ΠΑΜΕ στη Βέροια: Συνεχίζουμε μαχητικά ενάντια σ’ αυτούς που μας οδηγούν στη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Βέροια η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ με ικανοποιητική συμμετοχή μελών και φίλων.

Χαιρετισμό απεύθυνε η Πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Βέροιας, Βασιλική Αθανασιάδου, ενώ κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση ήταν το μέλος του ΔΣ του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, Γιάννης Τσεχελίδης.

Με το σύνθημα που ακολουθεί ξεκίνησε ο ομιλητής:

«Η ανάπτυξή σας τσακίζει τη ζωή μας! Αγώνας – οργάνωση και αντεπίθεση η επιλογή μας!»

Στη συνέχεια δε ανέλυσε τι  επιπτώσεις έχει  για το λαό η καπιταλιστική ανάπτυξη καθώς και πως προκύπτουν τα πλεονάσματα. «Τα ματωμένα πλεονάσματα», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Επίσης έκανε αναφορά στο ρόλο που παίζει σήμερα ο εργατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. «Και σε αυτό τον ορυμαγδό, οι ξεδιάντροπες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ανέλαβαν όπως πάντα τον πιο βρώμικο ρόλο», τόνισε.

Τέλος αφού έκανε αναφορά στα ζητήματα αιχμής της πάλης κατέληξε: «Συνεχίζουμε μαχητικά, παλεύουμε για κάθε πρόβλημα. Ενάντια σε αυτούς που φέρνουν στα σπίτια μας τη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο.»

Μετά την ομιλία, ακολούθησε δυναμική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Βέροιας, με συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής, καλώντας ταυτόχρονα τον κόσμο να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει το δίκιο του, να διεκδικήσει αυτά που του στέρησαν και του στερούν.

far

Φωτογραφίες: faretra.info

Ολόκληρη η ομιλία του Γιάννη Τσεχελίδη έχει ως εξής: 

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση στη Βέροια, αλλά και σε δεκάδες πόλεις σε όλη την Ελλάδα,    δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία και στα τσιράκια τους. Η ανάπτυξή σας τσακίζει τη ζωή μας! Αγώνας – οργάνωση και αντεπίθεση η επιλογή μας!

Χιλιάδες εργαζόμενοι, φτωχοί επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, υπάλληλοι , δηλώνουμε κατηγορηματικά πως δεν τρώμε το παραμύθι για τα καλύτερα που έρχονται, για την μεταμνημονιακή εποχή, για τις θυσίες μας που έπιασαν τόπο. Οι θυσίες του λαού στα χρόνια της κρίσης έστρωσαν το δρόμο για την σημερινή υποσχόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη. Πάνω στα δικαιώματά μας θα στηθεί. Η βασικότερη προϋπόθεση για την ανάπτυξή τους είναι να ζήσουμε σαν σύγχρονοι δούλοι. Ε λοιπόν ας μην ελπίζουν πως η εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα θα παραδώσουν τα δικαιώματά τους. Δεν θα τους περάσει.

Την περασμένη Τρίτη, η κυβέρνηση παρουσίασε την στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον.   Το σχέδιό της δηλαδή για την επόμενη μέρα μετά τα μνημόνια, για την περίοδο της ανάπτυξης, όπως λένε. Ένα σχέδιο ,που παρουσιάζει σαν σπουδαία βήματα τα αντιλαϊκά μέτρα που έφτασαν την τελευταία οχταετία περίπου 67 δις ευρώ. Ένα σχέδιο που αποτυπώνει αυτό για το οποίο οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή προειδοποιούσαν: δεκάδες νέα μέτρα στην πλάτη του λαού, που έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα. Διαρκής επίθεση σε κάθε δικαίωμα που έσωσε η εργατική τάξη τα χρόνια της κρίσης. Σκληρή εποπτεία μέχρι το 2060.

Διαφημίζουν τα ματωμένα (μεταφορικά και κυριολεκτικά) πλεονάσματα. Τις ιδιωτικοποιήσεις σε ενέργεια, μεταφορές, Υγεία. Βγαίνουν στο σεργιάνι για την προσέλκυση επενδύσεων. Άλλωστε, με τους μισθούς πείνας, με το τσαλάκωμα του εργάσιμου χρόνου, με  την θεσμοθετημένη πια εντατικοποίηση της εργασίας, προμοτάρουν τη χώρα μας ως παράδεισο για επενδύσεις ξένων μονοπωλιακών ομίλων, ένα σταθερό, φιλικό προς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις περιβάλλον, όπως ονομάζουν τα κάτεργα που έχουν φτιάξει στους χώρους δουλειάς.

