Γιώργης Έξαρχος – Στιχουργήματα: “…στην φάτνη των αλόγων”

Ο πίνακας είναι του Paul Gauguin 1894

Όταν τον Μάρτη «μύρισε» τον κρίνο η Μαρία
γνώριζε πως θα γεννηθείς στης χειμωνιάς τα κρύα
κι «Εσύ» βλαστάρι τοσοδά στην φάτνη των αλόγων
ήρθες σε κόσμο «αμαρτωλό» ανθρώπων παραλόγων
χαμπάρι όμως σε πήρανε «Μάγοι» και φέραν δώρα
κάποιοι ποιμένες πιστικοί, καλή τους να ’ναι η ώρα
ήρθαν μ’ αμνοερίφια να σε καλωσορίσουν
την άδολη αγάπη τους απλοϊκά να δείξουν
μη λογαριάζοντας ποτέ του παγερού χειμώνα
πάχνες και χιόνια και βροχές μες στον Ποσειδεώνα!…

Ως «θείον βρέφος» σκόρπισες παντού λάμψης αχτίνες
και μελωδίες έψαλλαν στον ουρανό οι Σειρήνες
που φανερώθηκε επί γης «Θεός με σάρκα ανθρώπου»
να ’ναι στο πλάι του φτωχού, στον δρόμο στρατοκόπου
στων δύστυχων τα όνειρα ν’ αντρειεύει ως ελπίδα
και όλων των ανέστιων να γίνεται πατρίδα
να δίνει χέρι συνδρομής παντού σε πονεμένους
σ’ αδύναμους κι ανήμπορους και σε σακατεμένους
που η ρημάδα η ζωή τους τσάκισε σαν κύμα
και τους κατακερμάτισε του βίου τους το νήμα!…

Και να, τώρα, γιορτάζουνε «παντού» την γέννησή Σου
και εις των γενεθλίων σου μετέχουν την γιορτή Σου
άπιστοι, παραδόπιστοι, στυγνοί φραγκοφονιάδες
απένταροι «Αγιάννηδες» και πλούσιοι «αφεντάδες»
έμποροι κι εκμεταλλευτές, πένητες, πεινασμένοι
αιμοδιψείς κι απάνθρωποι και πλήθος κολασμένοι
και ανταλλάσσουνε ευχές με λόγια και με δώρα
χωρίς φρένο να βάζουνε στης Γης… την κατηφόρα
που οδηγεί απερίφραστα στου χάους την αντάρα
σε ομιχλώδες και θολό μέλλον και σε… κατάρα!…

Κι εμείς σαν πάντα γελαστοί κι αιώνια γελασμένοι
ποιος τάχα ζει το σήμερα κι αύριο ποιος πεθαίνει…
Ένας «Θεός» θα γεννηθεί κι ώσπου να μεγαλώσει
μπορεί ο καθείς ανέμελα για να τόνε σταυρώσει…
Ένας «Θεός» θα γεννηθεί στου πόλεμου την δίνη
κι όλοι ν’ αναφωνήσουμε το «Επί Γης Ειρήνη»!….

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ – Γιώργης Έξαρχος

–

Φαρέτρα