Ο Φεβρουάριος περιμένει την 14η μέρα του, για να την γιορτάσουν οι ερωτευμένοι. Την περιμένουν μαζί του και οι ανθοπώλες και οι πάσης φύσεως πωλητές δώρων μικρών ή μεγάλων, ανάλογα με το βαλάντιο του καθένα αγοραστή.
Και λέμε αγοραστή και όχι αγοράστριας, γιατί έτσι μάθαμε τους ρόλους αιώνες τώρα. Δεν είμαστε συνηθισμένοι στην εικόνα να προσφέρει για παράδειγμα μια κοπέλα ένα τριαντάφυλλο σ’ έναν νεαρό, που θα το παίρνει στα χέρια του με συγκίνηση.
Στην εποχή μας έχουν αλλάξει τόσα πολλά με την τόσο γρήγορη εξέλιξη της γυναίκας στον επαγγελματικό στίβο, που οι εικόνες έχουν κι αυτές πάρει άλλη μορφή κι άλλους συμβολισμούς. Και βέβαια και οι γυναίκες κάνουν δώρα στους αγαπημένους τους και βέβαια αυτοί τα δέχονται με συγκίνηση, αλλά πόσο ο ίδιος ο έρωτας έχει χάσει την ουσία του; Σε ποιο μήκος κύματος κινείται η λέξη και το περιεχόμενό της;
Είναι γεγονός πως τα κλεφτά βλέμματα που αλλάζανε παλιότερα οι ερωτευμένοι, σκηνοθετώντας με τη σκέψη και την προσμονή της τη σκηνή της ποθητής συνάντησής τους, ανήκουν μαζί με πολλά άλλα στο παρελθόν.
Αλλά και το παρόν ή και το προβλέψιμο μέλλον δεν είναι σκληρό; Να βλέπεις νέα παιδιά στο ραντεβού τους να κοιτάζουν το κινητό τους και οι δύο και το κόκκινο τριαντάφυλλο να είναι ακουμπισμένο και να μαραίνεται πάνω στο τραπέζι μιας καφετέριας, υπό τους εκκωφαντικούς ήχους μιας υποτιθέμενης “μουσικής”;
Και η ίδια η λέξη έρωτας πόσο έχει χάσει το πνευματικό και ψυχικό της περιεχόμενο και πόσο έχει εγκλωβιστεί ως έννοια και ως πράξη στο σαρκικό της;
Όταν μικρά παιδιά δοκιμάζουν αυτήν τη γεύση του τόσο νωρίς και τόσο εύκολα, πόσο μπορεί να χτίσουν σχέσεις αργότερα στέρεες, που θα οδηγήσουν σε μια συνοδοιπορία ζωής.
Τελικά το σήμερα τι προσφέρει στους νέους με τα πρότυπα και τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς του προς ένα μέλλον, που οδηγείται μ’ αυτές τις ταχύτητες στον εκτροχιασμό;
Καλές οι γιορτές και οι άγιοι Βαλεντίνοι, καλά και τα κάποια κέρδη που θα αποκομίσουν οι πωλητές δώρων, που πλήττονται από την αγοραστική κρίση. Ο έρωτας, όμως, και η ουσία του;
far
