείας”, που σε σύμπραξη με το ιδιωτικό κεφάλαιο θα λειτουργούν ως μέσο πιέσεις για τη διάλυση εργασιακών σχέσεων και έντασης των ταξικών φραγμών στα υπόλοιπα σχολεία. και τη ακόμη παραπέρα λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στόχους (ωνάσεια, νόμος για την ΤΕΕ, αξιολόγηση, εξετάσεις PISA, εθνικό απολυτήριο, IB, ΕΒΕ,  τράπεζα θεμάτων κλπ.)