«Εγώ σε έναν χρόνο θα βγω στη σύνταξη. Φεύγω και δυστυχώς δεν θα έχω προλάβει να μεταδώσω την εμπειρία και τη γνώση μου σε νεότερους συναδέλφους»
Φωτογραφία του παραλυτικού αδιεξόδου εντός του οποίου βρίσκεται σήμερα ολόκληρο το Εθνικό Σύστημα Υγείας αποτελεί το ανενεργό, κατά το ήμισυ, εδώ και περίπου έναν χρόνο Ακτινοδιαγνωστικό τμήμα του Νοσοκομείου «Παπανικολάου». Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε αξονικούς τομογράφους κι ένας μαγνητικός που εγκαθίσταται σε δύο μήνες αναζητούν προσωπικό να τους χειριστεί. Σήμερα, μόνο ο ένας από τους δύο αξονικούς λειτουργεί αφού, όπως λέει παραστατικά ο διευθυντής του τμήματος, «είναι σαν να έχω δύο λιμουζίνες αλλά κινώ τη μία γιατί διαθέτω μόνο έναν οδηγό».
Τα συμβάντα στο Ακτινοδιαγνωστικό ήρθαν στο φως με αφορμή το δραματικό περιστατικό του φοιτητή της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Ετσι πληροφορηθήκαμε ότι οι απαραίτητες διαγνώσεις των τραυμάτων του από μαγνητικό τομογράφο δεν μπορούσαν να γίνουν γιατί ο μαγνήτης στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου» δεν λειτουργεί.
Δουλεύουν στο 50%
Ο Τριαντάφυλλος Γερούκης, διευθυντής Ακτινοδιαγνωστικού του νοσοκομείου –εργάζεται 35 χρόνια στο συγκεκριμένο τμήμα, τη διεύθυνσή του ανέλαβε πριν από τρία χρόνια–, εξιστορεί παραστατικά στην «Εφ.Συν.» την κατάσταση που ζει: «Είναι στ’ αλήθεια κρίμα για τη Θεσσαλονίκη αυτό που συμβαίνει, να μπορούμε να κάνουμε πρωτοποριακές επεμβάσεις σε καρκινοπαθείς, και αυτή τη στιγμή να εργαζόμαστε στο 50% των δυνατοτήτων μας».
Αξίζει πράγματι να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη τούτης της αποκαλυπτικής ιστορίας για να αντιληφθεί τα δεινά που υφίσταται ο χώρος του ΕΣΥ λόγω των αβελτηριών της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας ή, όπως μπορούμε πια να υποθέτουμε, του σχεδιασμού που υπάρχει για αποδυνάμωση και παράδοσή του στους ιδιώτες.
Σε ό,τι αφορά τον μαγνητικό τομογράφο, ο κ. Γερούκης εξηγεί ότι «το μηχάνημα δεν χάλασε. Γέρασε. Φανταστείτε, φτάσαμε στο σημείο η Siemens που έκανε το σέρβις να μας αναγγείλει ότι δεν έχει πλέον ανταλλακτικά λόγω της παλαιότητας. Καταφύγαμε σε εταιρεία της Θεσσαλονίκης που με πατέντες κατάφερε να λειτουργεί το μηχάνημα. Τώρα θα πάρουμε καινούργιο μαγνήτη, δύο διαγωνισμοί βγήκανε άγονοι διότι έχουμε βάλει τις υψηλότερες προδιαγραφές, αλλά διαθέταμε μόνο 700.000 ευρώ. Μην τα πολυλογώ, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας πρόσθεσε άλλες 600.000 από το ΕΣΠΑ και μέχρι τέλος χρόνου-αρχές 2023 θα έχουμε ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα. Ετσι, τα επόμενα 15 τουλάχιστον χρόνια το “Παπανικολάου” δεν θα χρειάζεται τίποτα από εξοπλισμό στη μονάδα μας».
