Μητρόπολη Βέροιας: “Με λαμπρότητα η εορτή του Αγίου Νικολάου στην Αρχόντισσα των Κυκλάδων, προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας”

Το πρωί της Τρίτης, 6^ης Δεκεμβρίου, τελέστηκε με λαμπρότητα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη της Σύρου, Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία για τον πολιούχο και προστάτη της νήσου, Άγιο Νικόλαο τον Θαυματουργό, παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, σπουδαστών της Ακαδημίας του Εμπορικού Ναυτικού Σύρου και πλήθους ευσεβών πιστών.

Στο λαμπρό Συλλείτουργο προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος και ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου, Δήλου‎ και Μυκόνου κ. Δωρόθεος, ο οποίος ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς για τη συμμετοχή τους.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος και των Ιερών Λειψάνων.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τόν μέγαν ἀρχιποίμενα καί ἱε­ράρ­χην ἅπαντες, τόν πολιοῦχον τῆς Σύρου, Νικόλαον εὐφημοῦ­μεν».

Παραλλάσσοντας τόν στίχο τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου, εὐφημοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα, κατά τήν πανηγυ­ρική ἀρχιερατική θεία Λειτουργία, τόν μεγαλώνυμο πολιοῦχο τῆς πρωτευούσης τῶν Κυκλάδων, τῆς Σύρου, καί τῶν εὐσεβῶν κατοίκων της, τόν ἅγιο Νικόλαο, ἀρχιεπί­σκο­πο Μύρων τῆς Λυκίας, τόν θαυμα­τουρ­γό, καί προστάτη τῶν ναυτιλ­λομένων.

Μέ πολλή χαρά ἀνταποκριθήκαμε στήν εὐγενῆ καί φιλάδελφο πρόσ­κληση τοῦ σεπτοῦ, στοργικοῦ καί ἀεικινήτου ποιμενάρχου σας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύ­ρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας, Μυκό­νου καί τῶν λοιπῶν νήσων τῆς κυκλαδικῆς δωδεκάδος τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως, κυρίου Δωροθέου, καί συμπανηγυρίζουμε ἀπό χθές ἀπό κοινοῦ καί μέ τόν Σεβα­σμιώτατο καί προσφιλῆ ἐν Χριστῷ ἀδελφό Ἅγιο Κηφισίας κύριο Κύριλλο, τόν μεγάλο ὄντως καί θαυ­ματουργό ἱεράρχη, τόν πρόε­δρο τῶν Μυρέων καί μυροβλύτη ἅγιο Νικόλαο.

Μέ αἰσθήματα σεβασμοῦ καί ἀγά­πης καταθέτουμε τήν εὐγνωμο­σύνη καί τήν εὐχαριστία μας πρός τόν μέγα Ἱεράρχη, τόν δικό σας πολιοῦχο καί ἔφορο τῶν ἐν θαλάσσῃ πλεόντων, ἀλλά καί ἀνύστακτο φρουρό καί περιλάλητο προ­στάτη τῶν κλυδωνιζομένων στή θάλασσα τοῦ παρόντος βίου καί δοκιμαζομένων ὑπό παντοίων ἀναγκῶν καί θλίψεων.

Πανηγυρίζουμε καί τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Νικολάου στόν περι­καλ­λέστατο καί ὑπέρλαμπρο αὐτόν ναό τῆς Ἑρμουπόλεως, τόν ἀφιερωμένο στή χάρη τοῦ κλεινοῦ πολιούχου τῆς Σύρου καί τῶν φιλευ­σεβῶν οἰκιστῶν της, τοῦ καυχή­ματος καί τοῦ ἀγλαΐσματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί πά­ντων τῶν εἰς Χριστόν πιστευό­ντων, δίδοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν αὐτονόητη ἀπάντησή μας στήν ἐρώτηση τήν ὁποία διατυπώνει ὁ ἱερός ὑμνογράφος λέγοντας: «τίς γάρ ἐξ ὅλης πίστεως, μόνον ἐπεκα­λ­έσατο τό ἅγιόν σου ὄνομα καί οὐκ εὐθύς εἰσηκούσθη, θερμόν προστά­την εὑρών σε;»

Συγχρόνως ὅμως διατρανώνουμε καί τή βεβαιότητά μας ὅτι ὁ ἅγιος καί θαυματουργός πατήρ ἡμῶν Νικόλαος σέ κανέναν δέν ἀρνεῖται τή βοήθειά του, ἀλλά σπεύδει πά­ντο­τε γιά νά σώσει καί νά λυτρώ­σει ὅποιον τόν ἐπικαλεῖται μέ πίστη καί αἰτεῖται τή χάρη καί τή σωστική ἐπέμβασή του.

