Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου. Τρίτη μέρα σήμερα με τη δυνατότητα επικοινωνίας των μαγαζιών με τους πελάτες κι όχι μόνο δεν φαίνεται κανένα φως, αλλά η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δραματική για τους καταστηματάρχες.
Τη Δευτέρα που είχαμε την πρώτη εικόνα της Αγοράς, τα συναισθήματα των ιδιοκτητών κυμαίνονταν από την απογοήτευση μέχρι την απελπισία. Τώρα η απελπισία έγινε για όλους πια αγανάκτηση.
Ο κόσμος περνάει από την Αγορά, όχι όμως για να ψωνίσει. Ειδικά στα ρούχα και τα παπούτσια επικρατεί η μεγαλύτερη νέκρα. Λογικό, αφού δεν υπάρχει η δυνατότητα δοκιμής.
Και όσο κι αν ο κ. Γεωργιάδης, ο Υπουργός, διατείνεται καθησυχαστικά και χαμογελαστά πως, αν κάτι που θα αγοραστεί δεν επελέγη σωστά, επιδέχεται… αλλαγή, η αγανάκτηση, που δεν υποβόσκει πια, αλλά εκφράζεται έντονα, καθρεφτίζεται στα πρόσωπα και στα λόγια όλων, όσοι ήταν σήμερα στα μαγαζιά τους.
Θέλοντας να κρατήσουν την ανωνυμία τους όσοι ρωτήθηκαν απαντούσαν στο ίδιο πνεύμα: «Τι μας ρωτάτε. Δεν βλέπετε; Όλα γίνονται για τους μεγάλους. Ποιος νοιάζεται για μας…» ή ακόμη«Ποιος ν’ αγοράσει λουλούδια… Αφήστε που έχουν και σχετικά μικρή διάρκεια ζωής…»
Εκείνο που δεν μπορούμε εμείς να καταλάβουμε σ΄όλη αυτή την ιστορία είναι τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που εφαρμόζονται. Άλλα για τους μικρούς κι άλλα για τους μεγάλους.
Μήπως η πανδημία είναι μια καλή ευκαιρία, για να επισπεύσουν το κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων; Γιατί, δυστυχώς, τέτοιου είδους μέτρα δεν πείθουν .
Για παράδειγμα πώς σε μεγάλα σούπερ μάρκετ, στα οποία κατά κανόνα δημιουργούνται ουρές στα ταμεία, δεν είναι ο συνωστισμός επικίνδυνος και θα ήταν στα μικρομάγαζα, που, έτσι κι αλλιώς και σε καλούς καιρούς ακόμη, είχαν μικρό τζίρο και λιγοστούς πελάτες;
Πολλά τα “παράξενα” και τα δυσάρεστα αυτών των Χριστουγέννων και το πιο μελαγχολικό οι στολισμένες βιτρίνες που φρόντισαν να έχουν οι καταστηματάρχες για τις γιορτές. Βιτρίνες που περιμένουν μάταια μ’ ένα τηλέφωνο επικοινωνίας απέξω για click away…
far
Φωτογραφίες: faretra.info
