Άνθρωποι της πόλης στα δεσμά τους – Εγκαίνια της έκθεσης της Κάλλης Καστώρη “Εν αναμονή”, στη Γκαλερί Παπατζίκου

Δήμητρα Σμυρνή

Τον ισοπεδωτικό τρόπο ζωής για τον ψυχισμό των κατοίκων της σύγχρονης πόλης περιγράφει η ζωγραφική της Κάλλης Καστώρη, χωρίς να δείχνει σε πρώτο επίπεδο το άγχος, την αδιαφορία για τον διπλανό, τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς της.

Αντίθετα, δείχνει τα επακόλουθα που έχει αυτή η ζωή για τους ανθρώπους της πόλης, που ουσιαστικά τους δένει με δεσμά δυσδιάκριτα, αλλά άρρηκτα και διαρκή, χωρίς ελπίδα λύτρωσης.

Έτσι, άνθρωποι «εν αναμονή», σε διάφορα καθημερινά στιγμιότυπα, φωνάζουν με τη γλώσσα του προσώπου και του σώματος πως είναι μόνοι μέσα στο βουερό πλήθος.

Η ζωγραφική της Καστώρη, πέρα από τη σύλληψη του θέματος και την προσωπική εσωτερική διεργασία μέσα από την οποία το αποδίδει, διακρίνεται για την καθαρότητα της γραμμής και τα φωτεινά της χρώματα.

Παγώνοντας στιγμές της καθημερινότητας, προβάλλει τις φιγούρες της ανάγλυφες μέσα σε φόντο συνήθως μονόχρωμο, επιδιώκοντας να αναδείξει το κυρίαρχο συναισθηματικό στοιχείο που είναι ολοφάνερο, αυτό της μοναξιάς.

Μια ζωγραφική που περιγράφει χωρίς να εξιδανικεύει ούτε στο ελάχιστο τις μορφές της, αποδίδοντας με ρεαλισμό φωτογραφικής μηχανής το πρόσωπο του σήμερα.

Η Κάλλη Καστώρη μίλησε στη faretra

Για το στόχο της συγκεκριμένης έκθεσης: Θέλω να εκφράσω μέσα από τη ζωγραφική μου κι αυτήν τη φορά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τον κόσμο γύρω μου, εστιάζοντας κυρίως στις ανθρώπινες σχέσεις.

Για την καθαρή γραμμή που χαρακτηρίζει τη ζωγραφική της: Αυτή η καθαρή γραμμή είναι το αποτέλεσμα της ενασχόλησής μου με τη Μουσική, που προϋπήρξε της Ζωγραφικής. Ήμουν μουσικός για πολλά χρόνια, παίζοντας κλασική κιθάρα, και αυτό με καθόρισε και ως καλλιτέχνιδα και ως άνθρωπο. Στη Μουσική η καθαρότητα είναι αναγκαιότητα. Δε μπορεί η νότα να είναι … περίπου ντο! Πρέπει να είναι καθαρό ντο! Αλλά η καθαρότητα έχει να κάνει και με το πόσο και πώς αποκωδικοποιούμε τα όσα βλέπουμε έξω και όσα συμβαίνουν μέσα μας. Δε μ’ αρέσει το γενικό και αόριστο.

Για την απομόνωση της φιγούρας μέσα σε μονόχρωμο φόντο, που την προβάλλει έντονα: Πάντα μ’ ενδιάφερε η ανθρώπινη μορφή και όχι το περιβάλλον μέσα στο οποίο εντάσσεται. Το θεωρώ δευτερεύον.

Για τις ανθρώπινες σχέσεις που καταγράφονται στο έργο της: Συνήθως καταγράφεται η αποξένωση, που είναι το χαρακτηριστικό της εποχής μας. Είμαστε «εν αναμονή» διαφόρων καταστάσεων, δυστυχώς όμως πολύ λίγα απ’ όσα περιμένουμε και θα θέλαμε να έρθουνε, έρχονται.

Για τη έλλειψη εξιδανίκευσης στις μορφές: Δεν αγαπώ ούτε την εξιδανίκευση ούτε την παραμόρφωση στις φιγούρες. Αυτός είναι ο κόσμος γύρω μας και έτσι θέλω να τον αποτυπώνω, αληθινό.

Για τη σχέση της με τη φωτογραφία: Πολύ λίγοι ζωγράφοι χρησιμοποιούν πια μοντέλα. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούμε τη φωτογραφία ως αφορμή. Χρησιμοποιώ δικές μου φωτογραφίες κατά 95% στο έργο μου. Είναι το πρώτο στάδιο για το επόμενο, της ζωγραφικής. Άλλωστε, το πάγωμα της στιγμής, του χρόνου, είναι εξαιρετικά γοητευτικό και στα δύο στάδια και της φωτογραφίας και της ζωγραφικής.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή από τις 12 Νοεμβρίου μέχρι και τις 8 Δεκεμβρίου 2016.

Φωτογραφίες: faretra.info

–