“Λίμνη των κύκνων”. Εικόνες μαγείας στο Χώρο Τεχνών Βέροιας από τα Κρατικά Μπαλέτα της Μόσχας

Δήμητρα Σμυρνή

Πώς είναι δυνατόν να έχεις ξαναδεί τη «Λίμνη», να έχεις ακούσει αμέτρητες φορές το γνωστό της μουσικό θέμα, κι όμως να σου προκαλεί και πάλι την ίδια αισθητική απόλαυση και συγκίνηση; Και όμως είναι δυνατόν…

Αυτήν τη φορά η «Λίμνη των κύκνων» παίχτηκε στη χαρισματική για τέτοιες εκδηλώσεις σκηνή του Χώρου Τεχνών της Βέροιας, με ασφυκτικά γεμάτο το θέατρο και προπωλημένα από νωρίς τα εισιτήρια.

Όσο για τα Κρατικά Μπαλέτα της Μόσχας, ήταν ολοφάνερο πως δεν έκαναν καμιά έκπτωση ούτε ερμηνευτικά, ούτε σκηνογραφικά, ούτε ενδυματολογικά, παίζοντας σε μια επαρχιακή πόλη μιας μικρής χώρας. Είχες την αίσθηση πως βρισκόσουν σε μεγάλη ευρωπαϊκή σκηνή.

Η μουσική του Τσαϊκόφσκι, δένοντας την ποίηση της κίνησης με τη μαγεία της μελωδίας της, οδήγησε σ’ ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα, που κράτησε το κοινό πάνω από δύο ώρες, όχι απλά ακίνητο, όχι απλά απόλυτα σιωπηλό, αλλά κυριολεκτικά μαγεμένο. Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ανάμεσα στους θεατές υπήρξαν και μικρά παιδιά, που είχαν ακριβώς την ίδια συμπεριφορά με τους μεγάλους.

Τα εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια, οι υποβλητικοί εναλλασσόμενοι φωτισμοί και πάνω απ’ όλα η εμπνευσμένη χορογραφία και οι εκπληκτικοί χορευτές της – οι πρωταγωνιστές έχουν βραβευτεί σε διεθνείς διαγωνισμούς – έκαναν για τους θεατές τη «Λίμνη» μια πύλη φυγής στο παραμύθι και στο όνειρο.

Και ποιος δε θέλει να ξεφύγει, απ’ αυτό το άχαρο και αδιέξοδο παρόν που ζούμε, στο χώρο του παραμυθιού, όπου πρίγκιπες και πριγκίπισσες ερωτεύονται, όπου μάγοι καθορίζουν τη μοίρα τους, όπου το καλό και το κακό συγκρούονται, όπου ο μύθος και η πραγματικότητα διαδέχονται μαγικά το ένα το άλλο, για να νικήσει τελικά ο μύθος;

Αφάνταστα τρυφερό, όπως το «πούπουλο ενός κύκνου», λυρικό, όπως η παρουσία του έρωτα στη ζωή, σκληρό κάποιες φορές, όπως η παρουσία του κακού και η φτερούγα του θανάτου, δικαίωσε ως έργο Τέχνης τον ορισμό του κλασικού και αξεπέραστου.

Τελικά η μεγάλη Τέχνη στέκεται κόντρα στο χρόνο και όχι απλά επιβιώνει, αλλά σηματοδοτεί την ανθρώπινη πορεία στο δύσκολο και γοητευτικό δρόμο του Πολιτισμού.

Φωτογραφίες: faretra.info