Εγκαίνια της έκθεσης της Εύας Αμνιώτη “Η γεωμετρία του μπλε” / Μια άσκηση ακριβείας απέναντι στο απρόβλεπτο

Στο Φουαγιέ της Αντωνιάδειας Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στη Βέροια εγκαινιάστηκε απόψε η έκθεση ζωγραφικής της Εύας Αμνιώτη “Η γεωμετρία του μπλε”. Τίτλος από τη φύση του ελκυστικός για τον αποδέκτη της έκθεσης.

Σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα στο ενημερωτικό της σημείωμα “Η γεωμετρία λειτουργεί ως αφετηρία, ποτέ ως δόγμα και οι φόρμες ορίζουν το πλαίσιο, αλλά όχι το αποτέλεσμα. Το χρώμα παρεμβαίνει, μετακινεί, αναθεωρεί τα όρια. Έτσι, η ισορροπία και το χάος, το ελεγχόμενο και το συμβαίνον συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο — όχι ως αντίθεση αλλά ως φυσική σύνθεση.”

Στον εκθεσιακό χώρο, γεμάτο από κόσμο, το μπλε της Αμνιώτη θριάμβευσε, αφού μετακινήθηκε στους πίνακές της αλλάζοντας μορφές, σχήματα, ρευστότητα ή στατικότητα, υποδηλώνοντας άλλοτε χώρους, άλλοτε φυσικές καταστάσεις και πάντοτε συναισθήματα.

Μπορεί η ανάμνηση ενός σπιτιού να γίνει πίνακας; Φυσικά και ναι. Μπορεί η βροχή; Πώς όχι; Άλλωστε συχνά οι ζωγράφοι καταφεύγουν στην γοητευτική  ατμόσφαιρα της βροχής. Εδώ, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εδώ δεν έχουμε μια αναπαράσταση στατική ενός σπιτιού ή την υποδήλωση, έστω, της βροχής. Εδώ τα καταιγιστικά μπλε της ζωγράφου μετακινούνται από πίνακα σε πίνακα αποτυπώνοντας ένα γοητευτικό παιχνίδι του ορθολογισμού με το συναίσθημα.

Γιατί το μπλε κυριαρχεί, αλλά και κυριαρχείται. Κυριαρχείται από τη γραμμή που εγγράφει, περιγράφει, υπογραμμίζει, χαράζει και προπαντός είναι πάντα παρούσα σε όλα τα έργα ως παιδί της Γεωμετρίας και του ορθού λόγου. Τις περισσότερες φορές έχει το χρώμα του κίτρινου κι άλλοτε του μαύρου, όταν ειδικά θέλει να τονίσει την αντίθεση στα δηλούμενα.

Γιατί, μην ξεχνάμε πως η ζωγράφος  είναι Μαθηματικός, (και μάλιστα μάχιμη, στην Εκπαίδευση), με το αντικείμενο της επιστήμης της να την καθορίζει μαζί με την καλλιτεχνική της κλίση στη ζωγραφική. Επομένως τα δυο στοιχεία που την συναποτελούν πνευματικά ήρθε η στιγμή, μετά από μια γόνιμη πορεία, να συνυπάρξουν με καρπό τη συγκεκριμένη έκθεση.

Μιλώντας η Εύα Αμνιώτη στη Φαρέτρα είπε:

Για τη στροφή της σύζευξης των αντιθέτων στα έργα της 

Εδώ και δυο χρόνια σχεδόν γεννιέται αυτή η στροφή συνειδητά. Σπουδάζοντας Μαθηματικά,  αποκτώντας την πειθαρχία και την αυστηρότητα της επιστήμης τους, είναι γεγονός πως αυτά εγγράφονται στους πίνακές μου. Παρόλα αυτά, επειδή από πάντα υπήρχε και το καλλιτεχνικό “κάλεσμα”, συνειδητοποίησα πως έπρεπε αυτά τα δύο να συνυπάρξουν σε κάτι δικό μου, κάτι αφαιρετικό… Συνειδητοποίησα ότι αυτοί οι δύο κόσμοι των Μαθηματικών και της Ζωγραφικής, που θεωρητικά μοιάζουν ασυμβίβαστοι, τελικά όχι μόνο συνυπάρχουν, αλλά και αλληλοσυμπληρώνονται.

Όταν ωριμάζοντας διαπίστωσα πως η αιτιοκρατία συμβαδίζει με την τυχαιότητα, αποφάσισα να κάνω μια σειρά έργων που να ερευνά πώς μέσα στην αυστηρή γραμμή της Γεωμετρίας ενυπάρχει ένα τυχαίο γεγονός.

Για τις προσωπικές συντεταγμένες που καθορίζουν την πορεία 

Μέσα στην τυχαιότητα και το χάος  θέλεις εσύ, ως άνθρωπος, κάτι σταθερό, να υπάρχει η αιτιοκρατία μέσα στην οποία θα κινηθείς. Να χτίσεις, να δημιουργήσεις το καταφύγιό σου. Ο καθένας συνειδητά ή υποσυνείδητα το προσπαθεί κι εγώ το έχω καταλάβει έντονα να συμβαίνει στην προσωπική μου ζωή. Υπάρχουν οι προσωπικές σου συντεταγμένες, που ορίζουν τη θέση σου, πρέπει να υπάρχουν, αν και πολλές φορές ανατρέπονται από τα γεγονότα της ζωής. Πολλά από τα έργα μου καταγράφουν αυτήν την αναζήτηση των συντεταγμένων.

Για τις ισορροπίες ανάμεσα στην αιτιοκρατία και το συναίσθημα 

Διάβασα πρόσφατα το “μπλε πουλί” του Μπουκόφσκι. Μπορεί να θέλεις να δείχνεις σκληρός απέναντι στους άλλους και αυστηρός ως προς τις υποχρεώσεις σου, πάντα, όμως, μέσα σου κρύβεται ένα μπλε πουλί τρυφερότητας. Η  σύγκρουση ή καλύτερα η συνύπαρξη των αντιθέτων.

Για τα υλικά που χρησιμοποιεί στα συγκεκριμένα έργα 

Είναι ακρυλικά, μελάνι, (που συμβολίζει το μόνιμο), ακουαρέλα, σπρέι και φυσικά το μπλε που το δημιουργώ κάθε φορά μόνη μου. Σε μερικούς πίνακες συνυπάρχουν όλα αυτά μαζί, ακόμη και χαρακιές με το κοπίδι μου. Ακόμη και η άμμος χρησιμοποιήθηκε κάπου ή το νερό της βροχής.

Για την απόκτηση ταυτότητας με τη νέα ενότητα έργων και την μεγαλύτερη καταξίωση στον καλλιτεχνικό χώρο

Μ’ αυτήν τη συγκεκριμένη σειρά νιώθω πιο ώριμη και πιο δυνατή, γιατί είναι μια κίνηση που μου ανήκει ολοκληρωτικά. Το αν θα υπάρξει ένα μεγαλύτερο άνοιγμα έξω από τη Βέροια, στον ευρύτερο καλλιτεχνικό χώρο, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Το εύχομαι.

………..

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 μέχρι και τις 29 Νοεμβρίου, (6 – 9 μ.μ.)

Φωτογραφίες: faretra.info

……………….

…………..

Φαρέτρα