Βέροια – ΣΟΦΨΥ Ημαθίας: “Τραγουδώντας σινεμά” / Μια μουσική βραδιά που συγκίνησε και ενθουσίασε

Ο ΣΟΦΨΥ Ημαθίας έκλεισε χθες το βράδυ το διήμερό του το αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας  και με κάτι πολύ διαφορετικό από την ενημέρωση. Έκλεισε με τη μουσική βραδιά “Τραγουδώντας σινεμά”.

Την ενημέρωση την  ολοκλήρωσε το απόγευμα της 9ης  και το πρωί της 10ης Οκτωβρίου, στοχεύοντας στην ευαισθητοποίηση του κόσμου, ώστε να αποδεχτεί τη σοβαρότητα της ψυχικής υγείας για τη ζωή και να της προσδώσει την ίδια αξία με τη σωματική υγεία.

Προλογίζοντας στο Χώρο Τεχνών από τον ΣΟΦΨΥ η γραμματέας του Έλενα Στεργίου και από τον Δήμο ο Κώστας Ρίζος τόνισαν και οι δυο την ανάγκη της ίσης ένταξης με τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας και των ατόμων που πάσχουν από ψυχικά νοσήματα στον κοινωνικό και εργασιακό ιστό.

Στη συνέχεια το “Τρίο Anima”  ανέβηκε στη σκηνή χωρίς κανείς από τους θεατές να φανταστεί τις δυνατότητες που είχε να  συγκινήσει, να εντυπωσιάσει, να ενθουσιάσει.

Οι τρεις έξοχοι μουσικοί, ο Στέλιος Καραγιαννίδης και Πέτρος Ρίστας, κιθάρα, και ο Μανώλης Χατζημανώλης τρομπέτα και τραγούδι, κράτησαν το κοινό για ένα σχεδόν δίωρο σε ένα ταξίδι στον μουσικό κόσμο του σινεμά.

Ταξίδι νοσταλγικό, με πάντρεμα ήχων  που ξυπνούσαν μνήμες και συναισθήματα από τις ταινίες πολλών χρόνων, που συνόδευαν τη ζωή.

Τίτλοι και  σκηνές από τις ταινίες που επιλέχτηκαν, για να χαρίσουν τη μουσική τους στη βραδιά, προβάλλονταν πίσω από τους μουσικούς, συνδέοντας έτσι ήχο και εικόνα οδηγώντας σ’ ένα γοητευτικό σύνολο

“Λόλα”, “Συνοικία το όνειρο”, “Στέλλα”, “Ποτέ την Κυριακή”, “Αλίμονο στους νέους”,”Γοργόνες και  μάγκες” ένα απάνθισμα ελληνικών ταινιών” κι από τον ξένο κινηματογράφο “Σέρπικο”, ” Η ζωή είναι ωραία”, “Άρωμα γυναίκας”, “Ροζ πάνθηρας” και τόσες άλλες, που κυλούσαν σαν ένα ποτάμι αναμνήσεων.

Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Πλέσσας, Νίκολα Πιοβάνι, Νίνο Ρότα… ατέλειωτες μουσικές επιλογές. Ποιότητα, φαντασία, ευρηματικότητα…

Όσο για τους μουσικούς… Καραγιαννίδης και Ρίστας, δύο κιθάρες έξοχες, δεμένες, να αλληλοσυμπληρώνονται, με την τρομπέτα του Χατζημανώλη να δίνει εκείνον τον ήχο που προκαλούσε τα δυνατότερα συναισθήματα!

Η φωνή του ήταν γνωστή. Ο Χατζημανώλης δεν  ανήκει στους διάττοντες αστέρες της εποχής μας, που κάνουν πάταγο και μετά από μερικά χρόνια εξαφανίζονται.

Φωνή δουλεμένη, ποιοτικό ρεπερτόριο, ήθος! Όμως εδώ ξεπέρασε κάθε προσδοκία όσων τον ήξεραν. Να παίζει τρομπέτα και να τραγουδά για τόση ώρα! Να έχει αυτήν την ευρύτητα φωνητικής δυνατότητας, να ισορροπεί τέλεια ανάμεσα σ΄ένα τραγούδι όπως το “Βρέχει στη φτωχογειτονιά” και σ’ ένα άλλο του Φρανκ Σινάτρα!

Εντυπωσίασε, ενθουσίασε και έκανε τον κόσμο να συμμετέχει, να τραγουδά μαζί του σε ένα γοητευτικό ταξίδι εικόνας, ήχου και νοσταλγίας…

Εξαιρετικό το τρίο που μόλις ανακαλύψαμε, ως σύνολο και όχι μεμονωμένα, με την προσδοκία να το ξαναδούμε στην επόμενη εμφάνιση, που είμαστε σίγουροι πως θα ετοιμάσουν.

Εξαιρετική βραδιά!

Φωτογραφίες: faretra.info

…………………………..

…………………………