Τις τραγικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής τόσο στην οικονομία, όσο και στους πληθυσμούς, φαίνεται να διαπιστώνει η έκθεση Κέντρου για την Παγκόσμια Ανάπτυξη, επισημαίνοντας τη σημασία του περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Η Αφρική είναι σε κίνδυνο. Αυτό επισημαίνει η νέα μελέτη του Philip Kofi Adom, οικονομολόγου περιβάλλοντος και ενέργειας, σε συνεργασία με το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη. Οι αφρικανικές χώρες, πιο συγκεκριμένα, φαίνεται πως θα υποστούν σημαντικές οικονομικές απώλειες μετά το 2050, εφόσον η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν περιοριστεί κάτω από τους 2°C. Χαρακτηριστικά η έρευνα αναφέρει ότι η κλιματική αλλαγή, με τον τρέχοντα ρυθμό ανάπτυξής της, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις, μειώνοντας τα έσοδα της Αφρικής από τις καλλιέργειες κατά 30% ,τα επόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 200 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να υποφέρουν από ακραία πείνα μέχρι το 2050, ενώ η απώλεια των εσόδων από τις καλλιέργειες θα προκαλέσει αύξηση της φτώχειας κατά 20% έως 30%.
50 εκατομμύρια χωρίς νερό – πώς θα συμβεί αυτό;
50 εκατομμύρια Αφρικανοί είναι πιθανό να βρεθούν σε δυσχερή θέση όσον αφορά το νερό. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει σοβαρή έλλειψη νερού σε σπίτια και βιομηχανίες. Για παράδειγμα, αν συνηθίζατε να έχετε πρόσβαση σε νερό όλη την ημέρα, θα έχετε πολύ μικρότερη παροχή – μια ποσότητα τόσο χαμηλή που δεν καλύπτει τις ανάγκες σας. “Αυτό είναι ένα ζήτημα ζήτησης και προσφοράς”, εξηγεί ο Philip Kofi Adom. “Θα υπάρξει μεγαλύτερη ζήτηση για υδάτινους πόρους, αλλά λόγω της μικρής προσφοράς, οι τιμές του νερού θα εκτοξευθούν. Πηγαίνοντας προς το μέλλον, αν δεν γίνει τίποτα, το νερό σε όλη την Αφρική θα είναι πολύ ακριβό”, συμπληρώνει.
Υπάρχει λύση;
Μια δημοσιογράφος ρωτάει τον Adom, αν μπορεί να υπάρξει μετριασμός του φαινομένου που περιγράφει τόσο αναλυτικά και με αποδείξεις στην έρευνά του. Ο ίδιος εξηγεί “Καμία προσπάθεια προσαρμογής και μετριασμού δεν είναι πολύ μικρή. Εάν αυτές οι μικρές προσπάθειες συντονιστούν, μπορούμε να περιμένουμε να δούμε αποτελέσματα”. Ο μελετητής επισημαίνει πως η λύση θα δοθεί συλλογικά, ξεκινώντας από τα μικρά νοικοκυριά και φτάνοντας έως τις κυβερνήσεις και πολιτικές κρατών. “Προφανώς οι κυβερνήσεις είναι οι μεγάλοι παίκτες”, λέει, παρακινώντας μας ωστόσο να λάβουμε μέρος στην αλλαγή.