Μάρτυρες αὐτοῦ τοῦ γεγονότος ὅσοι ἀνά τούς αἰῶνες ἀπήλαυσαν τά θαύματά του, ὅσοι εἶδαν τήν ἱερά καί σεβασμία μορφή του ἐνώ­πιόν τους, μόλις τά χείλη τους πρόφεραν τό ὄνομά του· ὅσοι εἶδαν τό χέρι του νά κρατᾶ τό τιμόνι τοῦ πλοίου τους καί νά τό καθοδηγεῖ εἰς λιμένα γαλήνιο· ὅσοι τόν εἶδαν νά διαλύει τήν καταιγίδα καί τήν ταραχή τῶν κυμάτων μέ τήν ἐμ­φά­νισή του· ὅσοι τόν εἶδαν νά διώχνει τά νέφη καί νά συγκρατεῖ τούς ἐναντίους ἀνέμους.

Μάρτυρες τῶν θαυμάτων του εἶναι καί ὅσοι συρρέουν κατ᾽ ἔτος γιά νά τιμήσουν τήν παμφαῆ μνή­μη του, γιά νά λιτανεύσουν τήν ἱερά του εἰκόνα καί τά χαριτό­βρυτα λείψανά του στίς ὁδούς καί τίς πλατεῖες πού φέρουν τά ὀνό­ματα τῶν ἡρωικῶν καπετάνιων τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι τίποτε δέν εἶχαν πιό ἱερό μετά τό ὄνομα τῆς Παναγίας Παρθένου ἀπό τό ὄνομα τοῦ ἁγίου τῶν θαλασσῶν, τοῦ προστάτου τους ἁγίου Νικολάου.

Μάρτυρες τῶν θαυμάτων του εἶναι καί ὅσοι κατακλύζουν τόν ναό του γιά νά λάβουν χάρη ἀπό τή χάρη του καί νά συνεχίσουν τή ζωή καί τήν πορεία τους μέσα ἀπό τίς συμπληγάδες τοῦ κόσμου, μέσα ἀπό τόν κλύδωνα τῶν προβλη­μά­των τῆς καθημερινότητος, μέσα ἀπό τήν τρικυμία πού προκαλοῦν στήν κοινωνία μας καί στίς ψυχές μας εἰκόνες καί πράξεις βίας, ἀδι­κίας καί ἀνομίας, συγκρούσεις καί ἀναταραχές, ἐπαναστάσεις καί πό­λε­μοι, πού συμβαίνουν γύρω μας καί μᾶς ἀπειλοῦν, μέσα ἀπό τήν ταραχή πού δημιουργοῦν στήν ψυ­χή μας ἀδυναμίες καί πάθη, ἐγωι­σμοί καί ζήλειες, ἀντιπαραθέσεις καί ἀνταγωνισμοί. Διότι σέ κάθε ἀνάγκη προστρέχει ὁ μέγας Νικόλαος ὡς ἐπιδέξιος κυβερνήτης, ὡς καλός πλοηγός, ὡς στοργικός προστάτης, ὡς θησαυρός τῶν πενήτων, ὡς παραμυθία τῶν θλιβομένων, ὡς ἰατρός τῶν νοσού­ντων, ὡς στήριγμα τῶν ἀδυνάτων καί συνήγορος τῶν ἀδικουμένων.

Ἄς μήν ἀμφιβάλλει κανείς γιά τήν ἄμεση ἐπέμβασή του. Ὁ ἅγιος Νικόλαος ἔχει παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διότι εὐαρέστησε ἐνώ­πιόν του μέ τή ζωή του, μέ τήν πίστη του, μέ τήν εὐσέβεια καί τήν πραότητά του, μέ τούς ἀγῶνες του γιά τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἀλλά καί ὡς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί πιστός θεράπων, ὅπως τόν ἀπο­καλεῖ στό ἐγκώμιό του ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, δέν εἶναι δυνατόν νά μήν περι­βάλλει μέ τήν ἀγάπη του ὅλους ὅσους προσφεύγουν σέ αὐτόν καί ζητοῦν τή βοήθειά του.

Γνωρίζει καί κατανοεῖ ὁ τιμώ­με­νος ἅγιος καί θαυματουργός Νικόλαος ὅτι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πορεία ἐν μέσῳ παγίδων πολ­λῶν, εἶναι ταξίδι μέ ἀδύναμο σκαρί στό ἀνοικτό πέλαγος, πού εἶναι εὔκολο νά χάσει τόν προορισμό του, ἐάν δέν ἔχει πυξίδα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ· πού εἶναι εὔκολο νά παρασυρθεῖ, ἐάν δέν ἔχει τιμόνι τήν ἀκράδαντη πίστη· πού εἶναι εὔκολο νά ἀνατραπεῖ, ἐάν γιά πανιά του δέν ἔχει τήν προσευχή καί τήν ἀγάπη· πού εἶναι εὔκολο νά βυθισθεῖ, ἐάν τά ὕφαλά του δέν τά προστατεύει ἡ ταπείνωση καί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.

Ὅμως ὁ ἅγιος Νικόλαος εἶναι παρών γιά χάρη κάθε ναυτιλ­λο­μέ­νου, τόσο αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ταξιδεύ­ουν στίς θάλασσες τοῦ κόσμου, τιμώντας τήν ἑλληνική ναυτοσύ­νη, ὅσο καί ἐκείνων, ὅλων μας δηλαδή, οἱ ὁποῖοι διερχόμεθα τή θάλασσα τοῦ βίου μέ προορισμό τόν ἀκύμαντο λιμένα τῆς βασι­λεί­ας τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι παρών ὁ ἅγιος Νικόλαος γιά νά μᾶς κατευθύνει καί νά μᾶς κα­θο­δηγήσει ὡς κανών πίστεως.

