Όπως είπε και ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Λούλα, «όλοι γνωρίζουν ότι ο πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του. Το ζήτημα είναι ποιος θα μείνει με το πολεμικό χρέος στα χέρια. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: η Ευρωπαϊκή Ενωση!
Δυστυχώς, οι απαισιόδοξες προβλέψεις επαληθεύονται. Πριν αλέκτωρα φωνήσαι… δύο (εβδομάδες) από την περίφημη σύνοδο κορυφής Πούτιν – Τραμπ, στο Ανκορατζ της Αλάσκας και την επακόλουθη συνάντηση… πυθμένα για τον Ζελένσκι και τους Ευρωπαίους συνοδούς του στην Ουάσινγκτον, οι πιθανότητες για μια ειρηνευτική συμφωνία επίλυσης της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης έχουν χλομιάσει για τα καλά, καθώς είναι φανερό ότι το μόνο που ενδιέφερε τον μαλωμένο με την αλήθεια Αμερικανό πρόεδρο ήταν να το παίξει δήθεν ειρηνοποιός και να φορτώσει το κόστος του πολέμου στην πολεμοχαρή μεν, αλλά ξεδοντιασμένη στρατιωτικά και οικονομικά Γηραιά Ηπειρό μας.
Το μήνυμα του Τραμπ είναι κρυστάλλινο: η Αμερική δεν πρόκειται να ξοδέψει ούτε ένα δολάριο για τον αδελφοκτόνο πόλεμο που πυροδότησε με το πραξικόπημα στο Μαϊντάν και την ουκρανική «αντιτρομοκρατική» επίθεση στο εξεγερμένο ρωσόφωνο Ντονμπάς, πριν από 11 χρόνια. Αντίθετα, οι ΗΠΑ θα βγάλουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια από την πώληση όπλων που θα αγοράζουν οι Ευρωπαίοι και θα τα χαρίζουν στο Κίεβο, αλλά και από την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της υπόλοιπης Ουκρανίας και το μεγάλο φαγοπότι της μελλοντικής ανοικοδόμησης, που, ως γνωστόν, «καπάρωσαν» με την αποικιοκρατική συμφωνία που αναγκάστηκε να υπογράψει ο Ζελένσκι.
Αν και το πραγματικό Ελντοράντο για τις ΗΠΑ δεν είναι η Ουκρανία, αλλά τα τεράστια κέρδη που θα εξασφαλίσουν από την πλήρη εμπορική και ενεργειακή υποταγή της Ευρώπης, που σφραγίστηκε με την πρόσφατη προδοτική «υπογραφή» της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στις απαράδεκτες απαιτήσεις τού… Ταρίφα Τραμπ. Πέρα από τους βαρύτατους «οριζόντιους» δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα, η Ευρώπη δεσμεύτηκε να αγοράσει καύσιμα ύψους 700 δισ. ευρώ από τον υπερατλαντικό της «νταβατζή» και να «επενδύσει» (διάβαζε: πληρώσει ως φόρο υποτέλειας) άλλα 600 δισεκατομμύρια στην αμερικανική οικονομία!
Όπως είπε και ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Λούλα, «όλοι γνωρίζουν ότι ο πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του. Το ζήτημα είναι ποιος θα μείνει με το πολεμικό χρέος στα χέρια. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: η Ευρωπαϊκή Ενωση! Ενέκριναν 800 δισ. ευρώ για επανεξοπλισμό, χρήματα με τα οποία θα μπορούσαμε να καταπολεμήσουμε την πείνα ή να προστατέψουμε τα δάση»…
Όσα λεφτά κι αν δώσουν, οι Ευρωπαίοι πολέμαρχοι της συμφοράς βρίσκονται σε προφανή πανικό, καθώς παρά τις συνεχείς ταπεινωτικές γονυκλισίες στον Πορτοκαλί Ηγεμόνα αυτός αρνείται πεισματικά να τους παραχωρήσει τις περιβόητες «εγγυήσεις ασφαλείας» που ζητάνε για την Ουκρανία αλλά και για την ίδια την ήπειρό μας. «Εσείς ζείτε εκεί, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας!», λέει ο Τραμπ στους Μερτς, Μακρόν και Στάρμερ – αρνούμενος να δεσμευτεί ακόμη και για την παροχή αεροπορικής «ομπρέλας» των ΗΠΑ σε όποια ευρωπαϊκή δύναμη τολμήσει να στείλει «μπότες στο έδαφος» χωρίς την έγκριση της Μόσχας.