Για τον νέο κύκλο επίθεσης, ιεραρχούν τις μεταφορές, την εφοδιαστική αλυσίδα, την Ενέργεια, τα αγροτοδιατροφικά προϊόντα, την μεταποίηση, τη ναυτιλία την φαρμακευτική βιομηχανία, την Υγεία, την περιβαλλοντική οικονομία, τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό.

Ρίχνουν τυρί στη φάκα με τα μεγάλα τους λόγια για αύξηση του κατώτατου μισθού μετά τον Αύγουστο. Αλλά  στο αναπτυξιακό τους σχέδιο λένε καθαρά ότι όποιες αλλαγές στο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα λαμβάνουν υπόψη τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Άλλωστε θα συνεχιστεί το επίπεδο του κατώτατου μισθού να καθορίζεται με τον μνημονιακό νόμο Βρούτση και στην μεταμνημονιακή εποχή. Και φυσικά ούτε λόγος για κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού σε νέους κάτω και άνω των 25 χρόνων, ή του αίσχους του υποκατώτατου μισθού. Όσο για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας, στο πλαίσιο της 4^ης αξιολόγησης ξεκαθαρίζεται πως αυτές θα ισχύουν μόνο αν είναι αντιπροσωπευτικές, δηλαδή αν έχουν υπογραφεί από τους εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζόμενων του κλάδου.

Βέβαια όσα τυράκια και να μας ρίξουν, όσες φορές και αν μας πουν πως έρχεται η ανάπτυξη και τα δύσκολα πέρασαν, πλέον έχουμε μαζέψει μπόλικη πείρα για να ξέρουμε πως η ανάπτυξή τους είναι χτισμένη πάνω στα βάσανά μας.

• Για την ανάπτυξη τους, 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι δεν ξέρουν πότε θα πληρωθούν.

• Για την ανάπτυξή τους, 1μιση εκατομμύριο άνεργοι ζουν μέσα στην εξαθλίωση,

• Για την ανάπτυξή τους, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι ζούμε με μισθούς χαρτζιλίκια 200-300€

• Για την ανάπτυξή τους δουλεύουμε σαν λάστιχα χωρίς σταθερό ωράριο, Κυριακές, από το πρωί μέχρι το βράδυ

• Για την ανάπτυξή τους δουλεύουμε σε συνθήκες γαλέρας, με ρυθμούς λιποθυμίας

• Για την ανάπτυξή τους, χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.

Η ανάπτυξή τους άφησε την Θεσσαλονίκη 1 βδομάδα χωρίς νερό. Κόντεψε να πνιγεί η μισή πόλη με μιας ώρα μπόρα, επειδή δεν είναι αναπτυξιακά τα αντιπλημμυρικά έργα.

Στην προετοιμασία αυτής της ανάπτυξης, οφείλουμε την κατάσταση στα νοσοκομεία, με γιατρούς και προσωπικό να δουλεύουν 3 και τέσσερις μέρες σερί. Είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης τα παιδιά μας που μένουν εκτός παιδικών σταθμών, η πρόταση για επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια.

Και σε αυτό τον ορυμαγδό, οι ξεδιάντροπες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ανέλαβαν όπως πάντα τον πιο βρώμικο ρόλο. Την περίοδο που το ΠΑΜΕ, το ταξικό κίνημα οργάνωνε τον αγώνα του ενάντια στο πολυνομοσχέδιο, στο αίσχος που στόχευε στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, στο δικαίωμα στην απεργία,  Εκείνη την περίοδο, τα τσιράκια των εργοδοτών μας έλεγαν πως η απεργία είναι ντεμοντέ, και δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες. Σήμερα οι ίδιοι καλούν τους εργαζόμενους να απεργήσουν κάτω από τη σημαία της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, για το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, για την ίδια ανάπτυξη που μιλάνε η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ. Αφού προσπάθησαν να το καταργήσουν, τώρα προσπαθούν να βρωμίσουν το κατακτημένο με αίμα  δικαίωμα στην απεργία. Έστησαν και μια ανίερη κοινωνική συμμαχία, συμμαχία με τη ΓΣΕΒΕ, την ΕΣΕΕ και άλλους. Στην πράξη μια συμμαχία με όσους έβαλαν πλάτη στην σκληρή επίθεση που δεχόμαστε τόσα χρόνια. Μια κοινωνική συμμαχία κορυφών, που καμία σχέση δεν έχει με το ταξικό κίνημα, ίσα ίσα στην πράξη στέκεται απέναντί του. Αυτοί είναι οι σύμμαχοι της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ-ΣΥΡΙΖΑ: οι εργοδότες!! Δε θέλουν απλά αφοπλισμένους τους εργαζόμενους, τους θέλουν να χειροκροτούν τους δήμιούς τους, να παλέψουν για το πετσόκομμά τους.

