Το Δαμάσι περιμένει και επιμένει

Σ’ ένα μικρό ταξίδι στη Θεσσαλία, με κύριο προορισμό τα υπέροχα Τρίκαλα, που κερδίζουν κάθε επισκέπτη, στο δρόμο του γυρισμού για τη Βέροια, περάσαμε κι από το σεισμόπληκτο Δαμάσι.

Οι υποσχέσεις της Πολιτείας για γρήγορη αποκατάσταση ήταν πολλές και τα κανάλια, που πάντα ψάχνουν τροφή, ιδιαίτερα σε ιστορίες που συνταράζουν το κοινό τους, ήταν κοντά στους σεισμόπληκτους για πολλές μέρες.

Τώρα, όλοι σώπασαν. Άλλα θέματα απορροφούν το ενδιαφέρον του φιλοθεάμονος κοινού. Οι σεισμόπληκτοι, οι άνθρωποι αυτοί, που τόσον καιρό ζουν στα κοντέινερς, νιώθουν ξεχασμένοι και παραμελημένοι. Πού και πού ακούγεται η φωνή τους, αλλά μάλλον απευθύνεται σε ώτα μη ακουόντων.

Εκείνο που μας έκανε εντύπωση, καθώς ήταν μεσημέρι και ησύχαζαν όλοι, χωρίς να μπορούμε να τους μιλήσουμε, ήταν πως έστω και μέσα στα κοντέινερς θέλαν να έχουν κάποια αίσθηση της παλιάς τους ζωής…

Έτσι στα δυο μέτρα που χώριζε το ένα “σπίτι” από το άλλο, έβλεπες κάποιο παιδικό παιχνίδι ή το πιο συγκινητικό, γλάστρες, πολλές γλάστρες, που θύμιζαν την παλιά τους ζωή…

Το Δαμάσι επιμένει και περιμένει. Μην το ξεχνάμε. Αν ήμασταν εμείς στη θέση του;

far

Φωτογραφίa: faretra.info