Εἶναι παρών γιά νά καταπαύσει τήν ὁρμή καί τήν τρικυμία μέσα μας καί γύρω μας ὡς εἰκόνα πραότη­τος.

Εἶναι παρών γιά νά μᾶς προστα­τεύσει ἀπό τίς συγκρούσεις πού προκαλεῖ ὁ ἐγωισμός καί ἡ ὑπε­ρηφάνειά μας μέ τό παράδειγμα τῆς ταπεινοφροσύνης του.

Εἶναι παρών γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν προοδεύει, δέν δοξάζεται καί δέν τιμᾶται ἐπιδει­κνύ­οντας τίς ἱκανότητές του, ὑπαρ­κτές καί ἀνύπαρκτες, οὔτε διαφημίζοντας καί προωθώντας τόν ἑαυτό του εἰς βάρος τῶν ἄλλων, χρησιμοποιώντας τεχνά­σμα­τα ἀδικίας καί πονηρίας, ἀλλά μπορεῖ νά κερδίσει, ὅπως ὁ ἅγιος Νικόλαος, «τῇ ταπεινώσει τά ὑψη­λά» καί «τῇ πτωχείᾳ τά πλούσια», ἄν ἀγωνίζεται καί προσπαθεῖ νά ζεῖ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, ἄν ἀκολουθεῖ μέ συνέπεια στή ζωή του τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἄν ἐπικαλεῖται τήν χάρη του καί τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων του καί ἄν ἔχει πάντοτε προση­λωμένο τό βλέμμα τῆς ψυχῆς του στόν ἀληθινό προορισμό τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ἡ κορυφή τῆς ἀνθρωπίνης δόξης, οὔτε τοῦ ὑλικοῦ πλούτου καί τῶν κατά κόσμον ἀπολαύσεων, ἀλλά ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, αὐτός ὁ ὁποῖος μᾶς ἀναμένει ὅλους στόν οὐρανό, ἐφόσον ἀγαπήσουμε τόν Χριστό καί διαπλεύσουμε τό πέλα­γος τῆς ζωῆς μας μέ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας.

Εἶναι τά ἀγαθά, τά ὁποῖα «ἡτοί­μασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐ­τόν» καί ἀπολαμβάνει ὁ ἅγιος Νικόλαος, καί τά ὁποῖα ταπεινῶς εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν του νά χαρίσει σέ ὅλους σας ὁ Θεός.

Σήμερα ὅμως, τιμώντας τόν ἅγιο καί θαυματουργό Νικόλαο ὡς πο­λιοῦχο καί προστάτη τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλαγίου λαοῦ τῆς Σύρου καί ἔφορο τῶν ναυτιλλομένων, τοῦ ἀπευθύνουμε καί τήν ὁλοκάρδιο δέησή μας, νά φυλάττει καί νά ἐνι­σχύει πρωτίστως τόν ἀκάματο καί ἀκαταπόνητο ποιμενάρχη σας, τόν Σε­βασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας, Μυκόνου κ. Δωρόθεο, ἐν θαλάσσῃ καί ἀέρι πλέοντα, γιά νά καλύψει μέ τήν παρουσία του κάθε ἀνάγκη πνευματική καί ποιμαντι­κή τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῶν Κυκλά­δων, τόν ὁποῖο τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστός, ἀλλά καί γιά νά εἶναι πα­ρών καί χαίρων μετά τῶν χαιρό­ντων καί ἑορταζό­ντων ἀδελφῶν του ἀρχιερέων.

Ἰδιαιτέρως σήμερα θά ἤθελα νά τοῦ ἐκφράσω καί ἐκ μέρους τοῦ συλλειτουργοῦντος ἀδελφοῦ, Σεβα­σμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας κ. Κυρίλλου τίς εὐχαρι­στίες καί τήν ἄπειρο εὐγνωμοσύνη μας, γιά τήν τιμή τήν ὁποία μᾶς ἐπε­φύλαξε νά συμμετάσχουμε στόν πάνδημο αὐτόν ἑορτασμό τοῦ προ­στάτου τῆς ἀρχοντικῆς Σύρου.

Κατακλείοντας τίς ταπεινές αὐτές σκέψεις δανειζόμεθα καί πάλι τούς λόγους τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί παρακαλοῦμε τόν μέγα Νικόλαο καί γιά τόν εὐσεβῆ αὐτόν λαό, γιά τούς ναυτικούς μας καί γιά ὅλον τόν κόσμο λέγοντας: «Πανάγιε Νικό­λαε, πρόφθασον, ἐξελοῦ ἡμᾶς τῆς ἐνεστώσης ἀνάγκης καί σῶσον τήν ποίμνην σου ταῖς ἱκεσίαις σου». Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