Ακόμη και η γνωστή έκφραση «εξώλεις και προώλεις», που χρησιμοποιείται για να δηλώσει το έλλειμμα κοινωνικού ήθους, είναι φτωχή για να εκφράσει το μέγεθος της σήψης της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας———
Η Βρωμοκαρυδιά και οι …. “ἐξωλέστατοι”*
Γιάννης Θ. Αγγέλογλου
Οι παρομοιώσεις και οι μεταφορές, είναι ρητορικά σχήματα λόγου, που χρησιμοποιούνται είτε για να τονίσουν μια ιδιότητα ενός ή περισσότερων προσώπων είτε να τη συσχετίσουν (συγκρίνουν) με άλλα πολύ γνωστά, σε παρόμοιο ή μεγαλύτερο βαθμό. Σάτιρα, διακωμώδηση, λοιδωρία και γελοιοποίηση, εκφέρονται ως παρηγοριά και αντίδοτο της καταδυνάστευσης που υφίστανται οι πολίτες από τους πολιτικούς, για τους άδικους φωτογραφικούς κι ευνοιοκρατικούς νόμους και τα τεχνάσματά τους περί αυτών (τροπολογίες και απερίσκεπτες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου) για τις παλινωδίες τους, την αθέτηση των υποσχέσεών τους, την υποκριτική τους ιδιοσυστασία και τη διαβρωτική διαφθορά τους…
Η Αείλανθος, λόγου χάρη, η υψηλοτάτη, φυλλοβόλο δένδρο της οικογένειας (Σιμαρουβίδες), ολοένα και πιο γνωστό στην Ελληνική επικράτεια ως βρωμοκαρυδιά, βρωμόδενδρο και βρωμούσα…
… φέρεται στο παρόν κείμενο μεταφορικά, τόσο για την πολιτεία των κυβερνώντων, όσο για τον τρόπο που διαπλέκονται, διακλαδίζονται, φύονται, αναπαράγονται, πολλαπλασιάζονται, παρασιτούν, χωροκρακτούν, μολύνουν και οικειοποιούται τον δημόσιο χώρο, διασπαθίζουν και καταχρώνται, το δημόσιο χρήμα και τους πόρους της χώρας.
Καιροσκοπικό φυτό, η βρωμοκαρυδιά. εξαπλώνεται επιθετικά, με σπόρους, η ελαφρότητα των οποίων καθιστά εύκολη τη μεταφορά τους, με τον άνεμο, σε μεγάλες αποστάσεις. Πολλαπλασιάζεται με «εγκάθετα» μοσχεύματα, με πιο γνωστά τα χοϊδικά, βερδικά και τις όνειδες έρπουσες παραφυάδες από το ριζικό της σύστημα.και αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς. σε σύντομο χρονικό διάστημα ανταγωνίζεται με μεγάλη επιτυχία τα αυτόχθονα, οπωροφορα χρήσιμα δέντρα μιμούμενη το φαινότυπο και την ονοματολογία, όπως της καρυδιάς της οποίας μοιάζει στα φύλλα ή όπως ομοίως φύεται όπου δεί.
Κάποτε είχε εισαχθεί ως καλλωπιστικό φυτό, στον Εθνικό Κήπο μάλιστα, επωφελούμενη από το δεύτερο συνθετικό του ονόματός της, αείλανθος η υψηλοτάτη. Ο ενθουσιασμός όμως, για την ταχεία και πλούσια βλάστησή της, υποχώρησε αμέσως, όταν οι κηπουροί είδαν ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν με κανένα τρόπο τις παραφυάδες του δήθεν καλλωπιστικού φυτού, και δεν άντεχαν την αποκρουστική οσμή του… Οπότε κατέληξε να αναγνωρίζεται παντού ως η κοινώς λεγόμενη βρωμοκαρυδιά, βρωμοδενδρο, βρομούσα…
Ομοίως ο κυνισμός κι ο αμοραλισμός των κρατούντων, έχει δημιουργήσει ένα καινοφανές κι αγεφύρωτο χάσμα, στα πολιτικά πράγματα, θεσμικό μάλιστα, με την εκτροπή των δημοκρατικών διαδικασιών, ως ύβρη και μέσα στη Βουλή ακόμη, με την κοινά αποδεκτή διατύπωση της ως οσμή σκανδάλου.
