Γιώργης Έξαρχος – Στιχουργήματα: “…ωκύποροι επαίτες”

Όλος ο κόσμος μια πληγή, που δεν κλείνει με… Γάζα
και κυβερνήτες λήσταρχοι, για κοπριές και μπάζα
ανδρείκελα, φαντάσματα, ωκύποροι επαίτες
την μοίρα ορίζουν των φτωχών οι αιωνίως φταίχτες
και διακηρύσσουν εν χορώ πως ζουν για την ειρήνη
μπήγοντας τα μαχαίρια τους στην νεκρική της κλίνη
να ρέει το αίμα άφθονο, ψυχές να φτερουγίζουν
τα κέρδη ν’ αυγαταίνουνε, τις τσέπες να γεμίζουν
και να κοιμούνται ήσυχοι στου πλούτου τους την πλάνη
ώσπου να κάνει εμφάνιση της Μόρας το … αλάνι!…

Του κόσμου εσείς πανίσχυροι ηγέτες κυβερνήτες
μειράκια της πολιτικής και της ζωής… τερμίτες
να πιάσουν οι κατάρες μας εσάς και τα παιδιά σας
που σκλάβους θέλετε λαούς κι ανθρώπους δουλικά σας
να πολλαπλασιάζετε κέρδη και υπεραξία
εσείς οπού στον βίον σας δεν έχετε αξία
παρά των όπλων δύναμη, την κρατική την βία
τρομοκρατώντας φανερά κάθε αμφισβητία
γιατί μπορεί να χάσετε της μάσας την κουτάλα
την μαύρη εκμετάλλευση και… του πουλιού το γάλα!…

Πού πήγαν κείνες οι γενιές που οραματιζόταν
τον κόσμο αυτόν καλύτερο και που… όλο θα ερχόταν
μ’ αυτός δεν φανερώθηκε, ποτέ… πήγε ταξίδι
κι ορίζουν τα μελλούμενα τιποτοφρόνων… Μήδοι…
Κι αν στην μεταπολίτευση κάποιοι χαράξαν δρόμους
τους πιάσανε αργότερα… με τους αμνούς στους ώμους
και όσοι μείνανε πιστοί, φύλακες στις επάλξεις
γερνούν, γίνονται χούφταλα, γερόντια να τους κλάψεις
και έτσι την πολιτική ασκούνε οι τεχνοκράτες
άχρωμοι πατερναλιστές, δάσκαλοι στις απάτες!…

 Γιώργης Έξαρχος

–

Φαρέτρα