……………
Σ’ ένα μαξιλάρι-φεγγαράκι
το παιδί μου αποκοιμήθηκε.
.
Όλη η πλάση
στις μύτες των ποδιών
κοιτάζει απ’ το παράθυρό μας
κοιτάζει το παιδί μου
που κοιμήθηκε.
.
Όλα τ’ αστέρια
μια μυγδαλιά ανθισμένη αστέρια
μπρος στο παράθυρό μας
κοιτάζει το παιδί μου
που κοιμήθηκε.
.
Ο θεός των σπουργιτιών και των παιδιών
πίσω από μια κουρτίνα λουλουδένια
κοιτάζει το παιδί μου
που κοιμήθηκε.
.
Σιγά, μανούλα, σιγά.
Θα το ξυπνήσεις.
Τι θόρυβο που κάνει
η πορτούλα της καρδιάς σου
καθώς ανοιγοκλείνει
στον κήπο της χαράς.
.
Σιγά.
Σιγά.
Το παιδί μου κοιμήθηκε
κι εγώ τραγουδάω.
…………..
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ποίηση
Μίκα Ντάκα “Τα παιδικά μας καλοκαίρια”
Ποίηση
Μαριανίνα Βεντούρη “Πεθαίνω σαν ποίημα”
Ποίηση
Ντίνος Χριστιανόπουλος “Απόγευμα”
Γράμματα & Τέχνες
Βιβλίο: Ηλίας Τσέχος “Ο Λωτός δεν ξεχνά”/ Πικρός & τρυφερός καθρέφτης ενός κόσμου που χάνεται
Ποίηση
Άρης Αλεξάνδρου “Το μαχαίρι”
Ποίηση
