Λιάνα Κανέλλη
Εντάξει. Ούτε οι καπιταλιστές διαφωνούν με την απάνθρωπη διαπίστωση πως ο παγκοσμιοποιημένος κορονοϊός είναι χρυσή ευκαιρία, για πολλά λεφτά, για πολύ λίγους. Όμως αισθάνεσαι όχι απλώς ηλίθιος, παιδί ενός κατώτερου θεού και άλλα τέτοια τετριμμένα, αλλά πιο κάτω κι από μύγα, όταν ακούς και διαβάζεις πάνω στην αγωνιώδη τούρλα της πανδημίας πως η Αγγλία αυξάνει τρομακτικά τον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών που διαθέτει!…
Και λέω κάτω από μύγα, επειδή μόλις πω Αγγλία, άντε και Μεγάλη Βρετανία, κόβω το κεφάλι μου πως σχεδόν εκατό στους εκατό περιμένουν ν’ ακούσουν κάτι για τον πρίγκηπα, την Αμερικάνα ηθοποιό, και το χρώμα (έλεος) του δέρματος του μωρού τους. Μια άλλη εκατοντάδα θα περιμένει ν’ ακούσει για τους κακούργους της Οξφόρδης και των αστροζενέκων λάμψεων σωτηρίας, που επειδή εγκατέλειψαν την Ευρωπαϊκή Ένωση στην εμβολιαστική της τύχη, μας απειλούν τώρα με εγκεφαλικό από θρόμβωση ή εμβολή.
Χωρίς αστεία, όμως, κανείς δε συζητάει και δεν κουβεντιάζει πως στον πανδημικό 21ο αιώνα με τα τεχνολογικά υπερεπιτεύγματα σαν την τεχνητή νοημοσύνη, σε μονοπωλιακά χέρια και κυβερνήσεις, μια τέως αυτοκρατορία και νυν Κοινοπολιτεία, με στέμμα απ’ τον Καναδά ως την Αυστραλία, και πλοκάμια στις αστικές τάξεις της Ινδίας, του Πακιστάν κι άλλων τέτοιων εκλεκτών πυρηνικών δυνάμεων, γιγαντώνει την καταστροφική της ισχύ. Ούτε το συζητάμε, ούτε το αναλύουμε, όχι απλώς στα μαζικά μέσα ή το διαδίκτυο, αλλά ούτε και μεταξύ μας όσο θα ‘πρεπε. Οχι γιατί αποτελεί κάποιο μυστήριο ή προσφέρεται για σενάρια συνωμοσιολογίας. Αλλά γιατί του κόσμου οι ισχυροί είναι προφανές πως αν δεν μας ξεκάνουν με τον κορονοϊό, θα μας ξεκάνουν με τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, σ’ ένα δολοφονικό παιχνίδι εξουσίας και αλλαγής του χάρτη ισχύος, και εκβιασμού των αγορών απ’ άκρου εις άκρο του πλανήτη.
Οι Βρετανοί πούλησαν εύκολα το παραμύθι ότι τους απειλεί η Ρωσία κι ο Πούτιν προσωπικώς, οπότε κρατάνε καβάντζα μερικές μοντέρνες Χιροσίμες και Ναγκασάκια. Οι Ρώσοι, ως γενίτσαροι του καπιταλισμού, απαντούν ότι θα απαντήσουν όπως ξέρουν. Ο Μπάιντεν ντριμπλάρει το πυρηνικό τζαρτζάρισμα με τον κλασικό αμερικάνικο χολιγουντιανό τρόπο, που ακούγεται σαν ατάκα από γουέστερν, «θα δει τι θα πάθει ο Ρώσος ο φονιάς».
Δανείζομαι λεξιλόγιο περίπου χουλιγκάνων της κερκίδας και του β΄ διαλογής σινεμά, γιατί αλλιώς δεν αντέχεται η αφάνταστη ελαφρότητα του είναι του δημόσιου πολιτικού διαλόγου, και εδώ, και παντού. Εξήντα παραπανίσιες πυρηνικές κεφαλές δεν απασχολούν τα κεφάλια μας, τα παραγεμισμένα με αντισώματα κυριολεκτικά εναντίον των λέξεων. Να μη μας πιάνει πρέπει, μισό πόντο σκέψης μια λέξη με νόημα, μια ιδέα με περιεχόμενο, μια κριτική νοητική διαδικασία, για να μπορούμε να επεξεργαστούμε τέτοιου βεληνεκούς πληροφορίες. Όποιος δεν με πιστεύει ας δοκιμάσει. Πάω στοίχημα το προγραμμένο μου κεφάλι ότι μόλις πάτε να ψελλίσετε κάτι για πυρηνικά οπλοστάσια κ.λπ., θα ακούσετε το προσφιλές των ημερών του παρατεταμένου εγκλεισμού, «πάψε μωρέ μπας και δούμε κάνα Εγγλέζο τουρίστα και λαδώσει τ’ άντερό μας, φέτος το καλοκαίρι».
Προτείνω λοιπόν να σαρκάσετε, για να συνεχίσετε πεισματικά την αφυπνιστική συζήτηση, λέγοντάς τους ότι ο Φίλιππος, βασιλοσύζυγος, βγήκε από το νοσοκομείο περπατώντας, ετών 100, μετά από εγχείρηση καρδιάς. Κι ότι οι φήμες λένε ότι μπορεί να προλάβει να έρθει για διακοπές, σαν άλλος Ντάρελ, στην αγαπημένη του Κέρκυρα… Πάω στοίχημα δε ότι μέχρι τότε, στα πλαίσια της πράσινης ανάπτυξης, θα του έχουμε εξασφαλίσει και πυρηνικό καταφύγιο από Έλληνες, σπουδαγμένους πιθανότατα στην Αγγλία…
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
