Ο Θάνατος ενός πρόσφυγα // Ποίηση από τον Xewn Xeyal
Ο Θάνατος ενός πρόσφυγα
Μια μέρα θα πεθάνω σίγουρα με πόνο
μπροστά στα μάτια μου η πατρίδα,
τα χαμένα νιάτα μου,
η ουτοπία μου,
το πρόσωπο της μάνας,
οι ροδιές της πατρίδας
να περνάνε στο βαγόνι ενός τρένου
ανάμεσα στον μαύρο καπνό.
Θα πεθάνω σίγουρα με πόνο,
τον τελευταίο χειμώνα της ζωής μου
στην εξορία.
Πάλι θα κουρνιάσει ένα χαμόγελο στα χείλη μου,
όταν θυμηθώ το πρόσωπό σου.
Εκείνη τη στιγμή θα πω τι όμορφη ήταν η ζωή
ανάμεσα σε τόση πίκρα.
Θα πω τι όμορφο ήταν να συναντήσω τη Λόρα,
μόλις περάσει και το τελευταίο βαγόνι
μπροστά στα μάτια μου.
Με αγάπη θα κλείσω τα μάτια μου,
ολομόναχος.
Τι ωραία να πεθάνω με την ανάμνηση του προσώπου σου,
σε ξένες πόλεις που εξάντλησαν τη ζωή μου.
……………………
Ποίηση από τον Xewn Xeyal
Απόδοση από τα τουρκικά: Λάλε Άλατλι
…………………..
Ο Xewn Xeyal είναι κοινωνιολόγος και υπερασπιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Συμμετείχε σε κουρδικά θέατρα στην Τουρκία. Έγραψε ποιήματα, δοκίμια και άρθρα για λογοτεχνικά περιοδικά και την εφημερίδα Özgür Gündem. Συνελήφθη το 2010 για ιδεολογικούς λόγους και έμεινε τέσσερα χρόνια στη φυλακή. Λόγω πολιτικών διώξεων το 2017 βρέθηκε στην Κύπρο ως πολιτικός πρόσφυγας, όπου διαμένει μέχρι και σήμερα.
