Πώς ο λαός θα σώσει τα σπίτια του λαού από τράπεζες και funds; / γράφει ο Τεύκρος

Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Πώς ο λαός θα σώσει τα σπίτια του, την αξιοπρέπειά του, την ελευθερία του, τον αέρα του;

Εν έτει 2024 και με την κυριαρχία τραπεζών, ομίλων, funds και με το πιο υπάκουο -από ποτέ- πολιτικό προσωπικό, όλοι εκείνοι που φοβέριζαν τον ελληνικό λαό και του συνιστούσαν να προσέχει μην έρθουν οι κομμουνιστές και του πάρουν τα σπίτια, είναι έτοιμοι να εφορμήσουν δια της… δικαστικής οδού, αφού δημιούργησαν το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, να εφορμήσουν αυτοί και να αρπάξουν δεκάδες ακόμη  χιλιάδες πρώτες κατοικίες και να ξεσπιτώσουν αντίστοιχες οικογένειες, αδιαφορώντας προφανώς για το τι μέλλει γενέσθαι.

Οι τράπεζες που διασώθηκαν με λεφτά, (εκατοντάδες δις ευρώ), του ελληνικού λαού, ερήμην του, από τις μνημονιακές κυβερνήσεις που τον εξαπάτησαν, τώρα ζητούν και τα ρέστα.

Είναι προφανές ότι το πολιτικό προσωπικό, αυτοί που τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια των δανειοληπτών, μειώνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις τους ή στέλνοντάς τους στην ανεργία, , είναι με το «κόμμα» των τραπεζών, υπέρμαχοι του… «δίκιου» τους!

Βέβαια, η «εκστρατεία» τους δεν αρχίζει τώρα. Ήδη μέχρι στιγμής έχουν ξεσπιτώσει χιλιάδες οικογένειες αρπάζοντας τα σπίτια τους, με το… νόμο και την αστυνομία.

Φρόντισαν όλη αυτή η διαδικασία της αρπαγής να γίνεται όσο πιο αθόρυβα, νομοθετώντας τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και απαγορεύοντας δια νόμου τις αντιδράσεις του κόσμου, που θεωρούνται ποινικό αδίκημα. Ήδη, αυτήν τη βδομάδα μια σειρά αγωνιστές που αντέδρασαν σε πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών, και μάλιστα το 2017 επί… «αριστερής» κυβέρνησης, έχουν καταδικαστεί για διατάραξη… κοινής ειρήνης!

Είναι γεγονός ότι, όπου οι εν εξελίξει ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί γίνονται αντιληπτοί, υπάρχουν σφοδρές αντιδράσεις από κατοίκους της περιοχής, από επιτροπές που δημιουργήθηκαν γι’ αυτό, αλλά και από κόμματα που έχουν ταχθεί εναντίον με κύριο σύνθημα στις περισσότερες περιπτώσεις «Ο λαός σώζει τα σπίτια του λαού». Πόσο όμως ίσχυσε αυτό; Πόσα σπίτια σώθηκαν μπροστά στις χιλιάδες, που ήδη έχουν κατασχεθεί;

Για να είμαστε δίκαιοι. Λόγω των αγωνιστικών αντιδράσεων οι φορείς της εξουσίας πολλές φορές έκαναν πίσω. Όμως, επέστρεψαν κρυφά και δριμύτεροι. Δεν δίστασαν να βγάλουν έξω από τα σπίτια τους υπερήλικες, ανάπηρους, άτομα με ειδικές ανάγκες, ακόμη και επώνυμα άτομα, όπου η συμμετοχή πολιτών ενάντια στην αρπαγή της πρώτης κατοικίας τους ήταν μεγάλη, όπως και η δημοσιότητα. Αν πραγματικά σώθηκαν κάποια σπίτια, αυτά είναι δεκάδες μπροστά στις χιλιάδες που κατασχέθηκαν. Επί της ουσίας ο στόχος δεν έχει επιτευχθεί και ο λαός, δυστυχώς, δεν έσωσε τα σπίτια του!

Η εξουσία, παρά την καθολική αποδοκιμασία που δέχτηκαν τα κόμματά της και στις τελευταίες εκλογές -τα τρία κόμματα των μνημονίων που κυβέρνησαν δεν συγκέντρωσαν μαζί ούτε το 24% του εκλογικού σώματος(!)-  εξακολουθεί να δείχνει τα δόντια της. Είναι αποφασισμένη να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη».

Γνωρίζουν όλοι τους πολύ καλά ότι μπορούν όχι μόνο να υποτάξουν εύκολα εκείνους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά να τους έχουν και ευγνώμονες απέναντί τους λόγω κουπονιών, επιδομάτων και…  πολλής συμπόνιας! Έτσι, οι ληστές θα παρουσιάζονται… ως σωτήρες στους υποταγμένους!