Υπερσύγχρονοι είναι και οι δύο αξονικοί τομογράφοι. Ο ένας αγοράστηκε το 2019, ο άλλος το 2020. «Οταν ήμουν νέος δεν μπορούσα καν να φανταστώ ότι θα υπήρχαν κάποτε τέτοια μηχανήματα, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε όταν αυτή τη στιγμή υπάρχουν 4 κενές οργανικές θέσεις ειδικών γιατρών και 7 κενές τεχνολόγων; Το προσωπικό μας ήταν λίγο, ακόμη και για την κατάσταση που βρισκόμασταν πριν αποκτήσουμε τα μηχανήματα. Σήμερα, και κοντά έναν χρόνο τώρα, δουλεύουμε στο 50% των δυνατοτήτων μας. Δουλεύει μόνο ο ένας αξονικός διότι δεν υπάρχει χειριστής του δεύτερου. Επιπλέον, επειδή δεν λειτουργεί ο μαγνήτης, ο ένας αξονικός αναγκαστικά κάνει και “δεύτερη” δουλειά, συμπληρώνει τα κενά του μαγνήτη».
«Απλήρωτες εφημερίες»
Ο κ. Γερούκης εξηγεί τι εξυπηρετούσε το τμήμα του μέχρι πριν από έναν χρόνο. «Τα πρωινά ήταν όλα αφιερωμένα στους ασθενείς του νοσοκομείου. Στα απογευματινά ιατρεία βλέπαμε 400 ασθενείς τον μήνα, τώρα πέσαμε στους 50 με 70. Κι έχουμε και εφημερίες απλήρωτες, ετοιμαζόμαστε να στείλουμε εξώδικο για να μη χάσουμε τα χρήματα». Για να γίνει κατανοητό τι δουλειά κάνει το συγκεκριμένο τμήμα, ας πούμε ότι καλύπτει ανάγκες από τη Λάρισα μέχρι τον Εβρο, πραγματοποιώντας βιοψίες και μικροχειρουργική σε ασθενείς, κυρίως καρκινοπαθείς (περίπου το 90% των ασθενών). Και μιλάμε για ιατρικές πράξεις οι οποίες δεν γίνονται ούτε στον ιδιωτικό τομέα στη Βόρεια Ελλάδα. Φτάσαμε σήμερα στο σημείο να πηγαίνουν ασθενείς για να πάρουν εξιτήριο να κάνουν αξονική σε ιδιώτη!
Ρωτάμε τον κ. Γερούκη αν έχει ζητήσει από τη διοίκηση να προκηρυχθούν θέσεις προσωπικού, έστω ενός τεχνολόγου που θα μπορεί να λειτουργεί και το δεύτερο μηχάνημα. Αφού παρατηρεί πως «ναι, αλλά πρέπει να υπάρχει και ένας γιατρός να διαβάζει και να κάνει τις διαγνώσεις», μας αναφέρει ότι «έχω απευθύνει δεκάδες έγγραφα στην προηγούμενη και την παρούσα διοίκηση, μόνο το τελευταίο στο οποίο καταγράφω αναλυτικά τα προβλήματα είναι πέντε σελίδες».
Και τι απάντηση έχει πάρει; «Η επιλογή της κυβέρνησης είναι να προσλαμβάνει επικουρικό προσωπικό. Έτσι προκηρύσσονται διαγωνισμοί που βγαίνουν άγονοι, διότι ούτε γιατροί ούτε τεχνολόγοι υποβάλλουν αιτήσεις. Και γιατί να υποβάλουν; Γνωρίζω έναν πολύ καλό τεχνολόγο σε ιδιωτικό κέντρο. Πώς να του πω έλα σε μας; Να αφήσει τη σταθερή δουλειά του και σε έναν χρόνο να μην ξέρει αν θα δουλεύει;».
Προσθέτει δε και χαίνουσα «άυλη» πληγή του συστήματος, η οποία είναι αδύνατο να τιμολογηθεί. «Εγώ σε έναν χρόνο θα βγω στη σύνταξη. Φεύγω και δυστυχώς δεν θα έχω προλάβει να μεταδώσω την εμπειρία και τη γνώση μου σε νεότερους συναδέλφους». Κι αυτό είναι πράγματι διπλή πίκρα και απώλεια για ολόκληρη την κοινωνία.
