Αποκριά 1880 – Με τη ματιά του Σουρή

Κι’ εγώ τραγούδια νέα θὰ τονίσω
σ’ αυτό τον μασκαρένιο μας καιρό,
και μασκαράς εμπρός σας θὰ πηδήσω
νὰ σύρω ἀποκριάτικο χορό.
Οπ! Οπ! στο γύρο όλοι… τιριρί…,
καρσιλαμά η λύρα μου βαρεί.

Στους τωρινούς καιρούς της Ρωμιοσύνης
τραγούδια δεν μας πρέπουν σοβαρά,
ούτε κλωνάρια δάφνης και μυρσίνης,
μάς φθάνει μουσική του ταμπουρά.
Γυναίκες, άνδρες όλοι στο χορό,
και σας κρατώ το ίσο… τιριρό.

Όλο τὸ χρόνο είμαστε μπερλίνες*,
κι’ όμως βαστούμε ύφος σοβαρό,
και για τις δόξες σκούζουμε εκείνες,
που άλλοτε τις είχαμε σωρό.
Οπ! Οπ! στο γύρο όλοι… τιριρά…,
για βάλετε στα πόδια σας φτερά.

Μὰ σαν ελθή τρελό το καρναβάλι,
ἀφήνομε την πόζα την πλαστή,
για μιὰ στιγμή αλλάζουμε κεφάλι,
και μασκαράδες βγαίνομε σωστοί.
Οπ! Οπ! πηδάτε ὅλοι σας ψηλά,
οι φτέρνες σας ν’ ανάψουν… τραλαλά.

Όλα σ’ αὐτή τη γη μασκαρευτήκαν,
ονείρατα, ἐλπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν,
δὲν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή.
Οπ! Οπ! στὸ γύρο ὅλοι… τραλαλό…,
κι’ εγώ μασκαρεμένος σάς γελώ!

……………………

*μπερλίνες: γελοία, φαιδρά πρόσωπα