Ο βασικότερος στόχος τους είναι η στρατηγική αναβάθμιση της χώρας, η μετατροπή της πέρα από επενδυτικό παράδεισο, και σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας, εμπορευμάτων. Για αυτό το λόγο δένουν όσο πιο σφιχτά μπορούν την Ελλάδα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της περιοχής. Για αυτό έχουν μετατρέψει την πατρίδα μας σε Νατοϊκό ορμητήριο, με βάσεις από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη. Η κυβέρνηση, υπό τις οδηγίες των μονοπωλιακών ομίλων, έχει βουτήξει στο αίμα λαών τα χέρια της, του Συριακού, του Παλαιστινιακού, έχει την τιμή να είναι ο μεντεσές του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, φέρνοντας νέα δεινά για το λαό μας. Φέρνουν τον πόλεμο έξω από την πόρτα μας, και αυτό για την ανάπτυξή τους!

Εμείς επιλέξαμε το δρόμο μας, και σήμερα, από την απεργιακή μας συγκέντρωση φωνάζουμε σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε μεροκαματιάρη, στους νέους: ο μόνος δρόμος είναι επίθεση και πάλη!

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, με βάση τις δυνατότητες της εποχής. Δεν θα δεχτούμε άλλα χτυπήματα. Περνάμε στην αντεπίθεση.

Η σημερινή αρνητική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στους χώρους δουλειάς    και στη ζωή μας, δεν αλλάζει σκύβοντας το κεφάλι και καταπίνοντας τα νέα κυβερνητικά παραμύθια.

Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τη ζωή μας!

Είναι ανάγκη ακόμα περισσότεροι, ακόμα πιο αποφασιστικά να δώσουμε την απάντησή μας, να χαράξουμε το δρόμο της αντεπίθεσης, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!

Δοκιμάσαμε την υπομονή, δοκιμάσαμε την ψευτοελπίδα, δοκιμάσαμε την λογική του μικρότερου κακού, του «υπάρχουν και χειρότερα». Είδαμε που μας φτάνει ο φόβος, η απάθεια, η ανοργανωσιά. Δοκιμάσαμε σωτήρες, περιμέναμε χρόνια το φως στο τούνελ. ΩΣ ΕΔΩ!

Τι άλλο να περιμένει κανείς όταν το 2018, σε μια πλούσια χώρα, με τόσες δυνατότητες, ζει μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα και από κανέναν. Ο οργανωμένος λαός, με ταξική γραμμή κατέκτησε κάθε δικαίωμα μέχρι σήμερα. Αυτός ο οργανωμένος λαός θα βάλει φρένο στην ανελέητη επίθεση κυβέρνησης εργοδοσίας ΕΕ.

  Δυναμώνουμε την πάλη μας για

• Αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές.

• Κατάργηση όλων των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.

• Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ, κανένας κάτω από τα 751 ευρώ.

• Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας

• Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας

• Κάτω οι φόροι – να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο

• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας

• Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου

• Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.

Η σημερινή απεργία να είναι ένα ακόμα βήμα προετοιμασίας προς την οργανωμένη αντεπίθεση των εργαζόμενων, του λαού ενάντια σε αυτούς που ζουν από τον ιδρώτα μας. Συνεχίζουμε μαχητικά, παλεύουμε για κάθε προβλημα, μικρό ή μεγάλο, στους χώρους δουλειάς, στη γειτονιά. Ενάντια σε αυτούς που φέρνουν στα σπίτια μας τη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο.