Συνεπώς το ερώτημα δεν είναι αν έγιναν, αλλά γιατί, πώς και πόσους άλλους αφορούν εκτός από τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη και τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη. Επιπλέον πόσοι και ποιοι γνώριζαν, ενέκριναν ή ζήτησαν τη διενέργειά τους και με ποιο σκεπτικό.
Εκκρεμεί ακόμη η διαλεύκανση του ζητήματος της κατοχής του ισραηλινού κατασκοπευτικού λογισμικού Predator, με το οποίο έγινε η παρακολούθηση του Κουκάκη και επιχειρήθηκε η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη.
Όμως η κυβέρνηση αρνείται να δώσει απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω, τροφοδοτώντας έτσι με επιχειρήματα την αντιπολίτευση, η οποία – με πρώτο τον άμεσα θιγόμενο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και από κοντά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα – είναι αποφασισμένη να πάει την υπόθεση μέχρι τέλους αναζητώντας όχι μόνο πολιτικές ευθύνες αλλά και ποινικές.
Τα αμείλικτα ερωτήματα
Στην κορυφή αυτού του σκανδάλου βρίσκεται το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator, δεδομένου ότι έχει ενεργοποιηθεί στην παρακολούθηση του Κουκάκη και επιχειρήθηκε να ενεργοποιηθεί στην περίπτωση του Ανδρουλάκη. Τα ερωτήματα είναι σαφή και χρειάζονται απαντήσεις χωρίς περιστροφές και υπεκφυγές:
● Το έχει η κυβέρνηση;
● Αν ναι, το χρησιμοποιεί μόνο για δικούς της σκοπούς ή κάνει και χάρες σε ιδιώτες;
● Το έχει κάποιος ιδιώτης;
● Ποιος ιδιώτης ξοδεύει του κόσμου τα λεφτά για την αγορά, τη στελέχωση και την πανάκριβη λειτουργία ενός τόσο εξελιγμένου και περίπλοκου συστήματος παρακολούθησης;
● Ποιοι έχουν πέσει θύματα παρακολούθησης μέσω του Predator;
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η απόπειρα παγίδευσης του κινητού του Ανδρουλάκη έγινε τις ίδιες μέρες που ενεργοποιήθηκε η «επισύνδεσή» του με τους κοριούς της ΕΥΠ.
Ασύμμετρες απώλειες
Εκτός από τις ποινικές συνέπειες που πιθανότατα θα επισύρουν στο μέλλον μια σειρά πράξεις σχετικά με τις υποκλοπές, υπάρχουν και μια σειρά πολιτικές απώλειες που ήδη μετρούν η Ν.Δ. και ο ίδιος ο Μητσοτάκης αυτές τις μέρες. Μια εξ αυτών – πέρα από την καταφανή απομόνωση – είναι η ανοχή (και ενίοτε η στήριξη) που απολάμβαναν επί χρόνια από μεγάλη μερίδα του πολιτικού Κέντρου.
1. Η ανοχή αυτή – που σε πολλές περιπτώσεις μεταφράστηκε σε ανοιχτή στήριξη – ήταν που διευκόλυνε και τροφοδότησε το άλμα της Ν.Δ. από το 29% του 2015 στο σχεδόν 40% του 2019.
