Μπορεί το κυβερνητικό επιμύθιο να λέει ότι οι θυσίες μας πιάνουν τόπο αλλά δεν τους αρκεί αυτό. Οι ίδιοι οι κυβερνώντες μας ωθούν σε ακόμη μεγαλύτερες θυσίες, για να πιάσουν ακόμη περισσότερο τόπο, για να σωθούμε για τα καλά!
Η όλη αυτή ιστορία θυμίζει την περίπτωση του Χότζα, ο οποίος εκπαίδευε το γάιδαρο του στην πείνα. Όταν η εκπαίδευση του γάιδαρου τέλειωσε, συνηθίζοντας στην πείνα, πανευτυχής ο Χότζας διαλαλούσε το μεγάλο του επίτευγμα. Όμως, όταν ο γάιδαρος συνήθισε πια στο να μην τρώει, ψόφησε!
Οι σημερινοί κυβερνώντες μας έχουν ξεπεράσει κι αυτόν το Χότζα. Τα τεστ που μας επιβάλλουν είναι πολλαπλά και πολυποίκιλα.
Σου αραδιάζουν μια ολόκληρη λίστα με το… “δεν χρειάζεσαι”. Κόβουν από εδώ κόβουν από εκεί, σου κόβουν τα πάντα. Το αποτέλεσμα το ίδιο με το γάιδαρο του χότζα.
Μόνο που εδώ δεν λέμε ψόφησε αλλά… πέθανε!
Βέβαια ούτε οι σημερινοί κυβερνώντες, ούτε ο Χότζας θα είχαν πρόβλημα να πουν: “Να, κι αν πέθανε, να, κι αν δεν πέθανε…” ή “Nα, κι αν ψόφησε, να, κι αν δεν ψόφησε…”, αν δεν ήθελαν το “γάιδαρο” να δουλεύει!