Πολύ ανθεκτική η βρωμοκαρυδιά στην ατμοσφαιρική, χημική και σωματιδιακή ρύπανση, ίσως από την ιδιότητά της ν΄ απορροφά το διοξείδιο του θείου, και απρόσβλητο τόσο από την σκόνη που αναδεύεται στους τσιμεντοκρατούμενους αστικούς ιστούς όσο και από τις αναθυμιάσεις ακόμη και της λιθανθρακόπισσας της ασφάλτου, καθιερώθηκε νομιμοφανώς κι αυθαιρέτως απανταχού της επικράτειας.. .
Ομοίως και η τρέχουσα πολιτική, με τα σκάνδαλά της, των υποκλοπών της παρακολούθησης πολιτικών, δημοσιογράφων, στρατιωτικών, επιχειρηματιών, δικαστικών, κρατικών λειτουργών και ιδιωτών… Με την μη ανάληψη των πολιτικών ευθυνών στο τραγικότερο Σιδηροδρομικό δυστύχημα της χώρας και τη συγκάλυψη των ηθικών αυτουργών…
Χρησιμοποιώντας αγεληδόν, την επιστολική ψήφο, μεθοδεύοντας το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της, (ΟΠΕΚΕΠΕ) προσβάλλοντας Δημοκρατία και ντροπιάζοντας τη χώρα ολόκληρη, καθιστώντας την, την πιο διεφθαρμένη της Ευρώπης σημαίνεται και η αντοχή της βρωμοκαρυδιάς, η οποία οφείλεται στο ριζικό του σύστημα, και την καθιστά τόσο επιθετική, που κάλλιστα μπορεί να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές σε θεμέλια κτιρίων, σε υδραυλικές υπόγειες σωληνώσεις, ύδρευσης και αποχέτευσης, σε ηλεκτρικά καλώδια και του τηλεφώνου ακόμη.
Και στις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, η ομοιότητα τεκμαίρεται ως εξής:
Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου δεν βρήκε ενδείξεις παρανομίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) παρά τις καταγγελίες για παράνομες υποκλοπές, παρέμεινε ανεξέλεγκτη. Το 2023, η κυβέρνηση αποφάσισε αλλαγή στη σύνθεση των συνταγματικά κατοχυρωμένων ανεξάρτητων αρχών ΑΔΑΕ και ΕΣΡ, με το Συμβούλιο της Επικρατείας να αρνείται τον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης αυτής.
Η Δικαιοσύνη δεν έχει ασκήσει ποινική δίωξη κατά κρατικών οργάνων για επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών, παρά τις καταγγελίες και τις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Στο Ναυάγιο της Πύλου η Εισαγγελία Ναυτοδικείου Πειραιά, δεν κάλεσε για εξηγήσεις τους υπαλλήλους του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (ΕΚΣΕΔ) και του Κέντρου Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ) παρά τις ευθύνες που προκύπτουν από τα στοιχεία της δικογραφίας.
Στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, η Δικαιοσύνη άργησε να αναζητήσει κρίσιμα στοιχεία για τις συνθήκες του δυστυχήματος, με κίνδυνο να καταστεί αδύνατη η συλλογή αποδείξεων.
Η Καταχρηστική ποινικοποίηση της Δικαιοσύνης συνεχίζει να ποινικοποιεί τα θύματα κρατικής αυθαιρεσίας και τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με διώξεις και καταδίκες βασισμένες σε ελλιπή αποδεικτικά στοιχεία.
Είναι πασίδηλο πλέον ότι η ύπαιθρος κι η χλωρίδα κινδυνεύουν από ένα γενεαλογικό δένδρο, την υψηλότατη και δύσοσμη Αείλανθο, κατά κόσμον, βρωμοκαρυδιά, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί τον μέγιστο κίνδυνο για τη χώρα, τόσο, που θα μπορούσε να παραβληθεί με την κοινώς λεγόμενη έκφραση, «η μάστιγα του θεού επί της γης».
