Νεανικές αβρότητες…
Τείνει να γίνει η εθνική μας λέξη εκείνη η περίφημη με τα τρία άλφα, με την οποία τώρα προσφωνούν οι πάντες τους πάντες, άλλοτε θυμωμένα, άλλοτε βαριεστημένα κι άλλοτε με… εκτίμηση!
Βέβαια, θα πείτε, η λέξη έχασε την πρωταρχική της σημασία και ουδείς θίγεται, αλλά, με μια τόσο πλούσια γλώσσα που έχουμε, να κολλήσουμε σ’ αυτήν και να μην ξεκολλάμε! Απίστευτο!
Πριν από ένα δύο χρόνια τη λέξη χρησιμοποιούσε μόνο ο αντρικός πληθυσμός, μικροί και μεγάλοι. Με πάθος. Το ανησυχητικό είναι πως τώρα πέρασε και στον γυναικείο, και μάλιστα στα μικρά κοριτσάκια. Ακόμη και στου Δημοτικού! Περνούν δίπλα σου και αποκαλούν η μία την άλλη έτσι, κλείνοντας με έμφαση την όποια φράση και με το ρήμα “γουστάρωωωω”!
Δεν μας έφτανε που σήμερα κόπηκε για ένα δίωρο το ρεύμα σε μεγάλο μέρος της πόλης, γίναμε μάρτυρες κι ενός “τρυφερού” διαλόγου μεταξύ νεαρού ζευγαριού, που περπατούσε στα σκοτεινά στην Ανοίξεως.
Η κοπέλα, για να μην σκοντάψει, στηρίχτηκε στο μπράτσο του νεαρού συνοδού της κι εκείνος της φώναξε:
“Τι κάνεις, βρε μ@λ@κ@, θείτσα είσαι και με πιάνεις αγκαζέ;”
Μπορεί να παρήλθον οι χρόνοι του “Μιμίκου και της Μαίρης” και του “τίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά” αλλά κι αυτός ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ πολλών νέων, όχι όλων, ξεχειλίζει πια από…αβρότητα!
far
