“Ιράν: ισχυρό, ανεξάρτητο, υπερήφανο και αντιφατικό” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Σαράντα έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ιρανική Ισλαμική Επανάσταση του 1979, που γκρέμισε το αιμοσταγές και αμερικανόδουλο φασιστικό καθεστώς του σάχη Ρεζά Παχλεβί και έβαλε τις βάσεις για το σημερινό αμφιλεγόμενο, αντιμέτωπο με τρομερές αντιφάσεις, αλλά και αναμφίβολα ανεξάρτητο, ισχυρό και υπερήφανο Ιράν.

Οπότε, αν ανήκετε σε αυτούς που έχουν καταπιεί αμάσητη τη δυτική προπαγάνδα συστηματικής δαιμονοποίησης του πανάρχαιου και αλύγιστου αυτού λαού, και επιμένετε να θεωρείτε τους Πέρσες σαν κάποιον βάρβαρο και απολίτιστο λαό ημιάγριων «τρομοκρατών», που δήθεν απειλούν την ανθρωπότητα, καλύτερα να σταματήσετε το διάβασμα εδώ.

Λοιπόν, ήδη από χτες εκατομμύρια Ιρανοί και Ιρανές ξεχύθηκαν στους δρόμους της Τεχεράνης και των άλλων μεγάλων πόλεων του πολυάνθρωπου και ιδιαίτερα νεανικού αυτού έθνους, σε μια μαζική γιορτή που κορυφώθηκε το απόγευμα με μια δημόσια ομιλία του νέου προέδρου Μασούντ Πεζεσκιάν.

«Μέγιστη πίεση»

Τα συγκεντρωμένα πλήθη φώναζαν αντιαμερικανικά και αντι-ισραηλινά συνθήματα κραδαίνοντας ιρανικές σημαίες αλλά και λάβαρα αντιστασιακών οργανώσεων όπως η Χεζμπολάχ του Λιβάνου και η παλαιστινιακή Χαμάς, όπως φυσικά και πορτρέτα του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, του αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.

Τόσο ο Χαμενεΐ όσο και ο Πεζεσκιάν και πολλοί ακόμη αξιωματούχοι του Ιράν έχουν ζητήσει από τον κόσμο να βγει φέτος στους δρόμους ακόμη πιο μαζικά απ’ ό,τι συνήθως, ώστε να «απαντήσει» με αυτόν το τρόπο στην αυξημένη επιθετικότητα του «Μεγάλου Σατανά», των ΗΠΑ, μετά την επιστροφή στην εξουσία του φανατικού αντι-ιρανού Ντόναλντ Τραμπ.

Ένα από τα πρώτα προεδρικά διατάγματα που υπέγραψε ο Τραμπ μετά την ορκωμοσία του επαναφέρει την πολιτική «μέγιστης πίεσης», δηλαδή στην ουσία μια δέσμη εξοντωτικών εμπορικών κυρώσεων κατά της Τεχεράνης και όσων κρατών, ιδίως της Κίνας, επιμένουν να αγοράζουν το πετρέλαιό της και γενικά να συναλλάσσονται μαζί της.

Γιατί όμως ο Τραμπ επαναφέρει το σκληρό και άτεγκτο εμπάργκο κατά της Τεχεράνης; Μήπως γιατί νοιάζεται για τα δικαιώματα των καταπιεσμένων Περσίδων γυναικών ή για τους Κούρδους; Οχι βέβαια – αν ήταν έτσι θα έπρεπε να επιβάλει ανάλογες κυρώσεις σε βάρος των περισσότερων αραβικών κρατών, πελατών και συμμάχων των ΗΠΑ στον Κόλπο και όχι μόνο.

Ούτε η πιθανότητα απόκτησης πυρηνικών όπλων αρκεί από μόνη της για να εξηγήσει αυτό το μένος – αν ήταν έτσι, η Αμερική θα έπρεπε να τιμωρούσε και το Πακιστάν, την Ινδία και φυσικά το Ισραήλ, που διαθέτουν εδώ και δεκαετίες πυρηνικά όπλα. Ο μόνος λόγος που οι ΗΠΑ προσπαθούν να εμποδίσουν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι προκειμένου το σιωνιστικό καθεστώς να διατηρήσει το πυρηνικό μονοπώλιο του ολέθρου στην Μέση Ανατολή!

Απειλή για τις ΗΠΑ

Οχι λοιπόν, ο λόγος που ο Τραμπ αναβιώνει τη «μέγιστη πίεση» είναι φυσικά πως το Ιράν, με όλα του τα εσωτερικά προβλήματα και τις δομικές του αντιφάσεις, έχει δυναμώσει τις τελευταίες δυο δεκαετίες πάρα πολύ οικονομικά και στρατιωτικά, και έχει εξελιχθεί στην μεγαλύτερη μακράν απειλή για τα αμερικανικά (και ισραηλινά) συμφέροντα στη Δυτική Ασία και τον Κόλπο.