Ενώ ο αμοραλιστής δεν αναγνωρίζει τις ηθικές αξίες και δεν νιώθει τύψεις μετά από μια παράνομη πράξη, -παροτι ο αηθικισμός αμφισβητεί τις ισχύουσες ηθικές αξίες, για χάρη άλλων υψηλότερων ηθικών ιδανικών- ο ανήθικος άνθρωπος κι ο ανήθικος πολιτικός κατ΄ επέκταση, θα είχαν ελπίδα. αναγνωρίζουν ότι αυτό που έπραξαν αυτό που πίστευαν ή πιστεύουν δεν είναι το σωστό, αλλά συνεχίζουν να το υποστηρίζουν, για τους δικούς τους λόγους.
Στη γλώσσα μας ο αμοράλ δεν αντιστοιχεί με τον ανήθικο, αλλά με τον πορωμένο, ο οποίος αμοράλ είναι πεπεισμένος ότι ό,τι έπραξε και ό,τι υποστηρίζει, παρά την γενική κατακραυγή, είναι το σωστό και δεν έχει ελπίδα
Πρώτη φορά στις μέρες μας, οι πολιτικοί και η πολιτική της Κυβέρνησης εξωθούν τη σύνολη κοινωνία, στα όρια του ηθικού μηδενισμού, εκμαυλίζοντας την.
Είναι επομένως κι οι ηθικοί αυτουργοί για την αύξηση της παραβατικότητας, της εγκληματικότητας της γενικευμένης διαφθοράς και της απελπισίας, για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό στη χώρα μας. Εκμαυλίζοντας τέλος, οι κυβερνώντες πολιτικοί, κάθε έκφανση της πολιτικοκοινωνικής, ζωής και σταθεροποιώντας ενδημικά το παρασιτικό πελατειακό, εισπρακτικό και “προστιματικό” κράτος της παντοδύναμης πια, κρατικής κομματοκρατίας, έχουν αναγάγει την αντίληψη της διαφθοράς, στην κουλτούρα των Νεοελλήνων, ως μη αναστρέψιμο φαινόμενο.
Εξ ου, και η ομοιότητα με την αείλανθο, που ξεκίνησε υψηλοτάτη και κατέληξε βρωμοκαρυδιά και βρωμόδενδρο, για τις γνωστές και δύσοσμες ιδιότητες της.
———-*———-
* οι ἐξωλέστατοι = οι εντελώς διεφθαρμένοι, χαμένοι, ανήθικοι, ἔξω + ὄλλυμι. (καταστρέφω, χάνω στον υπερθετικό βαθμό:
Ακόμη και η γνωστή έκφραση «εξώλεις και προώλεις», που χρησιμοποιείται για να δηλώσει το έλλειμμα κοινωνικού ήθους, είναι φτωχή για να εκφράσει το μέγεθος της σήψης της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας.
Γι’ αυτό ανατρέξαμε στην αρχαία γραμματική και στον υπερθετικό βαθμό της μετοχής του εξόλλυμι.
.
… φέρεται στο παρόν κείμενο μεταφορικά, τόσο για την πολιτεία των κυβερνώντων, όσο για τον τρόπο που διαπλέκονται, διακλαδίζονται, φύονται, αναπαράγονται, πολλαπλασιάζονται, παρασιτούν, χωροκρακτούν, μολύνουν και οικειοποιούται τον δημόσιο χώρο, διασπαθίζουν και καταχρώνται, το δημόσιο χρήμα και τους πόρους της χώρας.
Καιροσκοπικό φυτό, η βρωμοκαρυδιά. εξαπλώνεται επιθετικά, με σπόρους, η ελαφρότητα των οποίων καθιστά εύκολη τη μεταφορά τους, με τον άνεμο, σε μεγάλες αποστάσεις. Πολλαπλασιάζεται με «εγκάθετα» μοσχεύματα, με πιο γνωστά τα χοϊδικά, βερδικά και τις όνειδες έρπουσες παραφυάδες από το ριζικό της σύστημα.και αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς. σε σύντομο χρονικό διάστημα ανταγωνίζεται με μεγάλη επιτυχία τα αυτόχθονα, οπωροφορα χρήσιμα δέντρα μιμούμενη το φαινότυπο και την ονοματολογία, όπως της καρυδιάς της οποίας μοιάζει στα φύλλα ή όπως ομοίως φύεται όπου δεί.
