Σέλι: Στην έκθεση φωτογραφίας του Στέργιου Ζυγουλιάνου / Μια ενδιαφέρουσα κατάθεση στη μνήμη και την Τοπική Ιστορία
Ο Στέργιος Ζυγουλιάνος είναι γνωστός στη Βέροια για το πάθος του να καταγράφει την Ιστορία του τόπου μέσα από την πλούσια συλλογή φωτογραφιών του.
Του στοίχισαν πολύ χρόνο και κάποιες φορές πολύ χρήμα, χωρίς, όμως, το τελευταίο να τον σταματά να προσφέρει ένα αρχείο πολύτιμο καταγράφοντας το πρόσωπο μιας πόλης που άλλαξε, για να μην πούμε θάφτηκε κάτω από το τσιμέντο μιας πολλές φορές άναρχης ανοικοδόμησης, θάβοντας μαζί και τις μνήμες μας.
Στην έκθεσή του στο Σέλι, υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Τουριστικού Ομίλου του χωριού, στην μικροσκοπική και συμπαθητική αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου του, ο Ζυγουλιάνος εκθέτει 100 φωτογραφίες από το παρελθόν του χωριού, ένα πολύ μικρό κομμάτι της τεράστιας συλλογής του, που είναι αφιερωμένη στη Βέροια.
Ο ίδιος λέει για τη φωτογραφία και το χρόνο: “Είναι το μαγικό ‘κλικ’, που παγώνει τη στιγμή, το παρόν ενός κόσμου που μέλλεται να αιχμαλωτιστεί, ώστε να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα”.
Οι φωτογραφίες του, που εκτίθενται στην αίθουσα, διαδέχονται η μία την άλλη, ζωντανεύοντας το μικρό χωριό, που αποτελεί σήμερα μοναδικό προορισμό και διαγράφει μέσα στο χρόνο τη δική του Ιστορία.
Ο Στέργιος Ζυγουλιάνος είναι ο ίδιος ξεναγός των επισκεπτών του. Σταματά κάθε τόσο μπροστά σε κάθε μια φωτογραφία, αφηγείται, εξηγεί…
Εκείνο που τον πληγώνει είναι το Ξενοδοχείο που έγινε στο Σέλι πριν πολλά χρόνια και εγκαταλείφθηκε, ενώ θα μπορούσε να αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών.
Άλλωστε, φωτογραφία του βασιλιά Παύλου στο Σέλι το 1955, αποδεικνύει την έλξη που ασκούσε από τότε ο προορισμός σε επιφανείς και μη.
Αλλά και πιο πριν από το ’50, Χειμώνας του ’40. Στέγες σκεπασμένες από βαρύ στρώμα χιονιού, ένα σκυλί να διασχίζει μόνο του το δρόμο… Η εκκλησιά των Αγίων Αποστόλων, ο παπά – Κολιπέτρης με τους χωριανούς. Γυναίκες να πλέκουν και κορίτσια να κεντούν την προίκα τους. Μουστακαλήδες να ποζάρουν νικώντας τη λήθη. Πρόβατα στις πλαγιές από τα χιλιάδες τότε των Βλάχων τσελιγκάδων, και κάποιες φωτογραφίες από Γάλλους φωτογράφους, που αποτυπώνουν κι αυτοί το Σέλι και αγοράστηκαν από τον συλλέκτη,για να συμπληρώσουν την εικόνα του χωριού.
Και σε μια άλλη, ακριβώς μισό αιώνα πριν, 15 Αυγούστου του ’73, η Σελιώτισσα Παναγία, αφού έχει κάνει την περιφορά της στο δρόμο του χωριού ξαναγυρίζει στον ομώνυμο ναό της. Μπροστά οι κλαριτζήδες, που σε λίγο θα παίζουν στο χοροστάσι και πίσω οι πιστοί…
Σε μια μάλιστα ο Στέργιος, μωρό της αγκαλιάς, απαθανατίζεται κι αυτός, χωρίς να ξέρει τότε, βέβαια, το μελλοντικό του πάθος για τη φωτογραφία και το ρόλο της στην Τοπική Ιστορία.