Είναι γεγονός ότι η εξουσία, άσχετα αν δεν έχει επί της ουσίας καμιά νομιμοποίηση, είναι πάνοπλη και αποφασισμένη. Όμως ο λαός είναι πιο δυνατός. Αυτήν τη στιγμή ο αγώνας γίνεται ως ένα βαθμό ασυντόνιστος και δεν συσπειρώνει όλες τις υπαρκτές δυνάμεις. Θέματα όπως οι πλειστηριασμοί, η ακρίβεια, οι εκποιήσεις της Δημόσιας Περιουσίας, η επιστροφή από τις τράπεζες των χρημάτων που τους δόθηκαν με τις ανακεφαλαιοποιήσεις (εκατοντάδες δις ευρώ), η επιστροφή των χρημάτων στα ταμεία από το “κούρεμα” (δεκάδες δις ευρώ) που επέβαλαν με το “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” οι μνημονιακές κυβερνήσεις, και άλλα πολλά, μπορούν να συσπειρώσουν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, που ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια ενός κόμματος, με τεράστια ισχύ. Οι μάχες στη βουλή καλώς δίνονται, όμως  δεν έχουν αποτέλεσμα. Εκεί μετρούν τα κουκιά. Κι αυτά είναι στα χέρια των εκπροσώπων των τραπεζών των funds, των ομίλων, των εφοπλιστών, των δανειστών.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Πώς ο λαός θα σώσει τα σπίτια του, την αξιοπρέπειά του, την ελευθερία του, τον αέρα του;

Ο τρόπος των μέχρι στιγμής αντιδράσεων δεν βοηθάει αποτελεσματικά. Ο εχθρός αδίσταχτος και με τη βοήθεια των… συμμάχων του, κερδίζει συνεχώς έδαφος δυσχεραίνοντας τη θέση των αμυνόμενων. Και όχι μόνο αυτό, προχωρά με σχέδιο και μέθοδο. Αθόρυβα και με τέτοιο ρυθμό  αποψιλώνει περιουσίες  και κατοικίες, ώστε να αποφεύγει αφενός έναν γενικό λαϊκό ξεσηκωμό και αφετέρου να φτιάχνει στρατό «γενίτσαρων». «Εσείς χάσατε σπίτια και περιουσίες οι άλλοι γιατί να τα έχουν;» Και αυτός ο στρατός αύριο δεν θα είναι αμελητέος και θα πολεμάει τότε ο λαός με το λαό.

Όσοι θέλουμε να δούμε τα πράγματα όπως έχουν, οφείλουμε να συμφωνήσουμε ότι δεν δόθηκε επί της ουσίας καμιά μεγάλη μάχη, άσχετα αν δόθηκαν πολλές επιμέρους, για να ανακοπεί η μνημονιακή πορεία, στην οποία εντάσσεται και η άλωση των μικρών περιουσιών. Αν είχε δοθεί αυτή η μάχη, αν υπήρχε πραγματικό γκεσέμι και έμπαιναν τα θέματα επί τάπητος  τώρα οι ψηφοφόροι δεν περιορίζονταν στην αποχή – αποδοκιμασία αυτών των κομμάτων που κυβέρνησαν, αλλά θα είχαν επιβραβεύσει με την ψήφο τους εκείνους που ήταν μπροστά στις μεγάλες μάχες, μπροστά στον πόλεμο. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε, δεν υπήρξε έμπνευση του ελληνικού λαού για αγώνα, και η αποχή έφτασε στο 60%

Αυτοί, λοιπόν, που έχουν την κύρια ευθύνη να πρωτοστατήσουν, ας μας πουν κατ’ αρχάς «πώς ο λαός θα σώσει τα σπίτια του;». Αποδείχτηκε ότι με κλεφτοπόλεμο δεν σώζονται. Αν τα σπίτια δεν σωθούν, οι πρώτοι στους οποίους ο λαός -της αποικίας μας- θα γυρίσει την πλάτη θα είναι οι ίδιοι! Η απάντηση έπρεπε να είχε δοθεί προ πολλού, αλλά ακόμη και τώρα δεν είναι αργά, αύριο θα είναι!

ΥΓ. Τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω αφορούν τράπεζες και funds, όχι το Δημόσιο. Ας θυμίσουμε ότι αυτήν τη στιγμή οι μισοί σχεδόν φορολογούμενοι έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο. Ας θυμίσουμε επίσης ότι το Δημόσιο μπορεί να κατασχέσει ακόμη και πρώτη κατοικία  ακόμη και για χρέος… 500 ευρώ! Απλώς, βάσει τακτικής δεν μπήκε αυτό ακόμα στο χορό!

–