Επίσκεψη Ερντογάν: Πώς η «μαγεία» της εικόνας δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ελληνοτουρκικής προσέγγισης / γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας
Το …έργο «η διπλωματία των σεισμών» είχε παιχτεί και στο παρελθόν με περισσότερο ταλαντούχους και παραστατικούς πρωταγωνιστές από τους σημερινούς οι οποίοι ωστόσο, δεν κατάφεραν να λύσουν τα …επίμονα ελληνοτουρκικά προβλήματα
Ο μαγικός κόσμος του κινηματογράφου έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει το κοινό στο χώρο των ψευδαισθήσεων, τουλάχιστον όσο κρατά η προβολή της ταινίας. Καμιά ωστόσο πολιτική ψευδαίσθηση όσο καλά και αν έχει φιλοτεχνηθεί δεν είναι ικανή συνθήκη να ξεχαστεί η πραγματικότητα . Και σ’ ό,τι αφορά στα ελληνοτουρκικά αυτή η πραγματικότητα είναι επίμονη…
Από τον περασμένο Μάρτη που οι σεισμοί ισοπέδωσαν στην Τουρκία, μια έκταση ίση με την Ελλάδα, ξεκίνησε η ανοικοδόμηση/ ανακατασκευή του σκηνικού της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που είχε χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν.
Το …έργο «η διπλωματία των σεισμών» είχε παιχτεί και στο παρελθόν με περισσότερο ταλαντούχους και παραστατικούς πρωταγωνιστές (Γιώργος Παπανδρέου -ο Ισμαήλ Τζεμ) από τους σημερινούς (Γεραπετρίτης, Παπαδοπούλου- Φιντάν) οι οποίοι ωστόσο, δεν κατάφεραν να λύσουν τα …επίμονα ελληνοτουρκικά προβλήματα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σύρεται σε μια διαδικασία προσέγγισης με την Τουρκία μετά την κρίση του καλοκαιριού του 2020 με τις πλόες του σεισμογραφικού Ορούτς Ρέις που περιέγραψε έμπρακτα τις τουρκικές διεκδικήσεις στην δυνάμει ελληνική ΑΟΖ στα Δωδεκάνησα και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο προσθέτοντάς τες σ αυτές που η Τουρκία διατηρεί βορειότερα στο Αιγαίο.
Η πρώτη κόπια αυτού του έργου είχε προκύψει ως αποτέλεσμα της ελληνικής ήττας στα Ίμια (1996) όπου η Τουρκία κατάφερε σε διπλωματικό επίπεδο (Συμφωνία Μαδρίτης 1997) να αναγνωριστούν τα ζωτικά της συμφέροντα στο Αιγαίο προσθέτοντας στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου τα νησιά και τις νησίδες αμφισβητούμενης κυριαρχίας και τις γκρίζες ζώνες.
Τότε, τον «πάγο» για να δημιουργηθεί η εικόνα ότι οι δυο χώρες «προσεγγίζουν» έσπασαν οι σεισμοί (σε Ελλάδα και Τουρκία) του 1999. Τον ίδιο επικοινωνιακό ρόλο έπαιξε και ο περσινός σεισμός στην Τουρκία, καθώς μετά απ αυτό το τρομακτικό γεγονός ο Ερντογάν σταμάτησε τις λεκτικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας και του Κυριάκου Μητσοτάκη σε προσωπικό επίπεδο.
Τα κέρδη της Τουρκίας απ την πρώτη βερσιόν του έργου της προσέγγισης (1999) προκύπτουν από το γεγονός ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε δεκάδες συμφωνίες οικονομικού χαρακτήρα οι οποίες πράγματι βοήθησαν στην ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών, χωρίς ωστόσο να αλλάξει το παραμικρό στην ουσία των ελληνοτουρκικών προβλημάτων που ξεκινούν από τις πάγιες διεκδικήσεις της Άγκυρας οι οποίες παραμένουν αναλλοίωτες μέχρι και τώρα.
Με αυτές τις σταθερές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας σπεύδει στις 7 Δεκέμβρη στην Αθήνα ο Ερντογάν συνοδευόμενος από 9 υπουργούς και καμιά τρακοσαριά (300) επιχειρηματίες και λοιπούς παρατρεχάμενους, για να κατοχυρώσει τα κέρδη που παρήγαγε η κρίση του 2020 με το Ορούτς Ρέις. Αυτά ακριβώς τα κέρδη θέλει/ επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση να εξαφανίσει απ το σκηνικό της «τρέχουσας» προσέγγισης. Ποια είναι αυτά;
· «διαβατήριο» καλής συμπεριφοράς καθώς η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να συνομιλεί με ένα γείτονα που την απειλεί με πόλεμο αν ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια
· Διατηρεί στο τραπέζι τις διεκδικήσεις της (γκρίζες ζώνες, αμφισβήτηση κυριαρχίας νησιών νησίδων κλπ
· Συντηρεί ως θέμα συζήτησης την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών στα μικρασιατικά παράλια
Είναι, μάλλον προφανές, ότι όλα αυτά τα θέματα που περιγράφουν το σώμα των τουρκικών διεκδικήσεων συζητούνται στο παρασκήνιο σε διαβουλεύσεις (πολιτικός διάλογος με Παπαδοπούλου- Φιντάν και διάλογος για στρατιωτικά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) και απ ότι φαίνεται προχωρούν ικανοποιητικά για να μπορούν οι δυο χώρες να ετοιμάσουν μια συνάντηση κορυφής , την πανηγυρική κοινή συνεδρίαση των δύο υπουργικών συμβουλίων και την (ξανα)υπογραφή δεκάδων συμφωνιών οικονομικού κυρίως περιεχομένου στις 7 Δεκέμβρη.
Προφανές είναι επίσης ότι για αυτήν την «πρόοδο» στα μείζονα ελληνοτουρκικά προβλήματα η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ενημερώσει ούτε τη βουλή ούτε καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις, ούτε την ελληνική κοινωνία καθώς κάτι τέτοιο θα χάλαγε την φιέστα που ετοιμάζεται για τις 7 Δεκέμβρη.
Η πραγματικότητα των ελληνοτουρκικών ωστόσο, είναι επίμονη και θα επανεμφανιστεί με ένταση όταν διαλυθεί το σκηνικό των ψευδαισθήσεων που καλλιεργούνται για την τρέχουσα παράσταση της προσέγγισης…