Δεν δικαιολογούνται οι Ουκρανοί να «κλείσουν» τα μικρόφωνα στην ομιλία της Προέδρου της ΚΒ. Αγένεια, απρέπεια και αγνωμοσύνη για τη βοήθεια που η ημικατεχόμενη ΚΔ προσφέρει στον σπαραζόμενο ουκρανικό λαό. Ούτε η κ. Νούλαντ μίλησε για εισβολές και από πάνω «αναγνώρισε» και τον παράνομο στα κατεχόμενα και δεν φαίνεται να ενόχλησε στον βαθμό που ενόχλησε ο Ζελένσκι…
Στις 3.4.2022 είχα γράψει προκαταβολικώς δύο παραπολιτικά στη «Σημερινή» για την ομιλία Ζελένσκι στις Βουλές Αθήνας και Λευκωσίας και δεν φαίνεται να έπεσα έξω στο αποτέλεσμα.
Μίλησε, αλλά δεν είπε τίποτα για την Κύπρο. Δουλειά του Ζελένσκι, όμως, αυστηρώς ομιλούντες, δεν ήταν να προβάλει το δικό μας πρόβλημα και τις δύο τουρκικές εισβολές που συνεχίζονται, αλλά τη ρωσική εισβολή στη δική του χώρα. Συμφωνώ ότι από σεβασμό όφειλε να αναφέρει και δύο λόγια για το δικό μας δράμα, δεν το έκανε, γιατί έχει συμφέροντα με τον δικό μας εισβολέα (τα εμπλεκόμενα συμφέροντα κατά τον αείμνηστο Β. Λυσσαρίδη). Γι’ αυτό όμως φέρουν ευθύνες οι δικοί μας, που δεν προνόησαν να συνεννοηθούν ανάλογα, αλλιώς να μη δεχόντουσαν να μιλήσει. Να ακυρωνόταν η παράσταση! Να μιλούσε πρώτα η Πρόεδρος της δικής μας Βουλής. Αυτών λεχθέντων, δεν δικαιολογούνται οι Ουκρανοί να «κλείσουν» τα μικρόφωνα στην ομιλία της Προέδρου της ΚΒ. Αγένεια, απρέπεια και αγνωμοσύνη για τη βοήθεια που η ημικατεχόμενη ΚΔ προσφέρει στον σπαραζόμενο ουκρανικό λαό. Ούτε η κ. Νούλαντ μίλησε για εισβολές και από πάνω «αναγνώρισε» και τον παράνομο στα κατεχόμενα και δεν φαίνεται να ενόχλησε στον βαθμό που ενόχλησε ο Ζελένσκι…
Το φιάσκο αυτό υπογραμμίζει ακόμα μια φορά τις υποκρισίες μας και τις απαιτήσεις μας από ξένους, και θυμίζει και «μειοδοσίες» μας προτού καν ξεκινήσει η πρώτη τουρκική εισβολή.
Γι’ αυτό, ας πάμε λίγο πίσω. Ξεκινώντας από το αναξιόπιστο «Πόρισμα Φακέλου Κύπρου» της Κυπριακής Βουλής, για το οποίο ξοδεύτηκαν χιλιάδες λίρες…
Ο Μακάριος είδε την τουρκική αντιπροσωπία και ευχαρίστησε την Τουρκία
Μεταξύ πολλών ανακριβειών, ελλείψεων, επιλεκτικών αναφορών και επιλεγμένου στόχου και, το χειρότερο, χρήσης πλαστών και κλεμμένων εγγράφων, στη σελίδα 368 αναφέρει «…δεν ευσταθεί η πληροφορία ότι πριν από την εισβολή ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε γευματίσει στο Λονδίνο με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μπ. Ετζεβίτ…».
Ναι μεν ο Μακάριος δεν είδε τον Ετζεβίτ στο Λονδίνο στις 17.7.74, μετά τις ιστορικές συναντήσεις και ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΕΙΣ του με τους σωτήρες του, Βρετανό Πρωθυπουργό Χάρολντ Γουίλσον και Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλαχαν. Ότι όμως θα κατηγορούσε την Ελλάδα στην ομιλία του στον ΟΗΕ ως εισβολέα και ότι έδωσε τη «συγκατάθεση/έγκρισή του» στον Κάλαχαν να συνεργαστεί με τον Ετζεβίτ – βλέπε εισβολή! – τίποτα δεν αναφέρει το εν λόγω «Πόρισμα». Αλλά, με εντολές Ετζεβίτ είδε τους αντιπροσώπους ΤΟΥ, την τουρκική αντιπροσωπία στη Νέα Υόρκη πριν από την ομιλία του στον ΟΗΕ στις 19.7.74!