Η Ρωσία, από τη μεριά της, κερδίζει χιλιόμετρο χιλιόμετρο και χωριό χωριό τον πόλεμο στο πεδίο της μάχης. Πέρα από τα γνωστά «καζάνια» στο ανατολικό μέτωπο (τις περικυκλωμένες από τρεις πλευρές πόλεις-φρούρια Ποκρόφσκ, Κονσταντινόβκα, Σεβέρσκ και Κουπιάνσκ), οι Ρώσοι δημιούργησαν τα τελευταία 24ωρα νέο, εξαιρετικά επικίνδυνο για τους Ουκρανούς προγεφύρωμα βάθους πολλών χιλιομέτρων στην επαρχία του Ντνιπροπετρόφσκ.
Ταυτόχρονα, το Κρεμλίνο εντείνει συνεχώς το –καθημερινό πλέον– σφυροκόπημα με εκατοντάδες πυραύλους και drones στα ουκρανικά μετόπισθεν, καταστρέφοντας εργοστάσια, αποθήκες, αεροδρόμια και ενεργειακές υποδομές – και απαντώντας στη συστηματική προσπάθεια των Ουκρανών να καταστρέψουν ρωσικά διυλιστήρια και αγωγούς μεταφοράς πετρελαίου με drones μεγάλου βεληνεκούς, που φυσικά κατευθύνονται στους στόχους τους από ΝΑΤΟϊκά ιπτάμενα ραντάρ και δορυφόρους.
Το Κίεβο και οι φωστήρες δυτικοί σπόνσορές του προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να προκαλέσουν ελλείψεις στη ρωσική αγορά πετρελαιοειδών, ώστε να οδηγήσουν την κοινή γνώμη να πιέσει τον Πούτιν να αποδεχτεί μια συνθηκολόγηση τύπου «Μινσκ 3», αλλά μάλλον πετυχαίνουν το αντίθετο.
Ας αφήσουμε όμως το δέντρο –τα πολεμικά γεγονότα– και ας δούμε το δάσος, δηλαδή το πώς επηρεάζουν όλες αυτές οι εξελίξεις τις παγκόσμιες συμμαχίες και ισορροπίες. Είναι νομίζω πια κοινό μυστικό πως, πέρα από τον προφανή στόχο να «ματώσει» όσο γίνεται περισσότερο η Ρωσία και να επιβληθεί πλήρες ενεργειακό και οικονομικό διαζύγιο από την Ευρώπη, ο μεγαλύτερος στρατηγικός στόχος της Αμερικής από τη θυσία της Ουκρανίας είναι η υπονόμευση των υπό διαμόρφωση συμμαχιών ενάντια στη δυτική χρηματοπιστωτική και στρατιωτική ηγεμονία, όπως η ομάδα BRICS+ και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σανγκάης (SCO).
Ε, λοιπόν, και αυτό το σχέδιο δείχνει να αποτυγχάνει, καθώς σήμερα ξεκινά στη βόρεια κινεζική πόλη Τιανζίν η πολυαναμενόμενη σύνοδος κορυφής του SCO, στην οποία θα συμμετάσχουν αυτοπροσώπως ο «τσάρος» Πούτιν, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, ο Ιρανός πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν, ο Τούρκος «σουλτάνος» Ερντογάν και ακόμα καμιά δεκαπενταριά ηγέτες από ολόκληρη την Ευρασία.
Ειδικά η παρουσία του Μόντι στο πλευρό των Σι Τζινπίνγκ και Πούτιν, η πρώτη του επίσκεψη στην Κίνα από το 2018, έχει ήδη προκαλέσει μεγάλη αναταραχή στην Ουάσινγκτον, καθώς το Νέο Δελχί δεν κρύβει την οργή του για τους συνεχιζόμενους ωμούς εκβιασμούς του Τραμπ όσον αφορά τις αγορές πετρελαίου από τη Ρωσία.
Η σύνοδος θα κλείσει την Τετάρτη, με μια εντυπωσιακή κινεζική παρέλαση-επίδειξη στρατιωτικής και τεχνολογικής ισχύος, με αφορμή τα 80 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά με πραγματική αιτία την αμερικανική επιθετικότητα και το μετέωρο «στάτους» της Ταϊβάν.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι οι λεονταρισμοί και οι απειλές Τραμπ έκαναν και πάλι το θαύμα τους, ενισχύοντας τελικά τους δεσμούς της Μόσχας και του Πεκίνου όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με την Ινδία και ολόκληρη την Ευρασία!
