Έφυγε από τη ζωή σήμερα το μεσημέρι μετά από μια άνιση μάχη δύο μηνών που έδωσε με την αρρώστια.
Αισιόδοξος από τη φύση του και δυναμικός, έχοντας πολεμήσει κι άλλη φορά βγαίνοντας νικητής, αυτήν τη φορά στάθηκε άτυχος, αφήνοντας στους δικούς του ανθρώπους δυσαναπλήρωτο κενό. Πέρα από τους δεσμούς, οικογενειακούς, συγγενικούς ή φιλικούς η ηλικία των 65 χρόνων δεν είναι πια στην εποχή μας μια ηλικία που συμβιβάζεται με την τελική αναχώρηση.
Ο Κώστας ήταν πληθωρικός σ’ όλες τις εκδηλώσεις του. Εκρηκτικός, όταν θύμωνε, πεισματάρης καθώς υπερασπιζόταν την άποψή του, αλλά και τρυφερός και δοτικός όταν αγαπούσε και εκτιμούσε.
Καθαρόαιμος Πόντιος, περήφανος για την καταγωγή του, του άρεσε συχνά να αφηγείται ιστορίες από τα παιδικά του χρόνια κι από το χωριό που μεγάλωσε, την Κουμαριά.
Στα νιάτα του φέρελπις ποδοσφαιριστής, ενταγμένος επάξια στο αστυνομικό σώμα αργότερα.
Εκλεγμένος στη Δημοτική Κοινότητα Βέροιας πριν από μερικά χρόνια, είχε πει για την ανάμιξή του στα κοινά “Γιατί το να αγωνίζεσαι για το αύριο της πόλης που μεγάλωσες σε δικαιώνει ως πολίτη!”. Ένας άνθρωπος που ζούσε έντονα, που χαιρόταν τη ζωή.
Κι αυτός ο πληθωρικός, ο ασυγκράτητος με το δυνατό γέλιο, γινόταν μια παρουσία γεμάτη νοσταλγία στις αφηγήσεις του, όταν θυμόταν τους γέροντες γονείς του που πέθαναν στα χέρια του ή τις σκανταλιές των παιδιών του.
Έφυγε νωρίς και άδικα. Μας λείπει και το πείσμα, (το ποντιακό του πείσμα), και το γέλιο του. Και πολύ περισσότερο θα λείπει από σήμερα ο ίδιος στα παιδιά του, τη Βάσια και το Δημήτρη, και στη γυναίκα του Δώρα, που μαζί της μοιράστηκε με πολλή αγάπη τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Καλό ταξίδι Κώστα.
Δήμητρα Σμυρνή
………………………..
Η κηδεία θα γίνει αύριο 19 Φεβρουαρίου η ώρα 1:00 μ.μ. στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στην Κουμαριά του Δήμου Βέροιας. Η σορός θα βρίσκεται στην εκκλησία από τις 12:00 το μεσημέρι.
–