Κάποτε είχε εισαχθεί ως καλλωπιστικό φυτό, στον Εθνικό Κήπο μάλιστα, επωφελούμενη από το δεύτερο συνθετικό του ονόματός της, αείλανθος η υψηλοτάτη. Ο ενθουσιασμός όμως, για την ταχεία και πλούσια βλάστησή της, υποχώρησε αμέσως, όταν οι κηπουροί είδαν ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν με κανένα τρόπο τις παραφυάδες του δήθεν καλλωπιστικού φυτού, και δεν άντεχαν την αποκρουστική οσμή του… Οπότε κατέληξε να αναγνωρίζεται παντού ως η κοινώς λεγόμενη βρωμοκαρυδιά, βρωμοδενδρο, βρομούσα…
Ομοίως ο κυνισμός κι ο αμοραλισμός των κρατούντων, έχει δημιουργήσει ένα καινοφανές κι αγεφύρωτο χάσμα, στα πολιτικά πράγματα, θεσμικό μάλιστα, με την εκτροπή των δημοκρατικών διαδικασιών, ως ύβρη και μέσα στη Βουλή ακόμη, με την κοινά αποδεκτή διατύπωση της ως οσμή σκανδάλου.
Πολύ ανθεκτική η βρωμοκαρυδιά στην ατμοσφαιρική, χημική και σωματιδιακή ρύπανση, ίσως από την ιδιότητά της ν΄ απορροφά το διοξείδιο του θείου, και απρόσβλητο τόσο από την σκόνη που αναδεύεται στους τσιμεντοκρατούμενους αστικούς ιστούς όσο και από τις αναθυμιάσεις ακόμη και της λιθανθρακόπισσας της ασφάλτου, καθιερώθηκε νομιμοφανώς κι αυθαιρέτως απανταχού της επικράτειας.. .
Ομοίως και η τρέχουσα πολιτική, με τα σκάνδαλά της, των υποκλοπών της παρακολούθησης πολιτικών, δημοσιογράφων, στρατιωτικών, επιχειρηματιών, δικαστικών, κρατικών λειτουργών και ιδιωτών… Με την μη ανάληψη των πολιτικών ευθυνών στο τραγικότερο Σιδηροδρομικό δυστύχημα της χώρας και τη συγκάλυψη των ηθικών αυτουργών…
Χρησιμοποιώντας αγεληδόν, την επιστολική ψήφο, μεθοδεύοντας το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της, (ΟΠΕΚΕΠΕ) προσβάλλοντας Δημοκρατία και ντροπιάζοντας τη χώρα ολόκληρη, καθιστώντας την, την πιο διεφθαρμένη της Ευρώπης σημαίνεται και η αντοχή της βρωμοκαρυδιάς, η οποία οφείλεται στο ριζικό του σύστημα, και την καθιστά τόσο επιθετική, που κάλλιστα μπορεί να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές σε θεμέλια κτιρίων, σε υδραυλικές υπόγειες σωληνώσεις, ύδρευσης και αποχέτευσης, σε ηλεκτρικά καλώδια και του τηλεφώνου ακόμη.
Και στις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, η ομοιότητα τεκμαίρεται ως εξής:
Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου δεν βρήκε ενδείξεις παρανομίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) παρά τις καταγγελίες για παράνομες υποκλοπές, παρέμεινε ανεξέλεγκτη. Το 2023, η κυβέρνηση αποφάσισε αλλαγή στη σύνθεση των συνταγματικά κατοχυρωμένων ανεξάρτητων αρχών ΑΔΑΕ και ΕΣΡ, με το Συμβούλιο της Επικρατείας να αρνείται τον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης αυτής.
Η Δικαιοσύνη δεν έχει ασκήσει ποινική δίωξη κατά κρατικών οργάνων για επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών, παρά τις καταγγελίες και τις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Στο Ναυάγιο της Πύλου η Εισαγγελία Ναυτοδικείου Πειραιά, δεν κάλεσε για εξηγήσεις τους υπαλλήλους του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (ΕΚΣΕΔ) και του Κέντρου Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ) παρά τις ευθύνες που προκύπτουν από τα στοιχεία της δικογραφίας.
Στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, η Δικαιοσύνη άργησε να αναζητήσει κρίσιμα στοιχεία για τις συνθήκες του δυστυχήματος, με κίνδυνο να καταστεί αδύνατη η συλλογή αποδείξεων.
Η Καταχρηστική ποινικοποίηση της Δικαιοσύνης συνεχίζει να ποινικοποιεί τα θύματα κρατικής αυθαιρεσίας και τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με διώξεις και καταδίκες βασισμένες σε ελλιπή αποδεικτικά στοιχεία.
Είναι πασίδηλο πλέον ότι η ύπαιθρος κι η χλωρίδα κινδυνεύουν από ένα γενεαλογικό δένδρο, την υψηλότατη και δύσοσμη Αείλανθο, κατά κόσμον, βρωμοκαρυδιά, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί τον μέγιστο κίνδυνο για τη χώρα, τόσο, που θα μπορούσε να παραβληθεί με την κοινώς λεγόμενη έκφραση, «η μάστιγα του θεού επί της γης».
Ενώ ο αμοραλιστής δεν αναγνωρίζει τις ηθικές αξίες και δεν νιώθει τύψεις μετά από μια παράνομη πράξη, -παροτι ο αηθικισμός αμφισβητεί τις ισχύουσες ηθικές αξίες, για χάρη άλλων υψηλότερων ηθικών ιδανικών- ο ανήθικος άνθρωπος κι ο ανήθικος πολιτικός κατ΄ επέκταση, θα είχαν ελπίδα. αναγνωρίζουν ότι αυτό που έπραξαν αυτό που πίστευαν ή πιστεύουν δεν είναι το σωστό, αλλά συνεχίζουν να το υποστηρίζουν, για τους δικούς τους λόγους.
Στη γλώσσα μας ο αμοράλ δεν αντιστοιχεί με τον ανήθικο, αλλά με τον πορωμένο, ο οποίος αμοράλ είναι πεπεισμένος ότι ό,τι έπραξε και ό,τι υποστηρίζει, παρά την γενική κατακραυγή, είναι το σωστό και δεν έχει ελπίδα
Πρώτη φορά στις μέρες μας, οι πολιτικοί και η πολιτική της Κυβέρνησης εξωθούν τη σύνολη κοινωνία, στα όρια του ηθικού μηδενισμού, εκμαυλίζοντας την.
Είναι επομένως κι οι ηθικοί αυτουργοί για την αύξηση της παραβατικότητας, της εγκληματικότητας της γενικευμένης διαφθοράς και της απελπισίας, για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό στη χώρα μας. Εκμαυλίζοντας τέλος, οι κυβερνώντες πολιτικοί, κάθε έκφανση της πολιτικοκοινωνικής, ζωής και σταθεροποιώντας ενδημικά το παρασιτικό πελατειακό, εισπρακτικό και “προστιματικό” κράτος της παντοδύναμης πια, κρατικής κομματοκρατίας, έχουν αναγάγει την αντίληψη της διαφθοράς, στην κουλτούρα των Νεοελλήνων, ως μη αναστρέψιμο φαινόμενο.
Εξ ου, και η ομοιότητα με την αείλανθο, που ξεκίνησε υψηλοτάτη και κατέληξε βρωμοκαρυδιά και βρωμόδενδρο, για τις γνωστές και δύσοσμες ιδιότητες της.
———-*———-
* οι ἐξωλέστατοι = οι εντελώς διεφθαρμένοι, χαμένοι, ανήθικοι, ἔξω + ὄλλυμι. (καταστρέφω, χάνω στον υπερθετικό βαθμό:
Ακόμη και η γνωστή έκφραση «εξώλεις και προώλεις», που χρησιμοποιείται για να δηλώσει το έλλειμμα κοινωνικού ήθους, είναι φτωχή για να εκφράσει το μέγεθος της σήψης της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας.
Γι’ αυτό ανατρέξαμε στην αρχαία γραμματική και στον υπερθετικό βαθμό της μετοχής του εξόλλυμι.
.
