Η κυβέρνηση κάνει “πρωταθλητισμό” πολεμικής φρενίτιδας – Πάνω από το 6,5% των δημοσίων δαπανών σε “αμυντικές” δαπάνες
Ματωμένα πλεονάσματα από τη θηριώδη φοροληστεία του λαού, δισεκατομμύρια που κατευθύνονται στους πολεμικούς εξοπλισμός κατ’ εντολή των αμερικανοΝατοϊκών “φίλων”, κυβερνητικός πρωτοπαλικαρισμός στην αύξηση των πολεμικών δαπανών σε Ελλάδα και Ευρώπη… και ένα λαός που αγκομαχάει να βγάλει το πρώτο δεκαήμερο του μήνα!
Η κυβέρνηση σπάει τα ρεκόρ στις πολεμικές δαπάνες και αναίσχυντα καλεί το λαό σε «δημοσιονομική πειθαρχία»…
Τη θηριώδη και προκλητική στροφή στην πολεμική οικονομία έρχεται να επιβεβαίωσε άλλη μια μελέτη, αυτή τη φορά του του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) βασισμένη σε δεδομένα του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα το 2024 διέθεσε το 6,58% των δημόσιων δαπανών (των δαπανών της γενικής κυβέρνησης) για «άμυνα», κατατάσσοντας την χώρα στις πρώτες θέσεις της ΕΕ.
Η πολεμική φρενίτιδα αποτυπώνεται και στο γεγονός πως το 2021 – 2022 οι εν λόγω δαπάνες το 2021-2022, ήταν στο 3,8%-4% του ΑΕΠ. Όσον αφορά τα επίπεδα σε τρέχουσες τιμές, η Ελλάδα δαπάνησε 8,022 δισ. ευρώ το 2024 σημειώνοντας αύξηση 14,4% έναντι του 2023.
Στον αντίποδα, πολύ χαμηλά τοποθετούνται η Ιρλανδία (1,00%), η Μάλτα (1,28%), η Αυστρία (1,85%), το Λουξεμβούργο (1,99%) και το Βέλγιο (2,36%).
Σε σύγκριση με τις γειτονικές της χώρες, η Ελλάδα δαπανά σχεδόν διπλάσιο ποσοστό του ΑΕΠ για την άμυνα σε σχέση με την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία. Εντυπωσιακή είναι επίσης η διαφορά με την Τουρκία, καθώς η Ελλάδα δαπανά 2,1 φορές μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ της σε στρατιωτικές δαπάνες.
Το 2023, η Ελλάδα δαπάνησε το 3,2% του ΑΕΠ της για στρατιωτικές δαπάνες. Η Τουρκία δαπάνησε το 1,5% του ΑΕΠ της.
Ωστόσο, σε απόλυτους αριθμούς, η Τουρκία παραμένει ο κυρίαρχος της περιοχής, με συνολικές αμυντικές δαπάνες ύψους 15,8 δισ. δολαρίων — ποσό υπερδιπλάσιο από αυτό της Ελλάδας. Η Βουλγαρία δαπανά 1,9 δισ. δολάρια, η Αλβανία περίπου 400 εκατομμύρια, ενώ η Βόρεια Μακεδονία μόλις 267 εκατομμύρια.
Οι κρατικές δαπάνες κατευθύνονται κυρίως σε λειτουργικά έξοδα, προμήθειες και συντήρηση οπλικών συστημάτων (τα πανάκριβα οπλικά συστήματα που διατίθενται για τις ΝΑΤΟικές «ανάγκες» όπως πχ αυτές για το μακελειό στην Ουκρανία) «συμμετοχή σε διεθνείς αποστολές» (όπως λέγονται οι ευρωατλαντικές αποστολές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα όπως πχ στην Ερυθρά Θάλασσα και στην Αν. Ευρώπη), μισθούς στρατιωτικού προσωπικού χωρίς μάλιστα τα εν λόγω ποσοστά να περιλαμβάνουν συντάξεις αποστράτων, τη λεγόμενη «πολιτική άμυνα» ή δαπάνες «διττής χρήσης», όπως λέγονται οι «καμουφλαρισμένες» πολιτικές υποδομές για πολεμικούς σκοπούς.
Στο σκέλος των ανθρώπινων πόρων, η Ελλάδα καταγράφει σταθερά το υψηλότερο ποσοστό στρατιωτικού προσωπικού ως προς τον πληθυσμό μεταξύ των νατοϊκών χωρών της ΕΕ, γύρω στο 1,07% το 2024. Σε απόλυτους αριθμούς, προσεγγίζει τις 111.000 και κατατάσσεται έκτη, πίσω από Πολωνία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία.
Η έκθεση στο μεταξύ καταγράφει το ενδεχόμενο «δημοσιονομικής πίεσης», από τον ΝΑΤΟικό στόχο που τέθηκε στην πρόσφατη Σύνοδο στη Χάγη, (αύξηση του ελάχιστου ορίου στο 5% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες), επισημαίνοντας πως «Η υιοθέτηση αυτού του υψηλότερου στόχου ενδέχεται να επιφέρει εντονότερη δημοσιονομική πίεση, καθώς, μετά την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας το 20245, οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες επιβάλλουν αυστηρό μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό καθαρών δαπανών, χωρίς περιθώρια απόκλισης, και με ενεργοποίηση αυτόματων περικοπών ή άλλων διορθωτικών μηχανισμών σε περίπτωση υπερβάσεων», τα «μνημόνια διαρκείας» δηλαδή για να ταΐζεται η πολεμική οικονομία.
Και εκτιμά ότι πιθανόν να μην υπάρξει τέτοιο ενδεχόμενο για την Ελλάδα αφού ο λαός ήδη ματώνει εδώ και 30 χρόνια για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, σε ισχύ βρίσκεται η «ρήτρα διαφυγής» για τις πολεμικές δαπάνες, ενώ ο λαός θα πληρώσει και από την άλλη τσέπη αποπληρώνοντας τα 800 εκατ. σε «χαμηλότοκα δάνεια» που θα πάρει η κυβέρνηση από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό SAFE.
–