Στις 12 Ιουλίου 1993 η «Σημερινή» δημοσίευσε αποκαλυπτικό κείμενο από «Το συγκλονιστικό παρασκήνιο της εισβολής» του Faruk Ahmet Barutçu, υπευθύνου των Κυπριακών Υποθέσεων του τουρκικού ΥΠΕΞ το 1974. Ο Barutçu αποκάλυψε ότι με εντολή του Ετζεβίτ, μόλις έφθασαν στο Λονδίνο, επικοινώνησε με την αντιπροσωπία τους στον ΟΗΕ και ζήτησε να έρθουν σε επαφή με τον Μακάριο προτού μιλήσει, για να τον πείσουν να μην καταφερθεί εναντίον της Τουρκίας. «Η συνάντηση έγινε και ο Μακάριος παρακάλεσε την τουρκική αντιπροσωπία να διαβιβάσει τα αισθήματα ευγνωμοσύνης και υποχρέωσής του. Έβλεπε την Τουρκία σαν δύναμη σωτηρίας. Έπρεπε λοιπόν να εκμεταλλευτούμε την αδυναμία του, πράγμα που έγινε», έγραψε ο Barutçu… Και πρόσθεσε:
«Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν θετική ως προς την εγκυρότητα της Συνθήκης Εγγυήσεως. Μέχρι τότε ο Μακάριος απέρριπτε τη Συνθήκη Εγγυήσεως υποστηρίζοντας ότι οι πρόνοιές της είναι αντίθετες προς τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Με τη στάση του αναγνώριζε την ισχύ μιας συνθήκης, την οποία ώς πριν από λίγο απέρριπτε…» Και αυτά, γιατί ο Μακάριος είχε την ψευδαίσθηση ότι ο Ετζεβίτ ως εγγυήτρια δύναμη θα τον αποκαθιστούσε ως Πρόεδρο!.. Και το τίμημα…
Άκρως μυστική συνάντηση Peter Ramsbotham – Κληρίδη
Στο προηγούμενο άρθρο μου «Ιάκωβος Πατάτσος, Εμινέ Νεβζάτ και προστατευόμενοι» ανέφερα μια περίπτωση «προστατευομένου» των Βρετανών. Αυτός ήταν ο μ. Γλαύκος Κληρίδης.
Η άκρως μυστική και αστραπιαία επαφή με τον Γλαύκο Κληρίδη που είχε ο Βρετανός Πρέσβης στην Ουάσιγκτον Peter Ramsbotham στη Λευκωσία, 19.7.1974 – ώρες πριν από την πρώτη τουρκική εισβολή και ενώ μιλούσε ο Μακάριος στον ΟΗΕ – κρατήθηκε απόρρητη για λόγους προσωπικής ασφάλειας του Κληρίδη μέχρι και ένα χρόνο μετά τον θάνατό του. Αποδεσμεύθηκε στις 30.12.2014, με απόφαση 10.1.2006. Ο Γλ. Κληρίδης πέθανε στις 15.11.2013. Σκοπός της επαφής, να πάρει τη γνώμη Κληρίδη για την εισβολή που έμελλε να ξεκινήσει…
Από τα πρακτικά:
Ο Βρετανός τού ανέφερε μεταξύ άλλων τις συνομιλίες μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας (δηλαδή τη συνεννόησή τους για εισβολή) και πως οτιδήποτε και να συνέβαινε στην Κύπρο, η απάντηση θα βρισκόταν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
«Ο Κληρίδης συμφώνησε πλήρως. Τώρα πρέπει να γίνουν παραχωρήσεις (είπε) από αμφότερες τις πλευρές, Αθήνα και Άγκυρα. Οι Έλληνες πρέπει τώρα να αντιληφθούν ότι η Αθήνα πρέπει να δώσει κάτι στους Τούρκους, για να γλιτώσουν το γόητρο των Τούρκων για κάτι που ευθύνεται η Αθήνα… Η ανάληψη της εξουσίας από τον Σαμψών ήταν παραβίαση του Συντάγματος του 1960.
