Ακόμα και τα θεμελιώδη, όπως ο σεβασμός του ρόλου του διαμεσολαβητή καταπατώνται. Ο λόγος δεν είναι απλώς ο εντυπωσιασμός ή η πίεση προς τη Χαμάς
Η στήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ και σε αυτήν την ενέργεια είναι περισσότερο από προφανής. Οι δηλώσεις Τραμπ περί της δυσαρέσκειάς του ως προς τον τρόπο εκτέλεσης της επιχείρησης αλλά της αποδοχής από πλευράς του, του σκοπού της εξόντωσης της Χαμάς δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα της δήθεν διαφοροποίησης των ΗΠΑ από τις ισραηλινές ενέργειες την οποία βλέπαμε παλαιότερα σε κάποιες στιγμές.
Θα πρέπει να καταστεί εδώ σαφές ότι πρόκειται η μέθοδος η οποία αξιοποιήθηκε εναντίον του Κατάρ και της Χαμάς συνιστά έναν σταθερό τρόπο δράσης από πλευράς των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Όταν οι Ιρανοί αξιωματούχοι συγκεντρώθηκαν για να μελετήσουν την πρόταση των ΗΠΑ η οποία υποτίθεται ότι θα απέτρεπε τη σύγκρουση με το Ισραήλ βομβαρδίστηκαν από το Ισραήλ με στόχο τον αποκεφαλισμό της στρατιωτικής τους ηγεσίας. Όταν η Χεζμπολάχ επί Χασάν Νασράλα κλήθηκε να μελετήσει την πρόταση ανακωχής με το Ισραήλ εξοντώθηκαν όλοι. Το ίδιο συνέβη και στο Κατάρ, εναντίον αυτήν τη φορά ενός κράτους το οποίο ελέγχεται από τις ΗΠΑ και διαδραματίζει τον ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Ισραήλ και παλαιστινιακής αντίστασης.
Ακόμα και τα θεμελιώδη, δηλαδή εν προκειμένω ο σεβασμός του ρόλου του διαμεσολαβητή καταπατώνται. Ο λόγος δεν είναι απλώς ο εντυπωσιασμός ή η πίεση προς τη Χαμάς. Πρόκειται για επιβεβαίωση του γεγονότος ότι το Ισραήλ δεν θέλει καμία ανακωχή και καμία ειρήνη, ούτε με την παλαιστινιακή αντίσταση αλλά και ούτε με τον αραβικό κόσμο εν γένει ή με το Ιράν. Όπως ακριβώς συνέτεινε στη διάλυση της Συρίας, έτσι θέλει να διαδραματίσει τον καταλυτικό ρόλο για να διαλύσει το Ιράν, θέλει να ολοκληρώσει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, να αποσυνθέσει τον Λίβανο και να εθνοκαθάρει τμήμα του και κατόπιν να ασχοληθεί με τις «ασταθείς» περιπτώσεις της Ιορδανίας και της Αιγύπτου. Πρόκειται για ένα μεσσιανικό και ταυτοχρόνως ναζιστικού χαρακτήρα σχέδιο περί κατάκτησης ζωτικού χώρου και εποικισμού.
Αν κάτι αποδεικνύει η επίθεση στο Κατάρ είναι ότι η αντίσταση αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική επιλογή. Όσες και όσοι ιδίως από τον αραβομουσουλμανικό κόσμο νομίζουν ότι ο κατευνασμός του Ισραήλ θα δουλέψει, απλώς κάποιο πρωί ή μεσημέρι θα δουν τις βόμβες να πέφτουν στα δικά τους κεφάλια. Όσες και όσοι νοιάζονται για τις χώρες τους θα πρέπει να δουν το δύσκολο, το τραγικό ίσως παράδειγμα των Παλαιστινίων και της αντίστασής τους.
