Άρθρα Εργασιακά Κοινωνία

ΑΔΕΔΥ: Στρίβειν δια της… απεργίας! / γράφει ο Δημήτρης Τσιμούρας

24ωρη απεργία κήρυξε η ΑΔΕΔΥ για σήμερα, σχεδόν δυο βδομάδες πριν τις ευρωεκλογές. Πάντα μια απεργία στέλνει ένα πολιτικό μήνυμα, γι αυτό, εφόσον πραγματικά επιθυμείς να προβάλεις τα αιτήματά σου ειδικά σε μια τέτοια περίοδο, φροντίζεις οπωσδήποτε να εξασφαλίσεις και την επιτυχία της.

Στη Βέροια σήμερα, με δεδομένο ότι η συγκέντρωση αφορούσε τους Δημόσιους Υπαλλήλους της Ημαθίας, η ομιλία του εκπροσώπου της ΑΔΕΔΥ  άρχισε σχεδόν μισή ώρα μετά την προκαθορισμένη ώρα έναρξης κι εκείνη τη στιγμή μετρήσαμε συνολικά 17 άτομα συμπεριλαμβανομένων και των εκπροσώπων των τοπικών ΜΜΕ.

Μπορείς να αραδιάσεις όσα αιτήματα θέλεις. Έχει κανένα νόημα; Τι μηνύματα στέλνει μια τέτοια εικόνα προς αυτούς που ασκούν αυτήν την πολιτική με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα; Είναι αέρας στα πανιά τους!

Δεν θα σταθώ στο τοπικό Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ, ούτε στα επιμέρους ΔΣ των Πρωτοβάθμιων Οργανώσεων.  Εκτιμώ ότι είχαν προδιαγράψει την αποτυχία, για αυτό περιορίστηκαν μόνο στα τυπικά για την προετοιμασία της.

Όμως, το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ που πήρε μια τέτοια απόφαση, τι περίμενε απ’ αυτήν;

Θα μου επιτρέψτε να πω, επικαλούμενος και την πολύχρονη συνδικαλιστική μου εμπειρία, ότι όχι μόνο τώρα, αλλά σχεδόν σε μόνιμη βάση τα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα -ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ – εκ των προτέρων τις απεργίες που προκηρύσσουν -όσο κι αν αυτό φαίνεται ανήκουστο- βοηθώντας στην ουσία να περάσει, όσο γίνεται πιο ανέπαφα, η σκληρή και διαρκείας αντιλαϊκή πολιτική.

Οι συνδικαλιστές, κατά κανόνα, στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα εκτελούν εντολές των κομμάτων που ανήκουν, κι όχι των εργαζόμενων που εκπροσωπούν. Και είναι γνωστό ότι οι πλειοψηφίες τους ανήκουν στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Τη φετινή χρονιά παρατηρήθηκε το φαινόμενο ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προκηρύσσουν απεργίες χωριστές! Έχει αυτό καμιά λογική; Δεν θα ασκούνταν ισχυρότερη πίεση, αν οι εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα κατέβαιναν μαζί; Γι αυτούς βεβαίως και έχει.

Είναι προφανές ότι δεν ήθελαν μια κινητοποίηση τόσης μεγάλης έκτασης, που την… αποτυχία της δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν.

Αν οι κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις ήταν πραγματικά αντίθετες μ’ αυτές τις απαράδεκτες πολιτικές, που ασκούνται κατά των εργαζόμενων, σήμερα σίγουρα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα και δεν θα υπήρχαν οι μεγάλες ανατροπές σε εργασιακές σχέσεις, μισθούς κλπ.

Για να υποστηρίξω του λόγου το αληθές θα αναφερθώ σε μια πολύ πετυχημένη απεργία του 2016, όπου κυριολεκτικά τότε βούλιαξε όχι μόνο η Πλατεία Δημαρχείου της Βέροιας, αλλά ολόκληρη η Βέροια από απεργούς. Αφορμή μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων της τότε κυβέρνησης.

Ποιοι και πώς κατάφεραν να κινητοποιήσουν τότε όλο αυτόν τον κόσμο, που πράγματι είχε λόγο να βγει στους δρόμους, και γιατί σήμερα δεν μπορούν; Που είναι όλοι τους αυτοί σήμερα, που οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη;

Δείτε στη συνέχεια τι είχε συμβεί τότε στη Βέροια. Φανταστείτε τι είχε γίνει τότε σε μεγαλύτερες πόλεις και κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.Ήταν στις 4 Φεβρουαρίου του 2016          

Πρωτοφανής σε όγκο σήμερα η απεργιακή συγκέντρωση στην Πλατεία Δημαρχείου, στη Βέροια – Καθολικό το αίτημα απόσυρσης των μέτρων

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