“Για την πολεμική σύγκρουση Ισραήλ – Παλαιστίνης και τις εξελίξεις στην περιοχή” / γράφει ο Δημήτρης Κουτσούμπας

Ακόμα, η Αίγυπτος, η οποία θα δεχτεί τον βασικό όγκο των Παλαιστινίων προσφύγων, σε περίπτωση που ο σχεδιασμός του Ισραήλ είναι ο μαζικός ξεριζωμός τους από τη Γάζα, όπως υπονοεί με δηλώσεις του ο Νετανιάχου, γεγονός που ανησυχεί την αστική τάξη της Αιγύπτου, που έχει θέσει εκτός νόμου τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους», οι οποίοι συνδέονται με τη «Χαμάς».

Ακόμα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στενοί σύμμαχοι του Ισραήλ και των ΗΠΑ, μετά το πολύνεκρο και απάνθρωπο χτύπημα του Ισραήλ στο νοσοκομείο στη Γάζα, για πρώτη φορά από την αρχή του πολέμου, κράτησαν αντίθετη προς το Ισραήλ στάση δημόσια.

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τέλος, μια σειρά από κράτη της περιοχής, που εμπλέκονται πιθανόν ήδη πιο ενεργά και πιο ανοιχτά από όλους τους άλλους, στηρίζουν και βοηθούν την παλαιστινιακή αντίσταση ευρισκόμενα σε συνεχή σύγκρουση με το Ισραήλ:

Όπως το Ιράν που, αν και το ίδιο δηλώνει πως δεν έχει σχέση με τη συγκεκριμένη επίθεση, τη χαιρετίζει και δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να βοήθησε «ανεπίσημα» στην προετοιμασία της επίθεσης, όπως και δεν αποκλείεται καθόλου η άμεση εμπλοκή του σε περίπτωση γενίκευσης της σύγκρουσης.

Επίσης, ο Λίβανος, του οποίου επίσης το Ισραήλ κατέχει εδάφη του. Η «Χεζμπολάχ» του Λιβάνου, που διατηρεί στενές σχέσεις με το Ιράν, ξεκίνησε μικρής κλίμακας, μέχρι στιγμής, εχθροπραξίες με το Ισραήλ στα βόρεια. Είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο εμπλοκής της σε περίπτωση γενίκευσης της σύγκρουσης.

Ή η Συρία, που παραμονές των γεγονότων δέχτηκε πλήγμα στην πόλη Χομς, όπου σκοτώθηκαν περίπου 100 ευέλπιδες την ώρα της ορκωμοσίας και της οποίας το Ισραήλ επίσης κατέχει εδάφη.

Β. Η πιθανότητα επέκτασης των πολεμικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων είναι πολύ μεγάλη λόγω μιας σειράς παραγόντων

Ανάμεσα σε αυτούς τους παράγοντες ξεχωρίζουν οι εξής:

• Τα διάφορα ανοιχτά μέτωπα στην περιοχή – μπαρουταποθήκη, όπως είναι η σύγκρουση σε Αζερμπαϊτζάν – Αρμενία ή εδώ στα Βαλκάνια η Σερβία και το Κόσοβο. Για παράδειγμα, η εκτόπιση των Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ (με συναίνεση Ρωσίας και Ιράν) είναι εξέλιξη που θεωρείται πως οδηγεί στο άνοιγμα νέου εμπορικού δρόμου Κίνας – Καζακστάν – Αζερμπαϊτζάν – Τουρκίας, που κρίνεται ιδιαίτερα κρίσιμος. Οι εξελίξεις αυτές έχουν οδηγήσει σε αύξηση του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή, την ώρα που η αστική τάξη της παζαρεύει ταυτόχρονα με ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία. Οι ΗΠΑ τη στηρίζουν σε Καύκασο και Κεντρική Ασία, όσο περιορίζει τη ρωσική επιρροή. Έχουμε επίσης τη στήριξη του Ισραήλ στο Αζερμπαϊτζάν – ενίσχυση των σχέσεών τους, γεγονός που προκαλεί την ανησυχία του Ιράν.

• Τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα προκληθούν, εάν ανοίξει το δεύτερο μέτωπο Ισραήλ – «Χεζμπολάχ» Λιβάνου και με δεδομένη τη συγκέντρωση πολλών και ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων, όπως τα 2 αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ και τόσα άλλα.

• Η όλη εξέλιξη γίνεται σε μια στιγμή, όπου έχουμε την παγίωση και κλιμάκωση πολέμου στην Ουκρανία. Επιπλέον, την ώρα που προχωρούσαν οι λεγόμενες συμφωνίες του Αβραάμ (εξομάλυνσης σχέσεων του Ισραήλ με αραβικές χώρες χωρίς επίλυση του Παλαιστινιακού). Στις συμφωνίες αυτές μεγάλο βάρος δίνουν οι ΗΠΑ, που πέρα από την ενίσχυση της θέσης του Ισραήλ, ως παραδοσιακού γεωπολιτικού τους στηρίγματος στην περιοχή, τις συνδέουν και με ευρύτερους σχεδιασμούς στην «κόντρα» με την Κίνα, στη μάχη για τα μερίδια των αγορών στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη (π.χ. «Ινδικός δρόμος», μέσω Εμιράτων – Σαουδικής Αραβίας – Ισραήλ, ανταγωνιστικός δρόμος σε σχέση με τον κινεζικό «Δρόμο του μεταξιού»).