Ο ίδιος δηλώνει στο τέλος της ξενάγησης:
“Ο Πολιτιστικός Τουριστικός Όμιλος θέλησε να δώσει κάτι διαφορετικό τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου. Μου έκανε την πρόταση για μια έκθεση φωτογραφιών κι ανταποκρίθηκα με χαρά, διαθέτοντας ένα κομμάτι της συλλογής μου που αναφέρεται στο Σέλι.
Μέχρι τώρα η συμμετοχή του κόσμου ήταν πολύ καλή. Όταν δηλαδή σ’ ένα δίωρο μπαίνουν στο χώρο 40-50 άτομα, αυτό δείχνει έντονο ενδιαφέρον, που φάνηκε και στα εγκαίνια.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή μέχρι τις 20 Αυγούστου και περιμένουμε να έχει ακόμη μεγαλύτερη απήχηση.
Μια ανάλογη έκθεση, πολύ μεγαλύτερη και με θέμα τη Βέροια, θα γίνει τον Οκτώβριο στα πλαίσια του εορτασμού των Ελευθερίων της πόλης. Θα γίνει στο Χώρο Τεχνών της Βέροιας και τα εγκαίνιά της θα γίνουν την ίδια μέρα με την παρουσίαση του cd, που κάναμε για τα τραγούδια της Βέροιας, με το Τμήμα Λαογραφίας της ΚΕΠΑ.
Ο χώρος θα είναι διαφορετικός και θα αναδείξει τη συλλογή. Το πρόβλημά μου είναι η επιλογή των φωτογραφιών. Γιατί, όταν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε 1500 φωτογραφίες, σίγουρα δυσκολεύεσαι. Ίσως η επιλογή γίνει με το να αναδειχθούν σ’ αυτήν τη φάση φωτογραφίες που δεν έχουν προβληθεί με οποιοδήποτε τρόπο παλιότερα.
Όνειρό μου είναι η έκδοση ενός βιβλίου με τις φωτογραφίες της πόλης, αλλά θα δούμε…
Εκείνο που με ευχαριστεί είναι πως και από τη μεριά της Πολιτείας σε τοπικό επίπεδο φαίνεται να ξυπνά κάποιο ενδιαφέρον, αλλά και από τη μεριά του κόσμου. Παλιότερα δεν έλεγα ότι είμαι συλλέκτης, δεν καταλάβαιναν την αξία της προσπάθειάς μου. Τώρα το βλέπουν διαφορετικά, συνειδητοποιούν κάποια πράγματα.
Είναι μια συλλογή με κόπο, είναι μια συλλογή με κόστος, και μακάρι να υπάρξει και ο χρόνος, για να μπορέσω αυτό που έχω συλλέξει να το αξιοποιήσω και με μια προβολή αντιθέσεων. Η Βέροια του τότε και η Βέροια του τώρα και με κείμενα, βέβαια, μεγαλύτερα, που θα συνοδεύουν τις φωτογραφίες”.
Και, όπως λέει η γκαλερίστα Βίκυ Παπατζίκου για την έκθεση: “Οι φωτογραφίες του Στέργιου Ζυγουλιάνου φέρουν την ενθύμηση, την “αντανάκλαση” του κόσμου που ζήσαμε και χάνεται… Το “συλλέγειν” ως ευγενής δραστηριότητα αξίζει για την εμπειρία αλλά και για το μοίρασμα.
Άλλωστε, τη διαφορά σ’ αυτόν τον κόσμο την κάνουν οι άνθρωποι που σκέφτονται και πράττουν αλλιώς…”.
Και, θα προσθέταμε εμείς, ο Στέργιος Ζυγουλιάνος είναι ένας απ’ αυτούς!
…………………
Φωτογραφίες: faretra.info
Σημείωση Φαρέτρας: Παλιότερη συνέντευξη του Στέργιου Ζυγουλιάνου στη Δήμητρα Σμυρνή μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια. Ακολουθούν φωτογραφίες της έκθεσης.
