Ιαπωνία: Οι δραματικές συνέπειες της υπερωριακής εργασίας – Γιατρός αυτοκτόνησε μετά από 200 ώρες υπερωριών
Στην Ιαπωνία έχει καλλιεργηθεί η κουλτούρα της υπερωριακής εργασίας, με εργαζόμενους σε διάφορους κλάδους να καταγγέλλουν τιμωρητική υποχρεωτική υπερεργασία, άσκηση πιέσεων από τους εργοδότες και υπερβολική υπακοή στις επιταγές των εταιριών
Φως στις συνέπειες της αναγκαστικής υπερεργασίας ρίχνει η υπόθεση του 26χρονου Τακασίμα Σίνγκο, ο οποίος έβαλε τέλος στη ζωή του, καθώς δεν άντεχε πλέον να ζει για να εργάζεται.
Η οικογένεια του αυτόχειρα υποστηρίζει ότι ο 26χρονος γιατρός αυτοκτόνησε τον περασμένο χρόνο, καθώς υπερέβη τα όριά του με πάνω από 200 ώρες υπερεργασίας σε ένα μήνα και χωρίς ρεπό για τρεις μήνες.
Ο γιατρός Τακασίμα Σίνγκο εργαζόταν σε νοσοκομείο της ιαπωνικής πόλης Κόμπε και αυτοκτόνησε τον Μάιο του 2022, σύμφωνα με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση της Ιαπωνίας, ΝΗΚ. Οι δικηγόροι της οικογένειας λένε ότι ο Τακασίμα Σίνγκο είχε εργαστεί περισσότερες από 207 ώρες υπερωρίες τον μήνα πριν από την αυτοκτονία και δεν είχε πάρει ούτε ένα ρεπό για τρεις μήνες.
Το νοσοκομείο Konan Medical Center, αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με την αυτοκτονία του Τακασίμα Σίνγκο, αλλά η επιθεώρηση εργασίας της Ιαπωνίας αποφάνθηκε ότι το δραματικό τέλος της ζωής του νεαρού γιατρού ήταν συνέπεια των συνθηκών εργασίας.
Στην Ιαπωνία έχει καλλιεργηθεί η κουλτούρα της υπερωριακής εργασίας, με εργαζόμενους σε διάφορους κλάδους να καταγγέλλουν τιμωρητική υποχρεωτική υπερεργασία, άσκηση πιέσεων από τους εργοδότες και υπερβολική υπακοή στις επιταγές των εταιριών. Η ψυχολογική και σωματική πίεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι προκαλεί το φαινόμενο «karoshi», που σημαίνει «θάνατος από υπερεργασία» .
Η οικογένεια του Τακασίμα Σίνγκο σε συνέντευξη Τύπου κατήγγειλε ότι ο 26χρονος γιατρός ήταν ένας νέος άνθρωπος που οδηγήθηκε στην απόγνωση λόγω των εργοδοτικών πιέσεων. Πριν βάλει τέλος στη ζωή του, ο 26χρονος έλεγε στην μητέρα του Τζάνκο Τακασίμα ότι «τα πράγματα ήταν δύσκολα» και «κανένας δεν μπορούσε να τον βοηθήσει».
«Κανένας δεν με ψάχνει εκεί έξω, μου έλεγε συνεχώς. Νομίζω ότι το εργασιακό περιβάλλον τον οδήγησε στα άκρα. Ο γιος μου δεν θα μπορέσει να σώσει ασθενείς και να προσφέρει στην κοινωνία. Αλλά ειλικρινά ελπίζω ότι το εργασιακό περιβάλλον για τους γιατρούς θα βελτιωθεί και δεν θα γίνουν τέτοια πράγματα ξανά», δήλωσε η μητέρα του αυτόχειρα.
Ο αδελφός του 26χρονου στην ίδια συνέντευξη είπε: «Διακόσιες ώρες υπερωριακής εργασίας είναι απίστευτο πράγμα και δεν νομίζω ότι το νοσοκομείο κάνει κάτι για να δώσει προτεραιότητα στη διαχείριση του δυναμικού της».
Από την πλευρά του νοσοκομείου, σε μία προσπάθεια να κλείσει η υπόθεση, ανακοινώθηκε ότι «υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που οι γιατροί αφιερώνουν χρόνο στην μελέτη και κοιμούνται με βάση τις φυσικές ανάγκες τους. Λόγω του μεγάλου βαθμού ελευθερίας, δεν είναι δυνατό να εξακριβωθεί επακριβώς ποιες είναι οι ώρες εργασίας».
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια το ζήτημα της υπερεργασίας και των σκληρών εργασιακών συνθηκών που έχουν γίνει κουλτούρα στην Ιαπωνία, έχει απασχολήσει τον Τύπο, καθώς έχουν γίνει καταγγελίες για τις συνέπειες αυτής της κατάστασης.
Το 2013 ήρθε στο φως η περίπτωση μίας 31χρονης δημοσιογράφου, η οποία υπέστη καρδιακή ανακοπή, έχοντας εργαστεί μέσα σε ένα μήνα 159 ώρες υπερωριακά.
Το πρόβλημα είναι έντονο στον τομέα της υγείας. Σε μελέτη του 2016 αναφέρεται ότι πάνω από το ένα τέταρτο των γιατρών που έχουν πλήρη απασχόληση δουλεύουν περίπου 60 ώρες την εβδομάδα και το 5% από αυτούς φτάνει στις 90 ώρες εργασίας. Σε άλλη έρευνα που έγινε τον ίδιο χρόνο αναφέρεται ότι το 34% των γιατρών «κάνουν υπερωρίες που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο των 960 ωρών τον χρόνο».
Το 2018 έγιναν αλλαγές στην νομοθεσία για την υπερωριακή απασχόληση, αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά και η κυβέρνηση παραδέχτηκε πέρυσι ότι οι ώρες εργασίας δεν έχουν μειωθεί.
