Διεθνής συνάντηση χορωδιών στο Νέο Μουσείο των Αιγών / Μια ατμοσφαιρική βραδιά, που ενθουσίασε

Στο αίθριο του Νέου Μουσείου των Αιγών, στη Βεργίνα, με φυσικό σκηνικό την πρόσοψη του Ανακτόρου, έτσι όπως ξαναζωντάνεψε από την αρχαιολογική σκαπάνη και επιμέλεια, φωνές υπέροχες υψώθηκαν στο νυχτερινό ουρανό, σπονδή στη φιλία, την τέχνη και την ειρήνη, ενθουσιάζοντας το κοινό.

Τέσσερις χορωδίες συναντήθηκαν στο χώρο, κομίζοντας η κάθε μια τη δική της εμπειρία και πορεία.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε  από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βεργίνας ΑΙΓΕΣ, με τη στήριξη του Δήμου Βέροιας και της Εφορείας Αρχαιοτήτων.

Οικοδέσποινα της βραδιάς η πρόεδρος του Συλλόγου ΑΙΓΕΣ, Ευδοξία Μανωλοπούλου και συντονιστής το μέλος του Συλλόγου, Κώστας Εφραιμίδης. Χαιρετισμός από την  αρχαιολόγο Εύα Κοντογουλίδου, που εκπροσωπούσε την Εφορεία Αρχαιοτήτων

Συμμετείχαν η  Μικτή Χορωδία της ΚΕΠΑ του Δήμου Βέροιας, η  Χορωδία Λιτοχώρου,”Ιωάννης & Θεόφραστος Σακελλαρίδης”, η Χορωδία της Ελβετίας Harmonie de Crissier και η Μικτή Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου ΑΙΓΕΣ μαζί με τη Σχολική Χορωδία Βέροιας σε ένα ενιαίο σύνολο.

Στο χώρο που προδιέθετε για ένα ταξίδι στο παρελθόν, χωρίς μικρόφωνα και προβολείς, με τον κόσμο να νιώθει πως η μουσική είναι συναισθηματικός και πνευματικός κρίκος που ενώνει τους λαούς, η βραδιά ξεκίνησε  με πολύ διαφορετικούς όρους από τους συνηθισμένους.

Πρώτη η Μικτή Χορωδία της ΚΕΠΑ, με μαέστρο τη Δήμητρα Ζησέκα, ξεκίνησε με ένα τρυφερό ρεπερτόριο ερωτικών τραγουδιών από  Γιαννίδη μέχρι Κουγιουμτζή. Στο πιάνο η Βαλεντίνη Φωκά.

Η Χορωδία Λιτοχώρου, με μαέστρο την Πάτροκλο Παπαγιάννη, έδωσε μια πλατιά γκάμα τραγουδιών από το εντυπωσιακό “Ζαβαρακατρανέμια” του Μαρκόπουλου μέχρι κομμάτια από οπερέτες Σακελλαρίδη, που ερμηνεύτηκαν με σολίστες και  θεατρικό μπρίο από τα αδέλφια Μαρία και Κοσμά Τσομπανόπουλο. Στο πιάνο η Κατερίνα Ελενίδου.

Η Ελβετική Χορωδία  Harmonie de Crissier  ήταν επόμενο να δημιουργήσει μια επιπλέον προσδοκία με το ρεπερτόριό της. Η Χορωδία ιδρύθηκε το 1898 σε μια μικρή κωμόπολη δίπλα στη Λωζάνη, την Κρισιέ, και για πάνω από 120 χρόνια εξακολουθεί να υπάρχει, διαγράφοντας τη δική της πορεία.

Τραγούδια του 19ου και 20ου αιώνα, φωνές εξαιρετικές, μουσική εναρμονισμένη με το ελβετικό τοπίο και με δύο τελευταία τραγούδια τα γνωστά και μελωδικότατα “Memory” και “Αλληλούια”.

Ανάμεσα στους χορωδούς κι ένας Βεροιώτης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, φωνητικό και επικοινωνιακό στήριγμα της Χορωδίας, έκπληξη για μας.

Τελευταία η Μικτή Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου ΑΙΓΕΣ και η Σχολική Χορωδία Βέροιας μαζί, με μαέστρο την Ελένη Αναγνώστου.  Πότε στο πιάνο της η Αναγνώστου, ψυχή της όλης εκδήλωσης, (αφού αυτή είχε την επιμέλεια όλου του καλλιτεχνικού δρώμενου) και πότε όρθια να διευθύνει τις χορωδίες της, εντυπωσίασε με το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Εμείς που παρακολουθήσαμε το ξεκίνημα των χορωδιών της και είδαμε την εξέλιξή τους χθες, καταλάβαμε πόση δουλειά και μεράκι υπήρχε πίσω από την εξέλιξη αυτή.

Από το “Μια θάλασσα μικρή” του Σαββόπουλου και την “Αθανασία” του Χατζιδάκι μέχρι το “Πέρα στους πέρα κάμπους”, που μπορεί να είναι γνωστό σε όλους μας, παραδοσιακό, αλλά αποδόθηκε φωνητικά με τρόπο πραγματικά αλλιώτικο, οι δύο χορωδίες με τις μαυροντυμένες φιγούρες τους, σε αντίθεση με το υπόλευκο χρώμα του Ανακτόρου, έδεσαν σ’ ένα φωνητικό και αισθητικό σύνολο, όπως ταίριαζε στο γεγονός.

Κι εκείνο που κρατήσαμε σαν μήνυμα αυτής της χορωδιακής συνάντησης  ήταν το “Viva la Musica”,  που αναφώνησε στο φινάλε η Ελένη Αναγνώστου. Ζήτω η Μουσική, που ενώνει τους λαούς!

Φωτογραφίες: faretra.info

..