Φυσικοί ΑΠΘ 1972 / Πενήντα χρόνια μετά και πάλι στα φοιτητικά έδρανα της σχολής

Χθες, στην πρώην Φυσικομαθηματική Σχολή και τώρα Σχολή Θετικών επιστημών, όπως μετονομάστηκε, πραγματοποιήθηκε συνάντηση Φυσικών που πέρασαν στη Σχολή ακριβώς πριν πενήντα χρόνια, το 1972.

Μια τέτοια συνάντηση δεν αποτελεί συνηθισμένο γεγονός, τη στιγμή που μεσολαβεί ακριβώς μισός αιώνας από την πρώτη μας επαφή στο Πανεπιστήμιο.

Επόμενο λοιπόν ήταν να ξανασυστηθούμε οι περισσότεροι γιατί οι φυσιογνωμίες, όπως ήταν φυσικό άλλαξαν. Να μιλήσουμε για τα πενήντα χρόνια που πέρασαν, αλλά και να ξεδιπλώσουμε μνήμες από την πανεπιστημιακή ζωή και να αισθανθούμε και πάλι… φοιτητές, ιδιαίτερα όταν μπήκαμε σε αμφιθέατρο της Σχολής και καθίσαμε στα έδρανά του.

Το εντυπωσιακό είναι ότι στην πρόσκληση των συναδέλφων που πήραν την πρωτοβουλία γι’ αυτήν τη συνάντηση ανταποκρίθηκαν πάνω από 30 συνάδελφοι Φυσικοί, σχεδόν απ΄ όλα τα μέρη της Ελλάδας.

Από Ηράκλειο, Χανιά, Ρόδο, Καλαμάτα, Χίο, Αλεξανδρούπολη, Αθήνα, Λάρισα,  Βέροια και φυσικά Θεσσαλονίκη.

Έντονες οι μνήμες μου από τα μαθήματα, τους καθηγητές, από την περίοδο της χούντας  και την καθημερινή παρουσία της Ασφάλειας στη Σχολή μέχρι την πτώση της, από τη Μεταπολίτευση στη συνέχεια και τις πολύωρες συνελεύσεις στο μεγάλο αμφιθέατρο, αλλά κι από άλλες δραστηριότητες των φοιτητικών χρόνων.

Ύστερα από την παραμονή μας για αρκετό χρονικό διάστημα στη Σχολή, με το κλίμα μεταξύ μας συνεχώς να θερμαίνεται, πήγαμε σε γνωστό εστιατόριο της πόλης, όπου καθίσαμε μέχρι αργά το βράδυ.

Η υπόσχεση που δώσαμε φεύγοντας ήταν όχι μόνο  να κρατήσουμε τις μεταξύ μας επαφές αλλά και σε εύλογο χρόνο να επαναληφθεί μια τέτοια συνάντηση.

Θερμές ευχαριστίες για τους συναδέλφους  Όλγα Κοσμίδου, Δημήτρη Μιχαηλίδη, Βασίλη Σακελλαρίδη και Γιάννη Σκουληκάρη που πήραν την πρωτοβουλία για να οργανώσουν  αυτή τη συνάντηση αλλά και στους συναδέλφους μας Καθηγητές  στο ΑΠΘ Κατερίνα Σιακαβάρα  και Τάσο Σιούντα,  που φρόντισαν τα διαδικαστικά για να ανοίξει η Σχολή μας.

ΥΓ. Τότε, μισό αιώνα πριν, και τώρα.

Τότε, επί χούντας, καθημερινά ασφαλίτες παρακολουθούσαν όλες μας τις κινήσεις κάποιοι στεκόμενοι δεξιά και αριστερά στην είσοδο της Σχολής.

Σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, κρίθηκε ότι οι φοιτητές δεν είναι ικανοί να φυλάξουν τις σχολές τους και η σημερινή κυβέρνηση ίδρυσε τη λεγόμενη «Πανεπιστημιακή Αστυνομία»

Τότε, όσοι περνούσαν σε μια πανεπιστημιακή σχολή, είχαν  επιλογές εργασίας πάνω στο αντικείμενο τους.

Σήμερα, κι ενώ από τότε η επιστήμη έκανε άλματα, το εργασιακό μέλλον των περισσότερων πτυχιούχων είναι αβέβαιο, η μάλλον οδυνηρό.

Δημήτρης Τσιμούρας

Φωτογραφίες: faretra.info &  Βασίλης Σακελλαρίδης