»Ο Κληρίδης πιστεύει ότι ο Μακάριος δεν μπορεί να επιστρέψει χωρίς εξωτερική παρέμβαση και δεν πρέπει να επιστρέψει είτε ως Πρόεδρος είτε ως Αρχιεπίσκοπος. Το έπαιξε ευκαιριακά (opportunistically) για να πάρει υποστήριξη από τους αριστερούς και τους κομμουνιστές. Αποκαλύφθηκε τώρα ότι είχε πάρει και κρύψει μεγάλες ποσότητες οπλισμού παράνομα, σε συνεργασία με την Τσεχοσλοβακία και αναμφίβολα τη Σοβιετική Ένωση, καθώς και άτομα που τον περιστοίχιζαν με πολιτικές σκέψεις. Η έντονη σοβιετική υποστήριξη προς αυτόν από την ημέρα του πραξικοπήματος ήταν ακόμα ένα θέμα. Αν επιστρέψει, θα βασίζεται ακόμα περισσότερο εις ανατολάς… Ρεαλιστικά, πρέπει να γίνει αποδεκτόν ότι οι Τούρκοι θα θέλουν να καλυτερεύσουν τη θέση των Τουρκοκυπρίων. Αν ήταν Τούρκος, σίγουρα θα ήθελε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία με το πραξικόπημα.
»Του είπα ότι οι απόψεις του θα ληφθούν υπόψη από τον υπουργό (προφανώς τον Βρετανό Τζέιμς Κάλαχαν) και τον Τζο Σίσκο, και θα έκανα σίγουρον ότι θα μείνουν εμπιστευτικές…Του είπα ότι τον επισκέφθηκα με εξουσιοδότηση του υπουργού, ότι εκτιμούνται οι απόψεις του και ότι θέλουμε να κρατήσουμε επαφή. Είπε ότι και ο ίδιος το επιθυμεί και θα είναι διαθέσιμος στο σπίτι του…».
Σχόλιο πρέσβη: «Σίγουρα και εφόσον είναι ο δεύτερος στη σειρά, οι απόψεις του Κληρίδη εξυπηρετούν τον ίδιο, παρόλο που, υπό τις παρούσες συνθήκες, πολλοί παρατηρητές θα έφθαναν στα ίδια συμπεράσματα…» (O πρέσβης Peter Ramsbotham υπηρέτησε και ως ΄Υπ. Αρμοστής στην Κύπρο το 1969-1971, αλλά ήταν και άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών (ΜΙ5) για μακρό χρονικό διάστημα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, από τον Απρίλιο του 1941, στα Βαλκάνια, τις χώρες της Βαλτικής, αντικατασκοπία κ.λπ…).
Ο Γλ. Κληρίδης επιλέχθηκε από το Φόρεϊν Όφις στις 16 Αυγούστου 1974 ως ο άνθρωπός τους για προώθηση της βρετανο-τουρκικής Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας, την οποία το 1975 δέχθηκε και ο Μακάριος. Δεν το έλεγε δημόσια και είχε ζητήσει από τον Ρ. Ντενκτάς να μην αναφέρεται η λέξη διζωνική στη συνεννόησή τους της 12ης Φεβρουαρίου 1977 (κατευθυντήριες γραμμές) για να προετοίμαζε τον λαό του… Μετάνιωσε, λένε, μετά που έδωσε και διζωνικό χάρτη στη Βιέννη τέλος Μαρτίου 1977 και οι Τούρκοι δεν έδωσαν, και το μαράζι της ανικανότητας και επιπολαιότητάς του τον πήρε στον τάφο… Αλήθειες που υποκριτικά κάποιοι για 48 χρόνια παιδεύονται να μην ακούγονται, αλλά βρίσκονται ελεύθερες στα βρετανικά αρχεία…
Κατά τα άλλα, αποκορύφωμα υποκρισίας, τα λεγόμενα ΜΟΕ Κασουλίδη/Αναστασιάδη για αναγνώριση, όταν απαιτούν από τον κάθε ξένο να μιλά για εισβολή!!!
(Πηγή: Βρετανικό Εθνικό Αρχείο και Αρχείο ΟΗΕ – βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία», 2019).