2. Η ανοχή αυτή αφορούσε και προσωπικότητες που, αν και διατηρούσαν σταθερά την ανεξαρτησία τους, είχαν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί – είτε με την πρόσκαιρη αξιοποίησή τους είτε απλώς με τη διασπορά φημών ή με την προβολή των διαφωνιών ή και της κόντρας τους με τον ΣΥΡΙΖΑ – από τη Ν.Δ. ώστε αυτή να σηματοδοτήσει τη διεύρυνσή της προς το Κέντρο. Τώρα βλέπουμε ότι ακόμη και η ανοχή αυτή λαμβάνει τέλος. Μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα:
● Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος – ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2019 είχε αναλάβει τη βραχύβια και άτυπη Επιτροπή για τη διερεύνηση περιστατικών αστυνομικής βίας – δημοσίευσε άρθρο στην «Καθημερινή» με τίτλο «Υποκλοπές: Πολιτική και συνταγματική διάσταση», στο οποίο άσκησε ευθεία κριτική στον πρωθυπουργό για τοποθέτησή του γράφοντας μεταξύ άλλων: «Μήπως θα πρέπει να θυμίσει κανείς στον κ. Μητσοτάκη ότι παρόμοιες ερμηνείες οδήγησαν σε παραίτηση τον πρόεδρο Νίξον το 1974, στο πλαίσιο του περίφημου σκανδάλου Watergate;».
● Ο επίσης καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου (και πολλάκις υπουργός) Ευάγγελος Βενιζέλος – του οποίου το όνομα είχε ακουστεί εντόνως ακόμη και για την Προεδρία της Δημοκρατίας πριν επιλεγεί η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου – παρενέβη μετά τη δήλωση του Μητσοτάκη τη Δευτέρα για τον προειδοποιήσει (μεταξύ πολλών άλλων) ότι «κανείς δεν έχει δικαίωμα να βυθίζει τη χώρα σε θλιβερές όψεις του παρελθόντος, απώτερου και εγγύτερου» και ότι «οι χώρες χρειάζονται τις καλύτερες δυνατές και τις πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφοριών, όχι όμως με έκπτωση των εγγυήσεων της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου».
● Επίσης η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία κατά καιρούς έχει απασχολήσει την επικαιρότητα ως υποψήφια για διάφορα αξιώματα επί Μητσοτάκη, σημείωσε: «Όσο κι αν το ψάξει κανείς, δεν υπάρχει εξήγηση γιατί η ΕΥΠ παρακολουθεί και με βούλα εισαγγελέως τον Έλληνα ευρωβουλευτή, ο οποίος είναι γνωστό και δημοσιοποιημένο ότι είναι υποψήφιος αρχηγός του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Μείζον θεσμικό θέμα».
«Γλιτώσαμε από τα λιοντάρια…»
«Γλιτώσαμε από τα λιοντάρια και μας τρώνε οι κοριοί» είναι η διαπίστωση έμπειρου κοινοβουλευτικού στελέχους του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο εκτιμά ότι η κατάσταση για την κυβέρνηση είναι παραπάνω από σοβαρή, καθώς ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι άλλο μπορεί να αποκαλυφθεί στην πορεία.
Σε μια εποχή που η κυβέρνηση συνεχίζει να βρίσκεται στο μέσον πολλών κρίσεων – πόλεμος, ενεργειακό, πληθωρισμός, κορωνοϊός, ελληνοτουρκικά – και οι αντοχές της κοινωνίας μειώνονται συνεχώς ύστερα από δώδεκα χρόνια συνεχούς ταλαιπωρίας και αφαίμαξης, η υπόθεση των υποκλοπών, οι οποίες παραδοσιακά συνοδεύονται από βαρύτατη πολιτική και ηθική απαξία, είναι πιθανό να καταστρέψουν την επικοινωνιακή εικόνα του υπερασπιστή των θεσμών που επί χρόνια καλλιέργησαν η Ν.Δ. και ο ίδιος ο πρόεδρός της.
Όπως άλλωστε είναι γνωστό, πολλές προσωπικότητες του Κέντρου τα τελευταία χρόνια δεν στήριξαν ακριβώς τη Ν.Δ., αλλά τον ίδιο τον Μητσοτάκη, επενδύοντας στην προσωπική του αντίληψη για τα πράγματα. Οι εξελίξεις στην υπόθεση των υποκλοπών θα κρίνουν το αν αυτή η στήριξη θα συνεχιστεί ή έχει ήδη λάβει τέλος…
