Τα “Αστεράκια” του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας συγκίνησαν χθες με την παράστασή τους “Τα δάκρυα τ’ ουρανού”

Δήμητρα Σμυρνή

Ενταγμένη στις παραστάσεις των Τμημάτων Θεατρικής Υποδομής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας ήταν η χθεσινή παράσταση «Τα δάκρυα τ’  ουρανού» της Μαρίας Κυροπούλου, με τους μικρούς μαθητές της, τα «Αστεράκια».

Όλα τα Τμήματα αποδεικνύουν με την παρουσία τους κάθε χρόνο πως πίσω από το ερασιτεχνικό θέατρο κρύβεται δουλειά,  μεράκι και προπαντός αγάπη για το Θέατρο, που κάνει τους ανθρώπους, και προπαντός τα μικρά παιδιά που ασχολούνται μ’ αυτό, να βιώνουν τη ζωή με μεγαλύτερο πάθος και γνώση.

Το κείμενο της Μαρίας Κυροπούλου ήταν ένας συμβολισμός της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, του ανθρώπου που στην προσπάθειά του να της επιβληθεί, όχι για να επιβιώσει, όπως παλιά, αλλά για να αποκομίσει περισσότερα κέρδη, την καταστρέφει, αγνοώντας την επιβλητική ομορφιά και την προσφορά της.

Ένα κείμενο πολύ απλό αλλά  ταυτόχρονα λειτουργικό, αφού δημιουργεί οικολογική συνείδηση στα παιδιά, χωρίς όμως ενοχλητικό διδακτισμό.

Το κείμενό της ήταν ανάλαφρο, κατανοητό για τα παιδιά της μικρής ηλικίας και προπαντός τρυφερό, όπως ταιριάζει σ ’αυτήν.

Τα «Αστεράκια», οι μικροί μαθητές της, υποδυόμενοι τα σύννεφα, που στην ουσία είναι η ζωντανή και ευμετάβλητη ψυχή του ουρανού, κινήθηκαν πάνω στη σκηνή, κάτω από τις σκηνοθετικές της οδηγίες, με την χαριτωμένη παιδική αφέλεια της φύσης τους, υποβοηθούμενα από μεγαλύτερα παιδιά, που ανήκαν στις ομάδες «Ονειροπόλοι» και «Ορίζοντες».

Και βέβαια, για την ίδια τη σκηνοθέτιδα δεν ήταν καθόλου εύκολο να ενώσει όλο αυτό το ανομοιογενές σύνολο διαφόρων ηλικιών και δεξιοτήτων σ’ ένα  συμπαγές θεατρικό δρώμενο, παράγοντας συγκίνηση.

Γιατί αυτό πέτυχε η Μαρία Κυροπούλου, τη συγκίνηση που έβγαινε αβίαστα από την προσπάθεια των μαθητών της, αλλά και από τη δική της παρουσία πάνω στη σκηνή, καθώς έβλεπες το πρόσωπό της να λάμπει κυριολεκτικά από την αγάπη της για τους μαθητές της κι από το φως της κοινής τους προσπάθειας.

Δε θα μπορούσε να παραλείψει κανείς στα θετικά της χθεσινής παράστασης τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η επιλογή των μαγευτικών, χωρίς υπερβολή, μουσικών κομματιών, που επέλεξε η Μαρία Κυροπούλου, για να ντύσει το κείμενό της, αλλά και τη σκηνογραφία της Χρύσας Σερδάρη και τις ανάλαφρες  χορογραφίες της Μαυρέτας Λενικάκη.

Κοστούμια: Αστεράκια, Ονειροπόλοι, Ορίζοντες

Τεχνική υποστήριξη: Πέτρος Μαλιάρας, Andrew Borg

Ηχοληψία: Αλέξανδρος Καροτσέρης

Φωτισμοί: Γιώργος Βέγκος

Οργάνωση παραγωγής – Προβολή: Κατερίνα Γρηγοριάδου

Τους ρόλους ερμήνευσαν 

Άνθρωποι: Κωνσταντίνα Κετίκογλου, Αλέξανδρος Ντόστι, Στεφανία Χριστοδουλίδου.

Σύννεφα: Αμαλία Αμπατζίδου, Θάνος Βαδόλας, Ντίνος Βόγδος, Όλγα Καλλιαρίδου, Ελπίδα Κετίκογλου, Μαρία Κυροπούλου, Αργυρώ Κωφίδου, Γιάννης Ορφανίδης, Άλκης Παλπάνας, Δημήτρης Παναγιωτίδης, Αποστόλης Πουλιόπουλος, Θανάσης Σκουρτόπουλος, Αναστασία Τζίμπουλα.

Σύννεφα-χορεύτριες: Βασιλική Γιαννουσοπούλου, Εύη Καλαντζοπούλου, Μαριλένα Παπαδοπούλου, Αγγελική Πέπα, Μαρία Ρογκάβα, Γεωργία Φανδινάκη.

Δάκρυα: Παναγιώτης Καγκελίδης, Στέργιος Καγκελίδης, Φώτης Καγκελίδης, Ελένη Κυριακίδου, Αθηνά Μπέκα, Μανώλης Μπεκιαρόπουλος, Αρετή Μπεκιαροπούλου, Αναστάσιος Μπέλλας, Αλεξία Στεργίου, Ελισάβετ Τσιφλίδου.

Αεροπλάνο: Σταμάτης Καρδάκος.

Καυσαέρια: Ερμής Γιομπλιάκης, Γιάννης Κωφίδης, Γιάννης Σέφερ.

Πολλή αγάπη, πολλή δουλειά, πολλή συγκίνηση, λοιπόν,  χθες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών κι ένα συμπέρασμα: «Το θέατρο μάς κάνει καλύτερους».

Φωτογραφίες: Faretra.info