Μάταια προσπαθούν 46 χρόνια τώρα οι Αμερικάνοι και οι Ισραηλινοί να ρίξουν με κάθε μέσο και τρόπο (πόλεμο με το Ιράκ του Σαντάμ, εμπάργκο, σαμποτάζ, δολοφονίες) το ισλαμικό καθεστώς. Οχι μόνο το Ιράν επιβίωσε, αλλά και εξελίχθηκε σε βασικό υποστηρικτή και τροφοδότη του περιφερειακού «Αξονα της Αντίστασης», που περιλαμβάνει πλήθος από αντιστασιακές οργανώσεις όπως η λιβανέζικη Χεζμπολάχ, η Χαμάς και οι Χούθι της Υεμένης. Εχει καταφέρει –παρά τις τακτικές ήττες του τελευταίου χρόνου– να περικυκλώσει κυριολεκτικά τη σιωνιστική οντότητα απ’ όλες τις μεριές.

Ταυτόχρονα, και πέρα από το δίκτυο των «θυγατρικών» οργανώσεων που έστησε ο δολοφονημένος στις 3 Ιανουαρίου 2020 Πέρσης στρατηγός Σουλεϊμανί (με «χωσιά» και κατ’ εντολήν Τραμπ) το Ιράν έχει επενδύσει τεράστια ποσά σε σύγχρονες πολεμικές τεχνολογίες και ιδιαίτερα στην κατασκευή υπερηχητικών πυραύλων και drones μεγάλων αποστάσεων, που όπως αποδείχτηκε και στις πρόσφατες… δοκιμαστικές ανταλλαγές πυρών με το Ισραήλ, δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από εκείνες των άλλων μεγάλων δυνάμεων.

Ένταξη στην BRICS+

Μάλιστα πριν λίγες μέρες η Τεχεράνη έστειλε και νέο μήνυμα ισχύος προς τη Ουάσινγκτον και το Τελ Αβίβ προχωρώντας σε μαζικά αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά γυμνάσια στα οποία παρουσίασε για πρώτη φορά το ενιαίο δίκτυο ρωσικών πυραύλων S-300 [οι οποίοι με μαγικό τρόπο επανεμφανίστηκαν, καταρρίπτοντας (sic) τους ισραηλινούς ισχυρισμούς περί ολικής καταστροφής τους] και το ντόπιο σύστημα BAVAR-373.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Ιράν έσπασε οριστικά τον κλοιό της φτώχειας και της διεθνούς απομόνωσης, όπου το είχαν καταδικάσει οι δυτικοί «νταβατζήδες». Η πλήρης ένταξη στην ομάδα BRICS+, που αποτελεί και το «κερασάκι» στους ολοένα και στενότερους δεσμούς με το Πεκίνο και τη Μόσχα, και βέβαια η επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων με τον μεγαλύτερο περιφερειακό εχθρό της, τη Σαουδική Αραβία, μετά από προσωπική μεσολάβηση του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, έχουν θορυβήσει τρομερά την Ουάσινγκτον και ήδη οδήγησαν στο νέο μπαράζ πολεμικών απειλών και οικονομικών κυρώσεων από τον Τραμπ.

Πρόσφατα Πούτιν και Πεζεσκιάν υπέγραψαν στη Μόσχα μια εξαιρετικά πλατιά και φιλόδοξη συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας, και ήδη επενδύουν –πέρα από το αμιγώς στρατιωτικό σκέλος– τεράστια ποσά για τη δημιουργία του περίφημου μεικτού συγκοινωνιακού άξονα Βορρά-Νότου που θα συνδέσει τον Ινδικό με τη Βαλτική μέσω Κασπίας και θα αλλάξει μια για πάντα τον παγκόσμιο χάρτη…

Σαρία και ρατσισμός

Αντί επιλόγου, να σημειώσουμε πως το παραπάνω κείμενο προφανώς δεν απευθύνεται σε ανιστόρητους, όσους δηλαδή (κάνουν πως) δεν γνωρίζουν τις τεράστιες ευθύνες της Δύσης, και ιδιαίτερα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Βρετανίας για τη σημερινή εξέλιξη της περσικής κοινωνίας.

Και πολύ περισσότερο δεν απευθύνεται σε όσους δήθεν κόπτονται για τις γυναίκες στο σημερινό Ιράν, αλλά ξεχνούν να κάνουν το ίδιο στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας και των άλλων σκληρών, αλλά… «δικών μας», δηλαδή φιλοδυτικών, μεσαιωνικών φεουδαρχιών του Κόλπου.

Ναι, είναι καθήκον όλων μας να στηρίξουμε τον δίκαιο αγώνα των γυναικών και των μειονοτήτων στο Ιράν για ισότητα και χειραφέτηση ενάντια στη σαρία, την πατριαρχία, τον ρατσισμό και τον πάσης φύσεως σοβινισμό. Αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο – και όχι μόνον τον ισλαμικό…

 efsyn.gr