• Την όξυνση των αντιθέσεων που προκαλεί και πυροδοτεί η ίδια η επέμβαση στη Γάζα, όπως οι επιλογές της Σαουδικής Αραβίας, η πίεση των προσφύγων στην Αίγυπτο και πιθανόν σε άλλες χώρες της περιοχής κ.λπ. Επιπλέον, βλέπουμε ότι μια ευρύτερη περιοχή βρίσκεται σε αναδιάταξη και έχουμε επιχειρήσεις της Τουρκίας κατά Κούρδων και σύγκρουση με ΗΠΑ στη Συρία, το χτύπημα στη Συρία (στην πόλη Χομς με 100 νεκρούς), μετά το μπλοκάρισμα του εμπορικού δρόμου των κινεζικών εμπορευμάτων μέσω Ρωσίας.

• Επίσης, δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ακόμα και η πριμοδότηση αυτής της κατεύθυνσης για επέκταση των συγκρούσεων, ως διέξοδο για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Και για την πολεμική βιομηχανία και για τα σχέδια ανοικοδόμησης μετά, ο ενεργειακός πόλεμος, το ξαναμοίρασμα των αγορών και των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, κεφαλαίων κ.λπ.

Ε. Η έντονη ιδεολογική – πολιτική προετοιμασία και αντεπίθεση προϋποθέτει ταυτόχρονα συνεχή μαζική δράση και άνοιγμα της δουλειάς στο εργατικό – λαϊκό και ειδικά το νεολαιίστικο κίνημα

Χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση σε όλους τους χώρους δουλειάς, σε όλους τους κλάδους, τα σωματεία, τους χώρους των πανεπιστημίων, των σχολείων, τις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, τις πόλεις και τα χωριά της υπαίθρου. Δίνουμε το βάρος στη στάση της Ελλάδας και τι πρέπει να κάνει ο ελληνικός λαός απέναντι σε αυτήν την πολεμική σύγκρουση.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό γιατί το κράτος του Ισραήλ και η κυβέρνησή του τον δολοφονούν εδώ και δεκαετίες, με εκατόμβες νεκρών, πραγματική γενοκτονία, με κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, με απαρτχάιντ και αποκλεισμούς, όπως στη Γάζα, με φυλακίσεις, βασανισμούς και τόσα άλλα.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας την ίδια ώρα στον ισραηλινό λαό που και αυτός υποφέρει από το ίδιο το κράτος του Ισραήλ, την αντιδραστική κυβέρνηση Νετανιάχου, που τον σέρνει συνεχώς σε πολεμικές συγκρούσεις, σε σφαγές ενάντια σε γειτονικούς λαούς και γίνεται έτσι και ο ίδιος θύμα μιας συνολικά βάρβαρης πολιτικής.

Το περιεχόμενο των αιτημάτων και των συνθημάτων μπορεί να συνοψιστεί στα εξής:

• Αναδεικνύουμε το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού για Παλαιστίνη ελεύθερη και ανεξάρτητη στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

• Με επιστροφή όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.

• Με άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.

• Να αποσυρθεί η φρεγάτα «Ψαρά» από την περιοχή και να μην αντικατασταθεί από άλλο πολεμικό πλοίο και να παύσει κάθε διευκόλυνση προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

• Να σταματήσει κάθε οικονομική – πολιτική – στρατιωτική συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ και να προχωρήσει η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, στη βάση της ομόφωνης απόφασης του ελληνικού Κοινοβουλίου.

Ιδιαίτερα, χρειάζεται ακόμα πιο πλατιά, ευρύτερα, να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό και τη νεολαία ότι «πάνω στις πλάτες» του λαού της Παλαιστίνης παίζεται ένα γεωπολιτικό «σκάκι», που μπορεί να οδηγήσει σε γενίκευση του πολέμου και σαφώς συνδέεται με την προσπάθεια των αστικών τάξεων της περιοχής να αναβαθμίσουν τη θέση τους στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και μπορεί να συνδεθεί ή ήδη συνδέεται με τη μεγάλη ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Στα πλαίσια αυτά, χρειάζεται να οργανωθούν μαζικά συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες, συναυλίες αλληλεγγύης, κ.λπ. Ανάλογα και με την εξέλιξη των γεγονότων θα πρέπει να εξελίσσεται και η δυναμική των αγώνων και των κινητοποιήσεων.

Να ανταποκριθούμε στο αίτημα της παλαιστινιακής πρεσβείας, για συγκέντρωση τροφίμων, ρουχισμού, ειδών πρώτης ανάγκης, φαρμάκων κ.λπ. Να ασκηθεί πίεση προς τους αρμόδιους για εύρεση τρόπων μεταφοράς στον προορισμό τους.

Τέλος, απαιτείται σήμερα να συμβάλουμε πιο αποφασιστικά στον συντονισμό των δυνάμεων του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος διεθνώς.

ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, όπως επισήμανε η ΚΕ στην τελευταία Σύνοδό της, οφείλουμε να θέσουμε όλο το Κόμμα και την ΚΝΕ σε συνεχή ετοιμότητα και επαγρύπνηση, με παρακολούθηση όλων των εξελίξεων και πολιτική παρέμβαση σε αυτές.

Άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 21 – 22 Οκτώβρη: