Τι σημαίνει δημοσιογραφία και μέχρι πού μπορεί να εξοκείλει αυτή; Ιδού!
Μαθαίνουμε σήμερα δύο σημαντικά… νέα! Πρώτον ότι ο Στέφανος Κασσελάκης έβγαλε τα παπούτσια του για να μπει σε σπίτι γεμάτο λάσπες στο Βόλο, ( και ακολουθεί σχετικό video), και δεύτερον ότι έφαγε με τον σύντροφό του Τάιλερ στις Σπέτσες, (video) επίσης!
Για όσους ήθελαν λεπτομέρειες, μάθαμε ότι έφαγαν λιτά, δηλαδή μπριζολάκια με δαμάσκηνα και πατάτες baby, σαλατούλα, κλπ, κλπ…
Είμαστε σίγουροι ότι είχατε αγωνία για το τι τρώνε οι celebrities!
Κι εδώ δεν μας απασχολεί το τι έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης. Από άλλους έγινε super star κι από άλλους καταβαραθρώθηκε, εδώ και πολλές μέρες. Εδώ μας απασχολεί το τι γράφεται!
Κι αν η “είδηση” έρχεται από τα “πρωινάδικα”, που την ποιότητα και τη στόχευσή τους τη γνωρίζουμε, γιατί πρέπει να περάσει και στον τύπο, ηλεκτρονικό και έντυπο;
Γιατί διψάμε για την είδηση της “κλειδαρότρυπας”; Γιατί πουλάει;
Αν κανείς διατρέξει την απόσταση των τελευταίων είκοσι χρόνων θα διαπιστώσει τη ζημιά που έγινε στον Έλληνα. Όχι την οικονομική, αυτά είναι γνωστά. Τη ζημιά που έγινε στο χαρακτήρα του, όταν βομβαρδίστηκε από εικόνες και ιδέες “μοντέρνες” και συνειδητοποίησε ότι “επιτέλους” έγινε Ευρωπαίος, αναβαθμίστηκε!
Και μετά ακολούθησαν κι όλα τ’ άλλα.
Όσο απομακρυνόμαστε από κείνα που μας ξεχωρίζουν ως λαό, όχι με την έννοια της ανωτερότητας, αλλά με την έννοια του χαρακτήρα, τόσο δεν πρέπει να παραξενευόμαστε για όσα μας συμβαίνουν, άλλοτε οδυνηρά κι άλλοτε τραγελαφικά.
Η πορεία της τηλεόρασης, τα θέματα που υποστηρίζει, (με φωτεινές εξαιρέσεις), είναι γνωστά. Ο Τύπος, όμως, που θεωρητικά πρέπει να σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες του, γιατί την αντιγράφει;
far
