Κατερίνα Σολδάτου: Μια ξεχωριστή μπαλαρίνα – σουπεργούμαν που χορεύει στον… ουρανό (εικόνες & video)
Η Κατερίνα Σολδάτου είναι μια ιδιαίτερη χορεύτρια. Δεν φορά παπούτσια χορού και φανταχτερά κοστούμια, δεν ανεβαίνει σε μια ξύλινη σκηνή μέσα σε ένα θέατρο με φώτα, αυλαία, καθίσματα και θεατές. Έχει επιλέξει να χορεύει στον ουρανό σε μεγάλα ύψη, να δένεται σε χρωματιστά πανιά και με φόντο τις θάλασσες, τα ποτάμια, τα βουνά και τις γέφυρες της Ελλάδας να παρουσιάζει ένα θέαμα που κυριολεκτικά κόβει την ανάσα.
Με τον κατάλληλο εξοπλισμό και τη βοήθεια των συνεργατών της ανεβαίνει ψηλά εκεί που η φασαρία της καθημερινότητας σταματά και ακούγεται μόνο ο αέρας, εκεί από όπου όλα φαίνονται πιο μικρά κι ίσως όχι τόσο σημαντικά.
Με το ρεσιτάλ χορού που δίνει πολλές δεκάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια της γης θέλει να αναδείξει τις δυνατότητες νου και σώματος, να προβάλλει τις φυσικές ομορφιές της Ελλάδας, τα μνημεία της, να ευαισθητοποιήσει για το περιβάλλον. Με τη σειρά των παραστάσεών της υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα έχει Ψυχή» υπενθυμίζει στον κόσμο την ομορφιά και την ιστορία της χώρας μας ενώ όταν χορεύει σε γέφυρες τονίζει την ανάγκη της ένωσης και της επικοινωνίας.
Τα Μετέωρα, η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, η γέφυρα της Χαλκίδας, το ναυάγιο της Ζακύνθου και πιο πρόσφατα η γέφυρα του Γοργοποτάμου συνδέθηκαν με τον χορό της που η ίδια ονομάζει “extreme aerial dance”. Οι περισσότερες παραστάσεις της έχουν δώσει βίντεο και φωτογραφίες εξαιρετικής αισθητικής –υλικό που μπορεί κανείς να δει στο διαδίκτυο και τα προσωπικά της social media- ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει τραβήξει το ενδιαφέρον διεθνών ΜΜΕ για τη δουλειά της.
Μάλιστα τον Ιούλιο του 2019 αποδέχθηκε μια τιμητική πρόταση, να πάρει μέρος σε αφιέρωμα του Smithsonian Ιnstitution για την Ελλάδα και τις ομορφιές της. Μια εκπομπή όπου η Κατερίνα Σολδάτου εντυπωσιάσε και πάλι χορεύοντας στη γέφυρα της Τατάρνας.
Σε παλιότερη συνέντευξή είχε πει ότι ήθελε να είναι δύο πράγματα όταν μεγαλώσει Σούπερμαν και μπαλαρίνα λέγοντας χαρακτηριστικά «κάθε χρόνο, ήθελα να ντύνομαι σαν τον Σούπερμαν για να σώσω τον κόσμο». Σήμερα αρκετά χρόνια μετά φαίνεται ότι έχει βρει τον τρόπο να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα και ίσως κάποιους από όσους παρακoλουθούν τη δουλειά της να σκεφτούν αυτό που η ίδια λέει μιλώντας στο ertnews.gr και την Αγγέλα Παπαθανασίου «ο καθένας δικαιούται να ονειρεύεται και να σχεδιάζει τα πιο παράτολμα κατορθώματα. Όταν όμως έρθει η ώρα της πράξης, καλό είναι να κρατιέται γερά από τα πανιά».
Τι είναι ο ακραίος εναέριος χορός
Πώς ακριβώς περιγράφετε αυτό που κάνετε; Εναέριος χορός; Ακροβατικά;
Εναέριος χορός (aerial dance) είναι το διεθνές όνομα του χορού με αιώρηση πάνω σε πανιά κρεμασμένα από ψηλά. Εγώ προχώρησα την μορφή του χορού αυτού σε ύψη πολύ μεγαλύτερα από τα συνηθισμένα και τον μετέτρεψα σε αυτό που ονόμασα “extreme aerial dance” δηλ. ένα είδος «ακραίου» εναέριου χορού, ψηλότερα από τον ακροβατικό χορό.
Πότε ξεκινήσατε την ενασχόληση σας με τις performance αυτού του είδους;
Ξεκίνησα πριν από περίπου δέκα χρόνια χωρίς να γνωρίζω που θα με οδηγούσε η αγάπη μου για την απελευθέρωση από την βαρύτητα. Μέχρι σήμερα έχω δώσει παραστάσεις σε διάφορους χώρους, όπως στάδια, γέφυρες, φαράγγια, ιστιοπλοϊκά… Νιώθω δικαιωμένη γιατί κατάφερα να εισάγω τον εναέριο χορό στην Ελλάδα και σήμερα να διευθύνω την πρώτη σχολή εναέριου χορού με πολλές δεκάδες μαθητών.
Πόσο σκληρά προπονείστε; Έχετε κάνει σχετικές σπουδές;
Η προπόνησή μου είναι πράγματι και σκληρή και καθημερινή. Για να βρίσκεται κάποιος στον χώρο μας σε επαγγελματική ετοιμότητα, δεν μπορεί παρά να γυμνάζεται συνεχώς και να δημιουργεί νέες χορογραφίες και ιδέες για παραστάσεις και μαθητές. Το σχετικό υπόβαθρό μου περιλαμβάνει κλασικό μπαλέτο, μοντέρνο χορό, κλασικό αθλητισμό, πολεμικές τέχνες, yoga και εκπαίδευση στον εναέριο χορό.
Σας βλέπουμε να αιωρείστε από διάφορες γέφυρες.. Γιατί αυτή η επιλογή;
Η γέφυρα είναι το σύμβολο της ένωσης, της επικοινωνίας και της συμφιλίωσης των ανθρώπων. Είναι η πόρτα που μας ανοίγεται για να επισκεφτούμε άλλους κόσμους. Είναι το σύμβολο της αγάπης και της ενότητας, το τέλειο βήμα και βάση για τον εναέριο χορό που απογειώνει τους ανθρώπους προς την αρμονία της αιώρησης.
Ο φόβος όταν είναι ψηλά
Φυσικά φοβάμαι, όμως η σωστή διαχείριση του φόβου είναι ένα απαραίτητο προσόν για όποιον τολμά στα δύσκολα. Το ευχάριστο είναι όμως ότι σιγά-σιγά συνηθίζεις και ο φόβος δίνει τη θέση του στην πρόκληση για μεγαλύτερα ύψη και πιο επικίνδυνες εμπειρίες.
Τι σκέφτεστε όταν είστε σε τόσο ψηλά σημεία;
Κυρίως αισθάνομαι παρά σκέφτομαι. Ο αέρας σφυρίζει και κροταλίζει στα πανιά ακόμα κι αν στο έδαφος υπάρχει νηνεμία. Τον ήλιο τον βλέπεις και σε τυφλώνει κάθε φορά που το σώμα στροβιλίζεται και τα άστρα μόνο όταν ζαλίζεσαι…
Ένα μαγικό θέαμα στο γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου
Σας είδαμε σε ένα βίντεο στη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου. Ένα θέαμα μαγικό. Εσείς τι θυμάστε από αυτό το γεγονός;
Θυμάμαι έντονα τον δυνατό άνεμο που μας καθήλωσε για λίγες μέρες, αλλά τελικά καταφέραμε να τον δαμάσουμε και να ολοκληρώσουμε το εγχείρημα όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί. Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, χαρούμενη μπήκα στον κεντρικό πυλώνα και σε βάθος κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας τραγούδησα το αγαπημένο μου “Ι put a spell on you” κατά τη διάρκεια της χορογραφίας μου.
Οι ανθρώπινες δυνατότητες είναι απεριόριστες
Θέλετε να στείλετε κάποιο μήνυμα για τις ανθρώπινες δυνατότητες μέσα από τη δουλειά σας;
Οι ανθρώπινες δυνατότητες είναι φυσικά απεριόριστες, αλλά οριοθετούνται από τον φόβο και την σωφροσύνη του μυαλού μας. Ευτυχώς! Νομίζω ότι ο καθένας δικαιούται να ονειρεύεται και να σχεδιάζει τα πιο παράτολμα κατορθώματα. Όταν όμως έρθει η ώρα της πράξης, καλό είναι να κρατιέται γερά από τα πανιά.
Τι θα λέγατε σε όσους θα ήθελαν να ασχοληθούν με αυτή την εναέρια μορφή τέχνης;
Νομίζω ότι είναι μια εξαιρετική ιδέα και η επιθυμία τους αυτή εύχομαι να πραγματοποιηθεί. Ο εναέριος χορός, όχι μόνο γυμνάζει ομοιόμορφα όλο το σώμα, αλλά γαληνεύει την ψυχή και προσφέρει την αρμονία της αιώρησης σε πνεύμα και σώμα.
Photo & Video Credit: Σπύρος Μπάντιος
*Οι φωτογραφίες και το βίντεο έχουν παραχωρηθεί από την κ. Σολδάτου για το συγκεκριμένο άρθρο.
