Οι Παιώνιες έχουν αρχίσει τον κόκκινο χορό τους! / Ο Προφήτης Ηλίας των Πολλών Νερών και η Κράστα Βερμίου

Οι Παιώνιες έχουν αρχίσει τον κόκκινο χορό τους!
Ο Προφήτης Ηλίας των Πολλών Νερών – Λουτροχωρίου
Και η Κράστα Βερμίου των Γιαννακοχωρίου – Ροδοχωρίου

Του  Ηλία Τσέχου

Είναι αλήθεια, πως φέτος οι ανθοφορίες, τουλάχιστον στην Ημαθία και το Βέρμιο, έχουν πάει ”πίσω” δέκα μέρες και δυο εβδομάδες κοντά, που σημαίνει , τόσο πίσω θα πάνε και οι συγκομιδές των οπωροφόρων και θα αργοπορήσουν και τα ”Κηπευτικά” τόσο!

Μια δεκαετία, με το έμπα της άνοιξης, ανταμώνουμε με τον παιδίατρο Χρήστο Χατζηιωαννίδη, ενίοτε με τη σύζυγό του Καίτη και άλλοτε με μια μερακλήδικη φυσιολατρική, βοτανική , Ναουσαίικη ομάδα και ανιχνεύουμε τις ανθοφορίες της Παιώνιας, για να αρχίσουν τα καλέσματα επισκεψιμότητας του κόσμου, άλλοτε μαζεύουμε Ζαμπούκο για το ”μπούκωμα” στον χειμώνα, Κράταιγο για το κυκλοφορικακό μας δυνάμωμα, μερικές φορές μάζεμα αγριόσκορδου, φλαμουριού και περιπάτων…

Έτσι και φέτος, αρχίζοντας – από τα χαμηλά – ανταμώσαμε την άνοιξη, με μάσκες μέσα στο αγροτικό αυτοκίνητο, διασχίζοντας το Γιαννακοχώρι, τη Μαρίνα και τα πολλά Νερά, για να φτάσουμε στο λοφίσκο του Προφήτη Ηλία, στα 300-400 μέτρα αψηλά. Έκαιγε όμορφα ο ήλιος, καταπράσινα τα φυλλώματα και τα χορτάρια, κυρίως τα αγριοτρίφυλλα, ανεμώνες εδώ κι εκεί, η χρονιά της μαργαρίτας φέτος βεβαίως, τα πολλά κίτρινα ανθάκια, τα πετρώματα και οι Παιώνιες;

Οι Παιώνιες, άλλες με μπουμπούκι στραγάλι, άλλες με καρύδι και, τυχερά, ανταμώσαμε δύο φωλιές ανθισμένες, ούτε το 5% δηλαδή, που αποθανατίσαμε φωτογραφικά. Όμως κι έτσι όμορφα, αράζοντας μπροστά στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, για το πρωινό μας, που τόσο σπουδαία επιμελείται ο γιατρός! Ο Προφήτης Ηλίας ήταν εξωκλήσι, τώρα ορθώνεται μια εκκλησία, αδίκως και κακοαρχιτεκτονημένη!!!

Ένα εξωκλήσι 1000 χρόνων, η φωτογραφία είναι πριν το γκρέμισμά του, το 1922 και μετά, με τον ερχομό των ξεριζωμένων Ποντίων. Και τα δυο χωριά, ποντιακά, Πολλά Νερά, Δήμος Νάουσας, Λουτροχώρι, Δήμος Σκύδρας, άρχισαν έναν πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, πόσα χρόνια δεν γνωρίζω, ακόμα κρατά, σκληρές μάχες σας λέω, για το που, σε ποιόν ανήκει ο τόπος, ο Προφήτης Ηλίας, ακριβώς πάνω στο σύνορο και των δύο.

Επικράτησε, μάλλον στα χαρτιά- και στις δίκες; – το Λουτροχώρι, γκρέμισαν, άσχετοι και ”κατακέφαλοι” το εξωκλήσι, αναγείροντας εκτός τόπου και χρόνου, μια εκκλησία σαν σε πλατεία χωριού!!!

Μας τα επιβεβαιώνει και ο Χρήστος Φωτιάδης, ο Πολλονεριώτης 87 ετών, διαχειριστής του μοναδικού καλυβένιου, καθαρού, καφενείου και ίχνους σούπερ μάρκετ… έχοντας ταπεινά κρεμασμένο το κάδρο του Προφήτη Ηλία , του συνονόματου, σε μια γωνιά και είπαμε τόσα και τόσα, κρίμα που δεν καθίσαμε περισσότερο μαζί του και το ήθελε, παίρνωντας λίγα νερά και μπύρες… Σε ευχαριστούμε σοφέ γέροντα και αναχωρήσαμε για τον λόφο της Κράστας, 530 μέτρα αψηλότερα, να βρούμε τις εκεί Παιώνιες, ο δασικός χωματόδρομος από το Ροδοχώρι, κατάμαυρα χάλια, 3 χιλιόμετρα μέχρι τις Παιώνιες, κοιμούνται του καλού καιρού ακόμα και επιστρέψαμε στο πανέμορφο ταβερνείο των Παναγιωτηδέων, στον Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα, συναντώντας, ευτυχώς δίχως θύματα, τη μάχη της ”Κράστας”, αν είναι του Γιαννακοχωρίου, που είναι ένα βήμα πλησίον και αν είναι του Ροδοχωρίου, αρκετά χιλιόμετρα πέρα – είναι στα χαρτιά – γιατί το 1930, πάνω-κάτω, το Γιαννακοχώρι δεν έδωσε 50 λίρες που ζητήθηκαν, συγχωρέσατε με, δεν θυμάμαι από ποιον ή ποιους , για να γραφτεί στο Γιαννακοχώρι… !

Πάλι φλυάρησα, μα χαλάλι… Παιδίατρε φίλε Χρήστο, χίλιες φορές να ανθίζουμε στα ταξίδια μας, γεια και χαρά φίλοι!!!