Βέροια – Εκκοκκιστήριο Ιδεών: “Σε μια βαλίτσα” / Μια παράσταση με τη σφραγίδα του πάθους της νεανικής συμμετοχής
Απών εδώ και ένα χρόνο ο Πέτρος Μαλιάρας από τα θεατρικά δρώμενα της πόλης επιστρέφει αυτό το καλοκαίρι, συγκεντρώνοντας γύρω του νέους που πάντα τον πίστευαν, από τότε που δούλευε τις ερασιτεχνικές σκηνές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ της πόλης. Αυτήν τη φορά η παράσταση του έργου δόθηκε στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών
Η επιλογή του έργου, εξαιρετικά επίκαιρη, δυστυχώς, αφού οι πόλεμοι μαίνονται και το προσφυγικό είναι άλυτο.
Ο Μαλιάρας, που πάντα οι επιλογές του έχουν στόχο τον προβληματισμό των θεατών, επιλέγει να φωτίσει το προσφυγικό μέσα από την παιδική ματιά, κάνοντας τον λόγο θεατρική πράξη.
Ένα παιδί φυγαδεύεται από τους γονείς του, για να γλιτώσει, εγκαταλείποντας τα πάντα, όσα του προσέδιδαν την ταυτότητά του και με μια βαλίτσα προσπαθεί να σωθεί βαδίζοντας, όπως πιστεύει, προς έναν καλύτερο κόσμο.
Μέσα από συμπληγάδες αγριότητας, εκμετάλλευσης, υποτίμησης, το παιδί προσπαθεί να επιβιώσει κλείνοντας μέσα στη βαλίτσα του τα όνειρά του, τα παιδικά του παραμύθια, (με τον ήρωά τους πάντα νικητή), και προπαντός την ελπίδα.
Θα βρει έναν καλύτερο κόσμο εκεί που πάει; Ποιος είναι ο κόσμος μας σήμερα;
Στην αυλή του Εκκοκκκιστηρίου Ιδεών τα παιδιά του Μαλιάρα συγκεντρώθηκαν γύρω του αποτελώντας το καθένα μια μονάδα και ταυτόχρονα ένα σύνολο. Ειδικά αυτό το τελευταίο, η συμμετοχή όλων με τη φωνή και την κίνηση σε ένα σύνολο, που κινείται ταυτόχρονα σαν μια ενιαία κραυγή, είναι κάτι που ο σκηνοθέτης το έχει πετύχει από πολύ παλιά. Είναι μάστορας στο είδος.
Το έργο συνοδεύτηκε από καταπληκτική μουσική υπόκρουση, (δεν είναι υπερβολή ο όρος), που χωρίς αυτήν η ένταση του δρώμενου θα μειωνόταν κατά πολύ. Τα παιδιά, που αντιπροσώπευαν όλα τα αδικημένα παιδιά των πολέμων, συστήθηκαν σαν τα παιδιά της Μικρασίας, του Πόντου, των Εβραίων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και τα σημερινά παιδιά της Παλαιστίνης. Ο πρόλογος συγκλονιστικός.
Πίσω, μέσα από το τζάμι, γυμνές οι μορφές τους φωτίστηκαν σαν το ανθρώπινο σώμα όπως γεννιέται, χωρίς ταυτότητα, κι ύστερα φορά ρούχα και γίνεται παιχνίδι στα χέρια των δυνατών, που καθορίζουν τη μοίρα του.
Τα παιδιά κινήθηκαν κάτω από τις οδηγίες του σκηνοθέτη τους σαν εργατικές μέλισσες, επιδιώκοντας τη μεγαλύτερη και καλύτερη καλλιτεχνική παραγωγή και ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστα.
Το κείμενο, όμως, έτσι όπως δουλεύτηκε, σαφώς και πλατείαζε με τις πολλές επαναλήψεις και υπερβολές του. Αντί να προσεγγίζει άμεσα και δυναμικά τον στόχο του, τον απομάκρυνε όλο και περισσότερο, με μεγάλη απόσταση ανάμεσα στον εκρηκτικό του πρόλογο και τον υποτονικό του επίλογο.
Μια παράσταση, που, παρά τις όποιες επιφυλάξεις σχετικά με το κείμενο, σαφώς και έχει στόχο και σαφώς συγκεντρώνει γύρω της πλήθος παιδιών, που τα μυεί στη μαγεία του Θεάτρου.
Φωτογραφίες: faretra.info
Συντελεστές Παράστασης
Σκηνοθεσία: Πέτρος Μαλιάρας
Διασκευή κειμένου/Σκηνοθεσία: ατρο
Ενδυματολογία: Δήμητρα Σταματίου
Σκηνογραφία/βοηθός ενδυματολόγου: Ελένη Τσανακτσίδου
Εικαστική επιμέλεια σκηνικών: Δαμιανός Οικονομίδης
Ηχοληψία /τεχνικός ήχου: Αλέξανδρος Καροτσέρης
Φωτισμοί: Αντώνης Στεφανόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίκος Ψυχαράκης
Creative/Φωτογραφία αφίσας: Δαμιανός Γκρίντζαλης
Στήσιμο αφίσας/Επικοινωνία/Προβολή: Μανώλης Γκιλιόπουλος
Οργάνωση παραγωγής: NoVanTheatreGroup
Πρωταγωνιστές αλφαβητικά:
Παναγιώτα Αγγελίδου, Σπύρος Αναστασίου, Μαίρη Ασίκη, Μανώλης Γκιλιόπουλος, Άλκηστις Γραμματικοπούλου, Ιωάννα Ζάνου, Μαρία Επαμεινωντίδου, Στέλλα Επαμεινωντίδου, Μαρία Ζορμπαδάκη, Σταυρούλα Ζουμπούλογλου, Αρετή Καραβασίλη, Βασιλένια Κασαμπά, Ειρήνη Κατσαμακίδου, Τριανταφυλλιά Κελέσμητου, Δάφνη Κοντοπούλου, Γιώργος Κοπαλίδης, Φωτεινή Κορυφίδου, Βασίλης Κωνσταντινίδης, Ραφαήλ-Άγγελος Λύκας, Γωγώ Μπούγκαρτζιτς, Βιργινία Μπούκτση, Μαρίζα Ορφανίδου, Αποστόλης Πέτρου, Αρχοντούλα Πίπου, Ηλέκτρα Σαμανίδου, Πένυ Σταυριανίδου, Χρήστος Σύρπης, Άρτεμις Τσάνου, Γιώργος Χριστοφορίδης, Φανδινάκη Γεωργία, Καλλιόπη Φύκατα
………………
