Το «επιχείρημα» ότι ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος είναι «αδιανόητος» έχει καταπέσει από τη στιγμή που ένας αδιανόητος πόλεμος στην Ευρώπη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Αντίθετα, όπως διαμορφώνονται οι συνθήκες (διεθνής κατάσταση, εσωτερικές εξελίξεις και προβλήματα), ένα ελληνοτουρκικό επεισόδιο φαντάζει ως ένα άκρως ρεαλιστικό και ελκυστικό ενδεχόμενο για τον Πρόεδρο Ερντογάν. Ας δούμε γιατί:
1. Η Τουρκία (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, Τύπος, κοινωνία) πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι απλώς μαριονέτα που χρησιμοποιείται από τους ισχυρούς (ΗΠΑ, Γαλλία κατά κύριο λόγο) για τα παιχνίδια που παίζουν σε βάρος της.
2. Όσο περνά ο χρόνος υλοποιείται το ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα, γεγονός που θα ανεβάσει το κόστος και θα περιορίσει τις πιθανότητες επιτυχίας μιας αστραπιαίας τουρκικής ενέργειας σε βάρος κάποιου ελληνικού νησιού.
3. Η Άγκυρα έχει τη βεβαιότητα ότι η απάντηση της Αθήνας στην περίπτωση περιορισμένου αστραπιαίου τουρκικού χτυπήματος θα περιοριστεί σε διπλωματικό επίπεδο (προσφυγή στον ΟΗΕ, την Ε.Ε. κ.λπ.).
4. Ο Ερντογάν θεωρεί ότι και η αμερικανική παρέμβαση (έπειτα από μια κρίση) θα είναι πυροσβεστική/κατευναστική, γεγονός που θα του επιτρέψει να διατηρήσει τα όποια κεκτημένα προκύψουν σε διπλωματικό επίπεδο. Δηλαδή «νομιμοποίηση» της τουρκικής αντίδρασης στον «παράνομο» εξοπλισμό των ελληνικών νησιών.
5. Η εσωτερική δυσμενής πολιτική πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν ενόψει των επερχόμενων εκλογών μπορεί να αναστραφεί αν εμφανιστεί/δημιουργηθεί μια κρίσιμη εξωτερική (Ελλάδα) απειλή.
Όσοι στην Αθήνα θεωρούν απίθανο να καταλήξει ο Ερντογάν σε μια τέτοια τυχοδιωκτική και επικίνδυνη επιλογή γιατί η Ελλάδα «έχει το δίκιο με το μέρος της» και «έχει ενισχύσει τις συμμαχίες της με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία», και ότι «η Τουρκία δεν θα χτυπήσει κράτος – μέλος της Ε.Ε.» καθώς και ότι «ο ΟΗΕ θα παρέμβει και θα καταδικάσει την τουρκική επιθετικότητα», λησμονούν δύο δυσάρεστες αλήθειες που διδάσκει η Ιστορία:
● Σύσσωμη η διεθνής κοινότητα και ο ΟΗΕ καταδίκασαν τον πρώτο «Αττίλα», χωρίς αυτό να αποτρέψει την Τουρκία να προχωρήσει λίγες μέρες μετά στην ολοκλήρωση του σχεδίου εισβολής στην Κύπρο με τον «Αττίλα ΙΙ».
● Κανείς, σύμμαχος, εταίρος ή φίλος, δεν πρόκειται να προστατέψει όσα η χώρα δεν είναι σε θέση να προστατέψει με τις δικές της δυνάμεις.